ความอายกับวิญญูชน : มโนทัศน์เรื่องความอายในปรัชญาของขงจื่อ

ผู้แต่ง

  • ศากุน ภักดีคำ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

คำสำคัญ:

ขงจื่อ, ความอาย, วิญญูชน, จริยศาสตร์, อารมณ์ทางศีลธรรม

บทคัดย่อ

บทความชิ้นนี้มุ่งพิจารณามโนทัศน์เรื่องความอาย หรือ “ฉื่อ” ใน ปรัชญาขงจื่อ ขงจื่อใช้คำนี้ในความหมายที่กว้างครอบคลุมทั้งความอายเชิงสังคมไปสู่ความอายทางศีลธรรมหรือความละอาย ความอายในทัศนะของขงจื่อ เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นได้ทั้งจากการถูกจ้องมองจากภายนอก และจากภายในตัวบุคคลอันมีมิติทางศีลธรรม ทั้งนี้ความอายที่แตกต่างกันเป็นผลมาจากการขัดเกลาทางศีลธรรม วิญญูชนผู้เป็นบุคคลคุณธรรมและผ่านการขัดเกลามีความอายในสถานการณ์ต่าง ๆ นอกจากนี้ความอายยังเป็นอารมณ์ทางศีลธรรมที่มีบทบาทสำคัญในทางจริยศาสตร์ทั้งต่อระดับของบุคคล ระดับชุมชน รวมไปถึงการปกครอง

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

ศากุน ภักดีคำ. “บทบาทของอารมณ์ในจริยศาสตร์ของขงจื่อ” วิทยานิพนธ์ปริญญา อักษรศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาปรัชญา คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๙.

สุวรรณา สถาอานันท์. กระแสธารปรัชญาจีน : ข้อโต้แย้งเรื่องธรรมชาติ อำนาจและจารีต. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

สุวรรณา สถาอานันท์, ผู้แปล. หลุนอี่ว์ : ขงจื่อสนทนา. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๑.

Ames, Roger T. and Henry Jr. Rosemont. The Analects of Confucius : A Philosophical Translation. New York : Ballantine Books, 1998.

Calhoun, Cheshire. “An Apology for Moral Shame.” The Journal of Political Philosophy 12 (2006) : 127-146.

Deigh, John. “Shame and Self-Esteem.” Ethics 93 (January 1983) : 225-245.

Fingarette, Herbert. Confucius : The Secular as Sacred. New York : Harper Torchbooks, 1972.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-02-21

รูปแบบการอ้างอิง

ภักดีคำ ศ. . (2020). ความอายกับวิญญูชน : มโนทัศน์เรื่องความอายในปรัชญาของขงจื่อ. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 30(1), 218–252. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jasu/article/view/239939

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความประจำฉบับ