เศรษฐศาสตร์ว่าด้วยการกำกับดูแลอัตราค่าบริการ: ทฤษฎีและการประยุกต์ใช้ในกิจการโทรคมนาคม
คำสำคัญ:
กิจการโทรคมนาคม, การกำกับดูแลอัตราค่าบริการรูปแบบ Rate of Return, การกำกับดูแลอัตราค่าบริการรูปแบบ Price Capบทคัดย่อ
บทความนี้เป็นการรวบรวมงานศึกษาด้านเศรษฐศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการกำกับดูแลอัตราค่าบริการเพื่อเสนอแนะวิธีการประยุกต์ใช้ในกิจการโทรคมนาคม การกำกับดูแลอัตราค่าบริการมีเป้าหมายเพื่อเพิ่มสวัสดิการของสังคมซึ่งหมายถึงผู้ใช้บริการจ่ายอัตราค่าบริการที่ลดลงและผู้ประกอบการได้รับกำไรเพิ่มขึ้นจากต้นทุนที่ต่ำลงเนื่องจากอัตราค่าบริการจะถูกกำกับดูแลไม่ให้สูงขึ้นได้ รูปแบบการกำกับดูแลอัตราค่าบริการที่เป็นที่นิยมมีอยู่ 2 รูปแบบ ได้แก่ การกำกับดูแลอัตราค่าบริการรูปแบบ Rate of Return เป็นการกำกับดูแลที่ไม่มีประสิทธิภาพเนื่องจากผู้ประกอบมีแรงจูงใจที่จะเพิ่มต้นทุนการให้บริการเพื่อทำให้อัตราค่าบริการที่ถูกกำกับดูแลสูงขึ้น และการกำกับดูแลอัตราค่าบริการรูปแบบ Price Cap โดยหน่วยงานกำกับดูแลจะหลีกเลี่ยงปัญหาดังกล่าวและสร้างแรงจูงใจให้ผู้ประกอบการพยายามที่จะลดต้นทุนการให้บริการ การกำกับดูแลอัตราค่าบริการรูปแบบ Price Cap จึงได้นำมาใช้ในกิจการโทรคมนาคมโดยหน่วยงานกำกับดูแลในหลายประเทศทั่วโลก กรณีของประเทศไทย หน่วยงานกำกับดูแลได้นำการกำกับดูแลอัตราค่าบริการรูปแบบ Rate of Return มาใช้เป็นหลัก ในขณะที่การกำกับดูแลอัตราค่าบริการรูปแบบ Price Cap จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อผู้ประกอบการเป็นผู้จัดทำข้อเสนอซึ่งควรจะเปลี่ยนแปลงโดยให้หน่วยกำกับดูแลกำกับดูแลเป็นผู้ดำเนินการหลักในการกำหนดอัตราค่าบริการ
เอกสารอ้างอิง
ประกาศ กทช. เรื่อง อัตราขั้นสูงของค่าบริการและการเรียกเก็บเงินค่าบริการล่วงหน้าในกิจการโทรคมนาคม พ.ศ.2549.
(25 กันยายน 2549). ราชกิจจานุเบกษา.
ประกาศ กสทช. เรื่องอัตราขั้นสูงของค่าบริการโทรคมนาคมสำหรับบริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ประเภทเสียงภายในประเทศ
พ.ศ. 2555. (3 เมษายน 2555). ราชกิจจานุเบกษา.
พระราชบัญญัติการแข่งขันทางการค้า พ.ศ.2560. (7 กรกฎาคม 2560). ราชกิจจานุเบกษา.
พระราชบัญญัติว่าด้วยราคาสินค้าและบริการ พ.ศ.2542. (22 มีนาคม 2542). ราชกิจจานุเบกษา.
Ai, C., & Sappington, D. (2001). The Impact of State Incentive Regulation on the U.S. Telecommunication Industry.
Mimeo,University of Florida.
Armstrong, M., Cowan, S., & Vickers, J. (1994). Regulatory Reform: Economic Analysis and British Experience.
Cambridge, MA.: MIT Press.
Averch, H., & Johnson, L. (1962). Behavior of the Firm under Regulatory Constraint. American Economic Review, 52,
-1069.
Baron, D., & Myerson, R. (1982). Regulating a Monopolist with Unknown Costs. Econometrica, 50.
Bernstein, J., & Sappington, D. (1998). Setting the X Factor in Price Cap Regulation Plans. Cambridge,MA.: National
Bureau of Economic Research.
Cailaud, B., & Tirole, J. (2001). Essential Facility Financing and Market Structure. Mineo, IDEI, Toulouse.
Clarke, E. (1971). Multipart Pricing of Public Goods. Public Choice, 11, 17-33.
Engle, E., Fisher, R., & Galetovic, A. (2002). Competition in or for the Field: Which is Better? Yale University Cowles
Foundation Discussion Paper.
Groves, T. (1973). Incentives in Teams. Econometrica, 41, 617-631.
Hank, I., & McCarthy, T. (2000). Telecommunication Regulation Handbook. The World Bank.
Jamison, M. (2008). Regulation: Rate of Return. Encyclopedia of Energy Engineering and Technology, 1252-1257.
Laffont, J.-J. (1994). The New Economics of Regulation Ten Years After. Econometrica, 11, 507-537.
Laffont, J.-J., & Tirole, J. (1993). A Theory of Incentives in Procurement and Regulation. In Cambridge, MA. MIT
Press.
Ramsey, F. (1927). A Contribution to the Theory of Taxation. Economic Journal, 37, 47-61.
Robinson–Patman Act, No. 74-692 (United States Federal Law June 19, 1936).
Sappington, D. (1982). Optimal Regulation of Research and Development under Inperfect Information. Bell Journal
of Economics, 13.
Sappington, D. (1983). Optimal Regulation of Multiproduct Monpoly with Unknown Technological Capabilities. Bell
Journal of Economics, 14.
Shliefer, A. (1985). A Theory of Yardstick Competition. RAND Journal of Economics, 16, 319-317.
Simon, C. (2002). Price-Cap Regulation. Swedish Economic Policy Review, 9, 167-188.
Smyth v. Ames (The Supreme Court May 31, 1898).
Vickrey, W. (1961). Counterspeculation, Auctions, and Competitive Sealed Tenders. The Journal of Finance, 16,
-37.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ปรากฏในวารสารกิจการสื่อสารดิจิทัล เป็นลิขสิทธิ์ของสำนักงาน กสทช. ซึ่งสำนักงาน กสทช. เปิดโอกาสให้สาธารณะหรือบุคคลทั่วไปสามารถนำผลงานไปเผยแพร่ คัดลอก หรือตีพิมพ์ซ้ำได้ ภายใต้สัญญาอนุญาตแบบเปิด (Creative Commons: CC) โดยมีเงื่อนไขสำหรับผู้ที่นำผลงานไปใช้ต้องระบุอ้างอิงแหล่งที่มา (Attribution: BY) ห้ามดัดแปลง (NoDerivatives: ND) และต้องไม่ใช้เพื่อการค้า (NonCommercial: NC) เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากสำนักงาน กสทช.
อนึ่ง ข้อความ ตาราง และภาพที่ปรากฏในบทความซึ่งได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์และเผยแพร่ในวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์ โดยไม่ผูกพันต่อ กสทช. และสำนักงาน กสทช. หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้นิพนธ์แต่ละท่านต้องรับผิดชอบบทความของตนเองแต่เพียงผู้เดียว ไม่เกี่ยวข้องกับ กสทช. และสำนักงาน กสทช. แต่ประการใด
