A Development of an Effective Student Care and Support System Model in School Under Sakon Nakhon Primary Education Service Area Office 3

Netnapa Khamnongwa, Wannika Chalakbang and Pannathad Saenwiset

Authors

  • เนตรนภา คำหนองหว้า
  • วัลนิกา ฉลากบาง
  • ปราณทัตต์ แสนวิเศษ

Keywords:

Model Development, Student Care and Support System, Effectiveness

Abstract

The objectives of this study were to develop and verify the appropriateness and possibility of an effective student care and support system model in schools under Sakon Nakhon Primary Education Service Area Office 3. The study was divided into 2 phases. The first phase was the model development, which was conducted in 2 steps as follow: 1) research conceptual drafting by the study of relevant documents, concepts, theories and researches and 2) question with 5 professionals on a questionnaire. The second phase was the appropriateness and possibility verification of the developed model. A rating scale questionnaire with discrimination power between 0.52 – 0.95 and reliability value at 0.99 was employed in data collection. The sample group consisted of 390 persons including school directors, head teachers of student care and support system and teachers in schools under Sakon Nakhon Primary Education Service Area Office 3 in academic year 2016, selected through multi-stage sampling. Data analysis was determined using percentage, mean and standard deviation. The study yielded the following results. 1. The developed model comprised of 4 components. The first component was the factors affecting student care and support system, namely director’s leadership, staffs’ responsibility, teamwork, and cooperation between schools and community. The second component was the scope of student care and support system, which were the recognition of individual student, the classification and screening, the promotion of student  development, prevention and problem solving and student refer. The third component was the process development operations of student care and support system, which included PDCA quality cycle, cooperation and  participation. The fourth component was the effectiveness of student care and support system, which aimed for the students to be a good person, has academic achievement and be happy. 2. The overall  appropriateness and possibility of the developed model was at a high level.

References

กรมสุขภาพจิต. (2548). คู่มือการบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน ช่วงชั้นที่ 3-4 (ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-6). กรุงเทพฯ : องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2548) พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ.2546 ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 120 ตอนที่ 95 ก ลงวันที่ 2 ตุลาคม 2546. กรุงเทพฯ : เทพเพ็ญวานิสย์.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560) แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 – พ.ศ. 2564). http: //www.moe.go.th. (1 เมษายน พ.ศ. 2560).

เตรียมศักดิ์ อินอุเทน. (2551). ประสิทธิผลการดำเนินงานดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนสังกัดส?ำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครพนม เขต 2. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ธงชาติ วงษ์สวรรค์. (2553). การพัฒนาระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษา โดยใช้ การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ประชุม ปิ่นสกุล. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

ไพโรจน์ เคนวิเศษ. (2558). การพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

วนิดา เพริศแก้ว. (2552). สภาพและปัญหาการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนช่วงชั้นที่ 3- 4 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2551). วิธีวิทยาการวิจัย. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.

สมคะเน พิสัยพันธ์. (2555). การพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่ชุมชนมีส่วนร่วมสำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก. ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สมนึก นาห้วยทราย. (2552). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตภาคเหนือ. ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3. (2557) คู่มือการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3. สกลนคร : สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเอกสารสรุปย่อองค์ความรู้สำหรับการพัฒนาทีมงานขับเคลื่อนระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อการก้าวอย่างยั่งยืน ปี 2552. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2553. กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี.

สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2547). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2551). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช2550. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.

สำนักงานวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2552). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

สำนักพัฒนานวัตกรรมการจัดการศึกษา. (2552). รายงานผลการวิจัยและพัฒนาระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในพื้นที่โครงการพัฒนาดอยตุง(พื้นที่ทรงงาน) อันเนื่องมาจากพระราชดำริในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี. กรุงเทพฯ: อักษรไทย.

อรวรรณ แสนเยีย. (2556). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

อวยชัย ศรีตระกูล. (2555). การพัฒนารูปแบบการบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถม. ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.

Published

2019-01-02

Issue

Section

บทความวิจัย (Research Articles)