ทางเลือกและความเป็นไปได้ : การพัฒนาคุณภาพชีวิตของหญิงหม้าย ในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้

ผู้แต่ง

  • กนกกุล เพชรอุทัย มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี
  • ปัญญา เทพสิงห์ มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี

คำสำคัญ:

หญิงหม้าย, การพัฒนาคุณภาพชีวิต, สามจังหวัดชายแดนใต้

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ มุ่งศึกษาสภาพบริบทหญิงหม้ายในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและความท้าทายที่พบ และวิเคราะห์ทางเลือกและความเป็นไปได้ของพัฒนาคุณภาพชีวิตของหญิงหม้ายกับแผนพัฒนาคุณภาพชีวิตของสามจังหวัดชายแดนใต้ ตามบริบทความเป็นอยู่ในพื้นที่ของสตรีหม้ายที่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์ความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ เพื่อเป็นข้อเสนอแนะเชิงนโยบายที่สนับสนุนให้หญิงหม้ายสามารถปรับตัวและดำเนินชีวิตได้อย่างเป็นปกติ รวมทั้งการส่งเสริมทักษะต่าง ๆ ที่จำเป็นในปัจจุบันเพื่อพัฒนาให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น โดยศึกษาข้อมูลจากเอกสารเกี่ยวกับผลกระทบจากสถานการณ์ความไม่สงบฯ ที่มีต่อหญิงหม้ายหม้าย ประมวลแนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับการปรับตัวและการพัฒนาชีวิตของหญิงหม้าย รวมทั้งศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของหญิงหญิงหม้าย กอรปกับการวิเคราะห์ปัจจัยและวิพากษ์นโยบายเกี่ยวข้องกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของหญิงหม้ายในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้

Author Biography

กนกกุล เพชรอุทัย, มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี

kanokkul.phe@sru.ac.th

References

กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว. (2565). แผนปฏิบัติการด้านการพัฒนาสตรี (พ.ศ. 2566 - 2570). สืบค้น 18 เมษายน 2567, จาก https://www.dwf.go.th//storage/77023/93dc2ab2-5689-4c34-afb5-5becc2422d6c-document-5950.pdf

ซาราห์ บินเย๊าะ. (2564). การศึกษา รูปแบบการปรับตัวเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตให้มีความมั่นคงของสตรีหม้ายที่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์ความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ สืบค้น 12 เมษายน 2567, จาก https://www.msociety.go.th/ewtadmin/ewt/mso_web/download/article/article_20220110154321.

มนวัธน์ พรหมรัตน์ และคณะ. (2558). การเป็น “หญิงหม้าย” กับความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมและ โครงสร้างในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 3(2), 93 - 119.

สมจิตต์ สุพรรณทัสน์ และนิภา มนุญปิจุ (2525). ประชากรกับคุณภาพชีวิต. สืบค้น 23 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://hdl.handle.net/20.500.14594/57429.

สำนักข่าวพลเมือง. (2564). 17 ปีความรุนแรงชายแดนใต้ของหญิงม่าย เด็กกำพร้า กับโควิดเร่งความรุนแรงในครอบครัว. สืบค้น 21 กุมภาพันธ์ 2567 จาก https://thecitizen.plus/node/50781.

สำนักข่าวอิสรา. (2565). ลงทะเบียนหญิงหม้ายมุสลิมะห์ปัตตานีพุ่งกว่าครึ่งพัน เด็กกำพร้า 3 จังหวัดกว่า 2 หมื่น. สืบค้น 23 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://www.isranews.org/article/south-news/south-slide/108482-singlemomsouth.html

สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2563). รายงานความมั่นคงของมนุษย์ประเทศไทย สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2567, จาก 5fa3aba42c965.pdf.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2555). โครงการ: สำรวจอนามัยการเจริญพันธุ์ ปี 2552. สืบค้น 2 เมษายน 2567, จาก https://statstd.nso.go.th/definition/projectdetail.aspx?periodId=92&defprodefId=1215

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). รายงานการวิเคราะห์สถานการณ์ความยากจนและความเหลื่อมล้ำในประเทศไทย. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=11972.

ฮามีดะห์ฮาสัน โต๊ะมะ และคณะ. (2566). บทบาทของสตรีมุสลิมหม้ายในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ในการปรับตัวตามอิสลามวิถี กรณีศึกษา: สตรีมุสลิมหม้ายในอำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา. วารสารอิสลามศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 14(1) : 87-117

Philip, H. C. & Manzoor, A. (1974). Attacking Rural Poverty: How Nonformal Education Can Help. A World Bank Research Publication.

Wichaidit, S. (2018). Self-healing Process and Nurses’ Enhancement Perceived by Thai Buddhist Widows from Unrest Situations, Southernmost Region of Thailand (Thesis Ph.D., Nursing International program) Songkhla: Songkhla University.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-09-18

How to Cite