การบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ตามแนวทางสังคหวัตถุธรรม ของสำนักงานประกันสังคมจังหวัดสมุทรสาคร

ผู้แต่ง

  • ชาญวิทย์ พริกบุญจันทร์ สำนักงานประกันสังคมจังหวัดสมุทรสาคร

คำสำคัญ:

การบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์, การประกันสังคม, สังคหวัตถุธรรม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็น ความสัมพันธ์ของหลักสังคหวัตถุธรรมกับการบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ ศึกษาปัญหาอุปสรรคและข้อเสนอแนะต่อการบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ตามแนวทางสังคหวัตถุธรรมของสำนักงานประกันสังคมจังหวัดสมุทรสาคร เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี พบว่า บุคลากรมีความคิดเห็นต่อการบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ตามเกณฑ์สังคหวัตถุธรรมและตามเกณฑ์การบริหารงาน ภาพรวมอยู่ระดับมาก ความสัมพันธ์ระหว่างเกณฑ์สังคหวัตถุธรรมกับเกณฑ์ของการบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์มีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับมาก (ρ=.862**) มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 เมื่อเกณฑ์ของสังควัตถุธรรมมากขึ้นก็จะส่งผลให้การบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ได้ผลมากขึ้น จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย สำหรับปัญหาและอุปสรรคที่มาจากข้อมูลการสัมภาษณ์นั้นมีผลสนับสนุนต่อข้อมูลการวิจัยเชิงปริมาณ เช่น ความล่าช้าของกระบวนการทำงานและอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ไม่สอดคล้องกับความก้าวหน้าของระบบเทคโนโลยี การพูดจาในการบริการของบุคลากรไม่เหมาะสม การพัฒนาตนเองของบุคลากรและองค์ความรู้องค์กร การบริหารจัดการเสถียรภาพเงินกองทุน และประชาชนหรือผู้รับบริการขาดการรับรู้เข้าใจในคุณค่าของระบบการประกันสังคมที่ครอบคลุม ดังนั้นหน่วยงานจึงควรประยุกต์และสร้างสรรค์โมเดลการบริหารของสำนักงานประกันสังคมจังหวัดสมุทรสาคร ด้วยนวัตกรรมการบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ที่มีหลักสังควัตถุธรรมมาผสมผสานอย่างกลมกลืนและปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ อันจะก่อให้เกิดผลลัพธิ์ที่ยิ่งใหญ่และเป็นคุณประโยชน์ต่อองค์กรและสาธารณะชนอย่างมีผลสัมฤทธิ์ยั่งยืน

Author Biography

ชาญวิทย์ พริกบุญจันทร์, สำนักงานประกันสังคมจังหวัดสมุทรสาคร

 

 

References

ชัยรัตน์ ราชประโคน. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์กับประสิทธิผลการบริหารงานสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 2 จังหวัดบุรีรัมย์ (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

ปาริชาต พิพัฒน์วัชรโสภณ. (2547) การบริหารมุ่งผลสัมฤทธิ์ในสำนักงานประกันสังคม. (สารนิพนธ์เศรษฐศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์การเงิน). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง

พระมหามีชัย กิจจสาโร (แสงคำภา). (2557). การสังคมสงเคราะห์ในพระไตรปิฎก. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา:มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาสิทธิศักดิ์ สิทธาภิโต(เสนา). (2561). การบริหารแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ของเทศบาลเมือง เพชรบูรณ์จังหวัดเพชรบูรณ์. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐ ประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วราภรณ์ สกุลวิวรรธน์. (2558). ปัจจัยความสำเร็จของการบริหารแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สงุ่น ตรีสุขี. (2558). บูรณาการหลักสังคหวัตถุกับการบริหารการประปานครหลวง ภาค 1. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา:มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำนักงานประกันสังคม. (2563). ฐานข้อมูลประกันสังคม. นนทบุรี: กองวิจัยและพัฒนา.

อัครเดช ยมภักดี. (2558). รูปแบบการบริหารแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์สำหรับสถานศึกษา ระดับการศึกษาภาคบังคับสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม

อัจฉรีย์ งามพร้อมสกุล. (2557). การบริหารจัดการการประกันสังคมของสำนักงานประกันสังคมตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต รัฐประศาสนศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2021-12-22

How to Cite