ความสัมพันธ์ระหว่าง ความพึงพอใจในภาวะการเงิน รายได้ การออม และหนี้สิน กับความสุขของแรงงานสูงอายุไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยด้านการเงินที่มีความสัมพันธ์กับความสุขของแรงงานสูงอายุไทย โดยงานวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ ผู้วิจัยใช้ชุดข้อมูลจากการสํารวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2564 ของสำนักงานสถิติแห่งชาติ เป็นเครื่องมือในการวิจัย กลุ่มตัวอย่างของงานวิจัย ได้แก่ ผู้ที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป จำนวน 43,547 คน โดยในกลุ่มนี้มีผู้ที่ทำงาน จำนวน 15,798 คน การวิเคราะห์ใช้วิธีการประมาณค่าแบบสองขั้นตอน เพื่อเป็นการลดอคติของกลุ่มตัวอย่างที่ไม่ได้เลือก (Heckman selection model) โดยในขั้นตอนแรก ใช้ probit regression เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการทำงาน และขั้นที่สองเป็นการศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสุขของแรงงานสูงอายุไทย

ผลการศึกษาพบว่า 1. เมื่อมีการวิเคราะห์ความสุขกับความพึงพอใจในภาวะการเงิน พบว่า ในกรณีที่ควบคุมตัวแปรความพึงพอใจในภาวะการเงิน ไม่ว่าแรงงานสูงอายุจะมีรายได้เท่าไรก็มีระดับของความสุขที่ไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ ในขณะที่เมื่อไม่ได้นำเรื่องความพึงพอใจในภาวะการเงินมาวิเคราะห์ร่วมด้วย พบว่า ยิ่งแรงงานสูงอายุมีรายได้เพิ่มขึ้นยิ่งทำให้แรงงานสูงอายุมีความสุขเพิ่มมากขึ้น อย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ 2. เมื่อมีการวิเคราะห์ความสุขกับความพึงพอใจในภาวะการเงิน พบว่า ในกรณีที่ควบคุมตัวแปรความพึงพอใจในภาวะการเงิน แรงงานสูงอายุที่มีการออมในระดับ 200,000 - 399,999 บาท มีความสุขมากกว่าแรงงานสูงอายุที่ไม่มีการออม อย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ ในขณะที่เมื่อไม่ได้นำเรื่องความพึงพอใจในภาวะการเงินมาวิเคราะห์ร่วมด้วย พบว่า แรงงานสูงอายุที่มีการออมในระดับเงินออมที่ต่ำกว่า 25,000 บาท และระดับเงินออมที่ 50,000 - 399,999 บาทมีความสุขมากกว่าแรงงานสูงอายุที่ไม่มีการออม อย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ