การพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก โดยการประยุกต์ตามหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1. เพื่อศึกษาการจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษ 2. เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษ 3. เพื่อนำเสนอการพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก โดยการประยุกต์ตามหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา ดำเนินการวิจัยแบบผสานวิธี ทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 399 คน ใช้แบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.960

ผลการวิจัยพบว่า 1. การจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษ พบว่าโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษ พบว่าปัจจัยส่งเสริมการท่องเที่ยวส่งผลต่อการจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และหลักอปริหานิยธรรม 7 ส่งผลต่อการจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3. การพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษ โดยการนำหลักอปริหานิยธรรม 7 เข้ามาประยุกต์เพื่อพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวคือ หมั่นประชุมกันเนืองนิตย์ พร้อมเพรียงกันประชุม ไม่บัญญัติสิ่งที่ไม่ควรบัญญัติ ให้ความเคารพและรับฟังความคิดเห็นของผู้ใหญ่การท่องเที่ยว เคารพสิทธิมนุษยชน ให้ความเคารพสถานที่ ดูแลเอาใจใส่แก่ผู้มาเยือนนอกจากนั้น ยังมีการเสริมสร้างด้วยปัจจัยด้านการท่องเที่ยว ประกอบด้วย สิ่งดึงดูดใจ กิจกรรม การเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวก และที่พัก เพื่อพัฒนาสิ่งที่เป็นพื้นฐานเพื่อไปสู่สิ่งที่เลอค่า