ปรากฏการณ์วิทยาของพิพิธภัณฑ์: ข้อเสนอเชิงทฤษฎีว่าด้วย ภววิทยาของการจัดแสดง
คำสำคัญ:
ปรากฏการณ์วิทยา, การจัดแสดง, พิพิธภัณฑ์, ภันฑารักษ์บทคัดย่อ
บทความนี้อภิปรายประเด็นเกี่ยวกับภววิทยาของการจัดแสดงนิทรรศการในพิพิธภัณฑ์ โดยอาศัยความคิดของ มาร์ติน ไฮเดกเกอร์ นักปรัชญาชาวเยอรมัน ที่ปรากฏอยู่ในบทความเรื่อง “กำเนิดงานศิลป์” เป็นแนวเทียบในการอธิบาย ทั้งนี้ ปรากฏการณ์วิทยาเป็นระเบียบวิธีของการเข้าถึงความจริงของการดำรงอยู่ โดยให้ความสำคัญกับสำนึกและประสบการณ์ของมนุษย์ ซึ่งในบทความ “กำเนิดงานศิลป์” ไฮเดกเกอร์ได้อธิบายแนวคิดทางปรากฏการณ์วิทยาผ่านตัวอย่างที่เป็นผลงานศิลปะ อย่างไรก็ดี ผู้เขียนต้องการชี้ให้เห็นว่า พื้นที่ของการจัดแสดงนั้นเป็นพื้นที่ที่แสดงให้เห็นถึงกระบวนการทางปรากฏการณ์วิทยาเช่นกัน นิทรรศการเป็นสิ่งที่เผยให้เห็นถึงความจริงของการดำรงอยู่ ส่วนภัณฑารักษ์เป็นเพียงผู้ถ่ายทอดความจริงดังกล่าวออกมา
เอกสารอ้างอิง
พิพัฒน์ พสุธารชาติ. 2553. ความจริงในภาพวาด. กรุงเทพฯ: วิภาษา.
วิภาช ภูริชานนท์. 2561. “โบราณคดีของภัณฑารักษ์.” ดำรงวิชาการ 17(2): 11-38.
ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ. 2558. “การจัดแสดงในฐานะพื้นที่ทางการเมือง.” วารสารสังคมศาสตร์ 27(1): 131-147.
เอกสารภาษาอังกฤษ
Dean, David. 1994. Museum Exhibition: Theory and practice. London: Routledge.
Heidegger, Martin. 1975. “The Origin of the Work of Art.” In Poetry, Language, Thought. Translated by Albert Hofstadter. New York: Harper Perennial Modern Thought.
Heidegger, Martin. 1992. History of the Concept of Time. Translated by Theodore Kisiel. Indiana: Indiana University Press.
Heidegger, Martin. 2008. Being and Time. Translated by John Macquarrie and Edward Robinson. New York: HarperCollins Publishers
Hoffmann Jens (ed.). 2014. Ten Fundamental Questions of Curating. Milan: Mousse Publishing.
Merleau-Ponty, Maurice. 1962. Phenomenology of Perception. London: Routledge.
Obrist, Hans Ulrich. 2014. Ways of Curating. London: Allen Lane.