การเปลี่ยนแปลงแนวคิดของการสร้างพระเครื่องสมัยต้นรัตนโกสินทร์ถึงสงครามโลกครั้งที่ ๒
คำสำคัญ:
คติความเชื่อ, พระเครื่อง, พุทธพาณิชย์บทคัดย่อ
บทความนี้ศึกษาการเปลี่ยนแปลงแนวคิดของการสร้างพระเครื่องที่เกิดขึ้นในสังคมไทยสมัยต้นรัตนโกสินทร์ถึงสงครามโลกครั้งที่ ๒ ผลของการศึกษาพบว่าปัจจัยที่ทําให้เกิดการสร้างพระเครื่องแทนพระพิมพ์มาจากแนวคิดทางสังคม รวมถึงการเปลี่ยนแปลงแนวคิดในพระพุทธศาสนา การระบาดของอหิวาตกโรค แนวคิดในการสร้างเหรียญที่ระลึก และความนิยมในการสะสมของที่ระลึกและโบราณวัตถุ ปัจจัยเหล่านี้มีอิทธิพลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแนวคิดจากการสร้างพระพิมพ์มาสู่การสร้างพระเครื่องอย่างต่อเนื่อง สงครามโลกครั้งที่ ๒ ถือเป็นเหตุการณ์สําคัญที่มีอิทธิพลต่อแนวคิดเรื่องการสร้างพระเครื่อง จนพระเครื่องได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายนับเป็นจุดเริ่มต้นของยุคพุทธพาณิชย์ที่สืบทอดในสังคมไทยจนถึงปัจจุบัน
Downloads
เอกสารอ้างอิง
วรางคณา นิพัทธ์สุขกิจ, หนังกวาง ไม้ฝาง ช้าง ของป่า การค้าอยุธยา สมัยพุทธศตวรรษที่ ๒๒-๒๓ (กรุงเทพฯ : เมืองโบราณ, ๒๕๕๐), ๑๗๔.
ดูรายละเอียด ใน นิธิ เอียวศรีวงศ์, “วัฒนธรรมกระฎุมพีในวรรณกรรมต้นรัตนโกสินทร์” ปากไก่และใบเรือ พิมพ์ครั้งที่ ๓ (กรุงเทพฯ : แพรวสํานักพิมพ์, ๒๕๔๓), ๑๗-๒๖๙.
การจ่ายเงินแทนการเข้าเดือนนั้นเริ่มมีขึ้นมาตั้งแต่สมัยอยุธยาตอนปลาย ใน วรางคณา นิพัทธ์สุขกิจ, หนังกวาง ไม้ฝาง ช้าง ของป่า การค้าอยุธยา สมัยพุทธศตวรรษที่ ๒๒ - ๒๓ (กรุงเทพฯ : เมืองโบราณ, ๒๕๕๐), ๑๗๓.
เสภาเรื่องขุนช้าง-ขุนแผน (กรุงเทพฯ : บรรณาคาร, ๒๕๑๓), ๔๑๔.
“เครื่องรางตะกรุดลงองค์ภควัม บริกรรมเสกเป่าเข้าทันใด” ใน เสภาเรื่องขุนช้าง-ขุนแผน (กรุงเทพฯ : บรรณาคาร, ๒๕๑๓), ๖๙๓.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ผู้เขียนบทความต้องยินยอมในข้อกำหนดต่าง ๆ ของวารสารก่อนส่งบทความตีพิมพ์
