พระสงฆ์กับการพัฒนาชุมชนตามหลักพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

การพัฒนาชุมชน เป็นการรวมกำลังดำเนินการปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ของชุมชนให้มีความเป็นปึกแผ่นและดำเนินการในแนวทางที่ต้องการ โดยอาศัยความร่วมกำลังของประชาชนในชุมชนนั้นในการช่วยเหลือตัวเองและร่วมมือกันดำเนินงาน

          การพัฒนาชุมชนเป็นเรื่องที่พระสงฆ์ไทยได้ทำมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เพราะพระสงฆ์ไทยกับประชาชนมีความเกี่ยวเนื่องกันในหลายมิติได้ปฏิบัติและนำประชาชนพัฒนาชุมชนมาโดยตลอด ถึงแม้สถานการณ์ในปัจจุบันจะเกิดวิกฤตการณ์ศรัทธาก็ตาม การนำหลักธรรมทางพุทธศาสนา คือ ความสันโดษ และการสร้างสัมมาชีพเป็นการรักษาศีล 5 ไม่ทำตนให้เดือดร้อนแก่ตนเองและผู้อื่น สามารถเลี้ยงชีวิตได้พึ่งตนเองได้เป็นศีล 5 (ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่พูดเท็จ  ไม่ดื่มสุราของมึนเมา) ที่เริ่มจากตัวบุคคลมีความซื่อสัตย์สุจริต มีอาชีพที่ไม่ผิดกฎหมาย ไม่ผิดศีลธรรม และสามารถสร้างอาชีพที่ดี เกิดความมั่นคง มั่งคั่ง เกิดความปลอดภัยให้สังคมได้ทำให้ประเทศชาติมีความมั่นคงทางด้านเศรษฐกิจ โดยมีฐานของหลักภาวนา 4 มี การพัฒนากาย (พัฒนาศีล พัฒนาจิต พัฒนาปัญญา) ทำให้เกิดการพัฒนาชุมชนที่ยั่งยืน 6 ด้านประกอบด้วย1.เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น2.พัฒนาบุคลากรในชุมชน3.มีความคิดริเริ่ม4.พัฒนาคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น 5.ตอบสนองความจำเป็นเบื้องต้น6.บรรเทาและขจัดปัญหาในชุมชน