การสร้างพระใหญ่เพื่อสืบทอดและรักษาพระพุทธศาสนา สู่เศรษฐกิจสร้างสรรค์บนฐานพุทธธรรม: กรณีศึกษาวัดม่วงชุม จังหวัดสิงห์บุรี
คำสำคัญ:
การสร้างพระใหญ่, สืบทอดและรักษาพระพุทธศาสนา, เศรษฐกิจสร้างสรรค์บนฐานพุทธธรรมบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสร้างพระใหญ่เพื่อสืบทอดและรักษาพระพุทธศาสนา สู่เศรษฐกิจสร้างสรรค์บนฐานพุทธธรรม : กรณีศึกษาวัดม่วงชุม จังหวัดสิงห์บุรี โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง การสัมภาษณ์แบบเจาะจง รวมไปถึงการศึกษาอาณาบริเวณศึกษาของวัดม่วงชุม จังหวัดสิงห์บุรี
ผลการศึกษาพบว่า วัดม่วงชุมแนวจัดสร้างพระใหญ่เพื่อเป็นการอุทิศให้กับให้กับปิยชน “ชาวบ้านบ้างระจัน” ชุมชนปกป้องตัวเองในอดีตนับแต่ครั้งอยุธยา ทั้งเพื่อเป็น “พุทธานุสติ” ระลึกเคารพในพระพุทธเจ้า เป็นอีกวิธีการในการสืบทอดและรักษาพระพุทธศาสนา รวมทั้งเข้าไปจัดการท่องเที่ยวการที่เกิดจากพระใหญ่ ร่วมกับโครงการทัวร์บุญ 9 วัด อาทิ พระนอนจักรสีห์ พระใหญ่วัดพิกุลทอง ตลาดน้ำโบราณบางระจัน เพื่อส่งเสริมเศรษฐกิจชุมชนตามแนวหลักเศรษฐกิจสร้างสรรค์ตามหลักพุทธธรรม โดยใช้ช่องทางการสื่อสารประชาสัมพันธ์ทางสื่อสาธารณและสื่อออนไลน์ จนวัด ได้รับ คัดเลือก เป็นวัดสวย ในเมืองไทย ได้รับการประชาสัมพันธ์ทางเพจ unseen Tour Thailand
References
กุลจิรา เสาวลักษณ์จินดา. (2555). การมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการจัดการแหล่งท่องเที่ยว : กรณีศึกษา อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี (ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต วิชาเอกการจัดการทั่วไป). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
กรรณิกา คำดี. (2015). วัดและศาสนสถานในมิติของการท่องเที่ยว. วารสารบัณฑิตศึกษา มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 4(2),175-191.
ณกมล ขาวปลายนา. (2544). มิติสารัตถจากภูมิปัญญาไทยสู่ปัญญาธรรม : ข้อพิจารณาเชิงปรัชญาเกี่ยวกับพุทธศิลป์สมัยสุโขทัย. วารสารศรีปทุมปริทัศน์, 1(1), 67-79.
ประกอบศิริ ภักดีพินิจ. (2551). รายงานการวิจัยการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน : กรณศึกษาการท่องเที่ยวทางน้ำชุมชนริมคลอง เขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ภัชรบถ ฤทธิ์เต็ม. (2556). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงศาสนาและวัฒนธรรมในวัด. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระศรีสุทธิพงศ์ (สมส่วน). (2560). พระเจดีย์ : การบูชาในพระพุทธศาสนา . วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 2(1), 35-45.
พิริยะ ไกรฤกษ์. (2551). ลักษณะไทยพระพุทธปฏิปมาอัตลักษณ์พุทธศิลป์ไทย. กรุงเทพฯ: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
รสิกา อังกูร และคณะ. (2546). รูปแบบการจัดการศึกษาและการเผยแผ่ศาสนธรรมของวัดในพระพุทธศาสนา กรณีศึกษาแหล่งการเรียนรู้ของวัดเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหารกรุงเทพมหานคร (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ (สกศ.).
สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดสิงห์บุรี. (2560). ข้อมูลจังหวัดสิงห์บุรี : เขตพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชีวิตลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาตอนกลาง. สืบค้น 5 มกราคม 2561, จาก https://singburi.mots.go.th
สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดสิงห์บุรี. (2564). สถิติจำนวนนักท่องเที่ยวและรายได้จังหวัดสิงหบุรี พ.ศ.2561. สืบค้น 15 กันยายน 2564, จาก https://singburi. mots.go.th/graph_views.php?graph_id=25
อุไรวรรณ ไทรชมภู. (2547). การพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวแบบยั่งยืนเพื่อชุมชนบางกะเจ้า: ศึกษาเฉพาะกรณี ตำบลบางน้ำผึ้ง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
พระมหาจินตวัฒน์ จารุวฑฒโน. (2560). รายการส่องธรรม ช่อง 5 : กิจกรรมจากวัดม่วงชุม ตำบลไม้ดัดอำเภอบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี. สืบค้น 24 ธันวาคม 2560. จาก https://www.youtube.com/watch?v=wnZ5ndRAiC0
พระมหาจินตวัฒน์ จารุวฑฒโน. (2560, 21 ธันวาคม). เจ้าอาวาสวัดม่วงชุม จังหวัดสิงห์บุรี [สัมภาษณ์].
Christian, F. (2005). The Giant Buddhas . Documentary, Switzerland. Retrieved December 30, 2019, From http://www.giantbuddhas.com /en/downloads/dossier.pdf
Sarah J. H. (2007). Living Buddhist Statues in Early Medieval and Modern Japan, New York. Retrieved December 30, 2019, From http://www.khamkoo.com/uploads/9/0/0/4/9004485/living_buddhist_statues_in_early_medieval_and_modern_japan__2007.pdf
Jiaming, L., & Chunjing, Z. R. (2008). Protecting and Transmitting the Tangible and Intangible Buddhist Spirit of Leshan Giant Buddha. Retrieved December 30, 2019. From https://www.icomos.org/quebec2008/cd/toindex/77_pdf/ 77-L8qG-142.pdf
Unesco. (1956). Twenty-Five centuries of Buddhist Art and Culture. Retrieved December 30, 2019. From http://unesdoc.unesco.org/images/0006/ 000689/068910eo.pdf
Quanyu, W. & Sascha, P. (2013). Scientific analysis of a Buddha attributed to the Yongle period of the Ming dynasty. Retrieved December 30, 2019. From https://www.britishmuseum.org/pdf/BMTRB_7_Wang_and_Priewe.pdf
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
