การสร้างความชอบธรรมทางการเมืองของจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ จากกรณีปราสาทเขาพระวิหาร ระหว่าง พ.ศ. 2501-2506

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัญหาความขัดแย้งกรณีปราสาทเขาพระวิหารระหว่างไทยกับกัมพูชากับการสร้างความชอบธรรมทางการเมืองของจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ โดยต้องการแสดงให้เห็นว่าการจัดการปัญหาด้านการเมืองระหว่างประเทศเป็นอีกมิติหนึ่งที่สามารถนำมาอธิบายวิธีการที่จอมพลสฤษดิ์ใช้ในการรักษาอำนาจและสร้างความชอบธรรมทางการเมือง ทั้งนี้ เป็นการอธิบายเพิ่มเติมจากองค์ความรู้ที่มีอยู่ซึ่งเน้นปัจจัยหลัก 3 ประการ ได้แก่ การควบคุมระบบราชการ การได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐอเมริกา และการเชิดชูสถาบันพระมหากษัตริย์ ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่า กระแสชาตินิยมกรณีปราสาทเขาพระวิหารมีส่วนเกี่ยวข้องกับการก้าวขึ้นสู่อำนาจอย่างเต็มตัวในฐานะนายกรัฐมนตรีของจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ภายหลังการปฏิวัติเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2501 ช่วงเวลาต่อจากนั้น ท่ามกลางปัญหาความขัดแย้งกับกัมพูชาที่ทวีความตึงเครียด จอมพลสฤษดิ์สามารถรับมือกับกรณีดังกล่าวและสร้างความรู้สึกร่วมในการต่อสู้ให้กับประชาชนได้เป็นอย่างดี ซึ่งมีผลให้จอมพลสฤษดิ์ได้รับความไว้วางใจจากประชาชนในฐานะผู้นำคณะปฏิวัติที่พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาผลประโยชน์แห่งชาติเอาไว้ ท้ายที่สุดแม้ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศจะมีคำตัดสินให้ปราสาทเขาพระวิหารอยู่ในอธิปไตยของกัมพูชา ก็ไม่ทำให้เกิดวิกฤตศรัทธาต่อจอมพลสฤษดิ์ อาจกล่าวได้ว่าการดำเนินการในกรณีความขัดแย้งนี้มีส่วนช่วยในการสร้างความชอบธรรมทางการเมืองของจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์