วิกฤตของพระสงฆ์ : ศึกษาผู้ใช้อำนาจทางการเมือง ครอบงำปิดกั้นกิจของสงฆ์
คำสำคัญ:
พระสงฆ์, การเมือง, อำนาจทางการเมืองบทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับวิกฤตของพระสงฆ์เป็นผู้นำทางจิตวิญญาณของประชาชนในบริบทของการเมืองและการใช้อำนาจที่ไม่เป็นธรรม ที่ปิดกันการแสดงความคิดเห็นทางการเมืองของพระสงฆ์ แต่ให้นิยามว่าทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกันในเรื่องการแสดงความคิดเห็นทางการเมือง แต่จำกัดในเรื่องบทบาทของพระสงฆ์ต่อการเมือง โดยให้คำสำคัญว่า “ไม่ใช่กิจของสงฆ์” แต่ในสิทธิในเรื่องอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นการขอความอนุเคราะห์ต่าง ๆ เกี่ยวกับการเมือง ยังคงนิยามให้พระสงฆ์เป็นผู้นำจิตวิญญาณของประชาชนในการแสดงความคิดเห็นทางการเมือง ทำให้พระสงฆ์ต้องปฏิบัติตามทางของทรราชผู้นำทางการเมืองที่ปิดหูปิดตาของพระสงฆ์ และชักจูงผู้นำทางศาสนาต่าง ๆ ให้ชี้นำประชาชนไปตามนโยบายของตน ในการนี้เพื่อผลประโยชน์ของทรราชเท่านั้นเอง การควบคุมนี้ไม่เพียงแต่ส่งผลกระทบต่อเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นของพระสงฆ์ แต่ยังทำให้เกิดความขัดแย้งภายในสังคมที่ต้องการเสียงของผู้นำจิตวิญญาณเพื่อชี้นำในช่วงเวลาที่สำคัญ การจำกัดบทบาทของพระสงฆ์ในทางการเมืองจึงกลายเป็นประเด็นที่ต้องถูกพิจารณาอย่างละเอียดถี่ถ้วน เนื่องจากความสามารถในการแสดงความคิดเห็นและชี้นำประชาชนอาจมีผลต่อทิศทางของสังคมโดยรวมในอนาคต
References
กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ. (2540). คู่มือพระสังฆาธิการ ว่าด้วยเรื่องการคณะสงฆ์และการพระศาสนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.
นิธิ เอี่ยวศรีวงศ์. (2561). การเมืองไทยสมัยพระนารายณ์. กรุงเทพฯ: มติชน.
บ้านจอมยุทธ. (2543). บทบาทของวัดและพระสงฆ์ในสังคมไทย. สืบค้น 20 มกราคม 2568, จาก https://www.baanjomyut.com/library/thai_culture3/03.html
พระชลญาณมุนี. (2562). พระพุทธศาสนากับการเมือง. วารสารรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 2(1), 40-55.
พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ. (2563). ปมการแสดงออกทางการเมืองของพระสงฆ์. สืบค้น 20 มกราคม 2568, จาก https://www.thairath.co.th/news/politic/1975548
พระเมธีธรรมากรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตโต). (2539). การปกครองคณะสงฆ์ไทย. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สหธรรมิก จำกัด.
พระราชวรมุนี (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2527). สถาบันสงฆ์ในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.
พระศรีปริยัติโมลี. (2547). สงฆ์ผู้นำสังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระอธิการภูมิสิษฐ์ ปิยสีโล และนัชพล คงพันธ์. (2564). พระสงฆ์กับการเมืองไทยในบริบทสังคมปัจจุบัน. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 6(2), 33-44.
วรดร เลิศรัตน์. (2565). ให้เสียงเยาวชนมี ‘ความหมาย’: เปิดกระบวนการนโยบายให้เยาวชนมีส่วนร่วม. สืบค้น 20 มกราคม 2568, จาก https://www.the101.world/youth-participation-in-policy-process/
สมบูรณ์ สุขสำราญ. (2527). พุทธศาสนากับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมือง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สยุมพร ฉันทสิทธิพร. (2561). ความชอบธรรมและการล้มล้างทรราช : มุมมองของลัทธิขงจื่อในประวัติศาสตร์จีน. วารสารสังคมศาสตร์, 48(2), 157-180.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2025 วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น