การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในศตวรรษใหม่

ปาริชาติ  เปรมวิชัย

ผู้แต่ง

ปาริชาติ เปรมวิชัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การพัฒนา, ทรัพยากรมนุษย์, หลักพรหมวิหาร 4

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ เป็นการนำเสนอแนวคิดในการบูรณาการหลักธรรมของพระพุทธศาสนา ได้แก่ หลักพรหมวิหาร 4 เพื่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในศตวรรษใหม่ ซึ่งประกอบด้วย เมตตา ความปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับสุข, กรุณา ความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ มุทิตา ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี อุเบกขา การรู้จักวางเฉย มาประยุกต์ในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักของศาสตร์ทางตะวันตก ศาสนาเป็นหนึ่งในพลังที่มีอำนาจให้ความรู้ลึกซึ้ง และมีอิทธิพลต่อชีวิตครอบครัว ชุมชน เศรษฐกิจ และการเมือง การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์โดยใช้พุทธธรรมมาช่วยยกระดับจริยธรรมนั้นเป็นประโยชน์ที่สำคัญพุทธธรรมมิใช่เป็นกฎธรรมชาติที่จะบอกมนุษย์เรื่องความดีความชั่วเท่านั้น พุทธธรรมยังเป็นเครื่องชี้นำแนวทางในการดำรงชีวิตของมนุษย์ไปสู่ชีวิตที่ดีอีกด้วย ดังนั้นการประยุกต์พุทธธรรมทั้งในระดับโลกิยธรรมและโลกุตรธรรมในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์จึงเป็นประโยชน์ต่อมนุษย์ทั้งในฐานะปัจเจกบุคลากรและในฐานะทรัพยากรขององค์การและประเทศชาติ ทำให้คนเป็นมนุษย์ที่มีทั้งความเก่ง ความดี และความสุข หลักไตรสิกขาสามารถเสริมสร้างการพัฒนาการบริหารบุคลากรให้เป็นคนมีความประพฤติดี มีคุณธรรม มีความรู้ความสามารถ มีศักยภาพสูง อันจะนำพาให้องค์กรไปสู่เป้าหมายที่ตั้งไว้ และเป็นองค์กรที่มั่นคง ยั่งยืน สืบต่อไป

References

กรรณิการ์ สุวรรณศรี. (2548). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ หน่วยที่ 1-2. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม.

จิระ หงส์ลดารมณ์. (2535). เอกสารประกอบการสอนชุดวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์หน่วยที่ 1-6. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชเครื่องหมาย.

ชูชัย สมิทธิไกร. (2538). การพัฒนาบุคลากรโดยกลุ่มสร้างสรรค์ความว่างามทั้งจิตใจ. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ธงชัย สมบูรณ์. (2549). การบริหารและจัดการทรัพยากรมนุษย์ในองค์กร. กรุงเทพฯ: ปราชญ์สยาม.

ธงชัย สันติวงษ์. (2537). องค์การและการบริหาร (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

ธีรยุทธ์ หล่อเลิศรัตน์. (2535). การศึกษาวิจัยเพื่อกำหนดเป้าหมายและแนวทางการพัฒนาบุคลากร พ.ศ. 2535-2539. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยปทุมธานี.

นพ ศรีบุญนาค. (2546). ศาสตร์การจัดการ. กรุงเทพฯ: สูตรไพศาล.

บรรจง ชูสกุลชาติ. (2534). เอกสารประกอบการสัมมนาเรื่องการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กับสังคมอุตสาหกรรมในทศวรรษหน้า. กรุงเทพฯ: มหานครวิทยาลัยครูจันทร์เกษมและวิทยาลัยครูพระนคร.

บริษัท ไอโอดี คอนเซาท์ติ้ง แอนด์ เทรนนิ่ง จำกัด. (2565). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในศตวรรษใหม่. สืบค้น 23 มกราคม 2564, จาก http://www.krittin.net

พระครูสุนทรวัชรกิจ (บุญธรรม ธมฺมิโก). (2556). กลยุทธ์การจัดการทรัพยากรมนุษย์ของคณะสงฆ์จังหวัดเพชรบุรี (พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูสุนทรวัชรกิจ บุญธรรม ธมฺมิโก. (2556). กลยุทธ์การจัดการทรัพยากรมนุษย์ของคณะสงฆ์จังหวัดเพชรบุรี (พุทธศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2553). การศึกษากับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: โรง พิมพ์กรมการศาสนา.

พะยอม วงศ์สารศรี. (2548). องค์การและการจัดการ (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สถาบันราชภัฏสวนดุสิต.

มัทนา วังถนอมศักดิ์. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อความผูกพันของบุคลากรในมหาวิทยาลัยเอกชน (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สำนักโฆษก. (2565). รัฐบาลไทย. สืบค้น 23 มกราคม 2564, จาก https://www.thaigov.go.th/news/

สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2551). การบริหารจัดการแนวพุทธ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). แผนพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 - 2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

Feodor Mikhaylov and others. (2014). Current tendencies of the development of service of human resources management. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 150(2014), 330–335.

Judith, A. (2000). Rubrics scoring guide and performance criteria: Classroom tool for assessment and Improving student learning, Eric document reproduction service No (Ed 446100). Paper present at annual meeting of the American Educational Research.