สถานภาพการศึกษาวรรณกรรมท้องถิ่นภาคตะวันตกในรอบ 3 ทศวรรษ

บทคัดย่อ

บทความเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาสถานภาพการศึกษาวรรณกรรมท้องถิ่นภาคตะวันตก ๔ จังหวัด ได้แก่ จังหวัดนครปฐม ราชบุรี เพชรบุรี สุพรรณบุรี กาญจนบุรี สมุทรสงคราม สมุทรสาคร และประจวบคีรีขันธ์ ในระหว่าง พ.ศ. ๒๕๒๐ ถึง พ.ศ. ๒๕๕๑ โดยศึกษาวรรณกรรมท้องถิ่น ทั้งประเภทลายลักษณ์และมุขปาฐะ ผลการศึกษาพบว่าการศึกษาวรรณกรรมท้องถิ่นภาคตะวันตกประเภทลายลักษณ์มี ๓ ลักษณะ คือ ลักษณะที่เป็น การรวบรวมต้นฉบับเอกสารโบราณ ลักษณะที่เป็นการปริวรรต การแปล การตรวจสอบชำระและการคัดลอกต้นฉบับเพื่อเผยแพร่ และลักษณะที่เป็นการศึกษาและวิเคราะห์ ส่วนวรรณกรรมมุขปาฐะซึ่งมีผู้สนใจศึกษานิทาน พื้นบ้านและเพลงพื้นบ้านมากที่สุด พบว่าผลงานการศึกษามี ๒ ลักษณะ คือ ลักษณะที่เป็นการรวบรวมข้อมูลภาคสนามและลักษณะที่เป็นการศึกษาและวิเคราะห์ ผลงานวรรณกรรมท้องถิ่นที่มีผู้ศึกษาเป็นจำนวนมาก คือ วรรณกรรมลายลักษณ์ทั้งสมุดไทย ใบลานและนิทานพื้นบ้าน ผลงานการศึกษาดังกล่าว มีทั้งที่เป็นผลงานวรรณกรรมท้องถิ่นไทยและชนกลุ่มน้อยต่าง ๆ นอกจากนี้ยัง พบว่า ในช่วง พ.ศ. ๒๕๒๐-๒๕๔๐ ผลงานการศึกษาวรรณกรรมท้องถิ่นภาคตะวันตกทุกประเภทมีเป็นจำนวนมาก แต่ในช่วง พ.ศ. ๒๕๔๐ถึงปัจจุบัน ผลงานดังกล่าวมีจำนวนน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด อันพออนุมานได้ว่าในปัจจุบันกระแสความสนใจเรื่องการศึกษาทางด้านวัฒนธรรมท้องถิ่นได้รับความสนใจน้อยลง