แนวทางการส่งเสริมคุณลักษณะของผู้นำนักการเมืองท้องถิ่น ด้วยหลักพรหมวิหารธรรม

ผู้แต่ง

  • พระรฤทธิ์ วริทฺธิญาโณ นักวิชาการอิสระ
  • พระมหาอานนท์ อคฺคปญฺโญ นักวิชาการอิสระ
  • ทรงวุฒิ รัตนะ นักวิชาการอิสระ

คำสำคัญ:

คุณลักษณะของผู้นำ, นักการเมืองท้องถิ่น, พรหมวิหารธรรม

บทคัดย่อ

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับแนวทางการส่งเสริมคุณลักษณะของผู้นำนักการเมืองท้องถิ่นโดยอาศัยหลักพรหมวิหารธรรม ได้แก่ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา อันเป็นหลักธรรมที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาภาวะผู้นำให้มีคุณธรรมและจริยธรรมที่เหมาะสมต่อการบริหารงานในระดับท้องถิ่น พบว่า หลักพรหมวิหารธรรมสามารถเป็นแนวทางสำคัญในการพัฒนาผู้นำนักการเมืองท้องถิ่นให้มีความเมตตาต่อประชาชน (เมตตา) มีความเห็นอกเห็นใจและพร้อมช่วยเหลือในการแก้ไขปัญหาของประชาชน (กรุณา) มีความยินดีและส่งเสริมความสำเร็จของส่วนรวม (มุทิตา) มีความเป็นกลาง ยุติธรรม ปราศจากอคติในการตัดสินใจทางนโยบาย (อุเบกขา) การนำหลักพรหมวิหารธรรมมาใช้ในการพัฒนาภาวะผู้นำสามารถเสริมสร้างความไว้วางใจจากประชาชน เพิ่มประสิทธิภาพการบริหารงาน และลดปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองในระดับท้องถิ่น ดังนั้น หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรส่งเสริมให้ผู้นำนักการเมืองท้องถิ่นได้น้อมนำหลักธรรมดังกล่าวไปประยุกต์ใช้ผ่านการอบรมเชิงปฏิบัติการและกิจกรรมเสริมสร้างจิตสำนึกด้านจริยธรรม

เอกสารอ้างอิง

กิตติทัศน์ ผกาทอง. (2557). ภาวะผู้นำตามแนวพุทธ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

แก้ว ชิดตะขบ. (2547). รวมวิชาธรรมศึกษาชั้นตรี ตามหลักสูตรของสนามหลวงแผนกธรรม พ.ศ. 2546. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.

จุมพล หนิมพานิช. (2529). การจูงใจและความเป็นผู้นำ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ทวิช เปล่งวิทยา. (2530). จิตวิทยาผู้นำ. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองสานส์การพิมพ์.

ประยงค์ รณรงค์. (2550). ผู้นำการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม.

ปรัชญา เวสารัชช์. (2523). ผู้นำองค์การ. กรุงเทพฯ: รัฐศาสตร์สาร.

ปัญญานันทภิกขุ (ปั่น ปญฺานนฺโท). (2541). หน้าที่ของคน (ฉบับสมบูรณ์). กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

พระเทพดิลก (ระแบบ ฐิตญาโณ). (2548). ธรรมปริทรรศน์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 16). กรุงเทพฯ: เอส.อาร์พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์ จำกัด.

พิสิฐ เจริญสุข. (2543). ปกิณกธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.

รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2544). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: ธนธัชการพิมพ์.

วิเชียร วิทยอุดม. (2550). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: บริษัท ธีระฟิลม์และไซเท็กซ์ จำกัด.

สมคิด บางโม. (2538). หลักการจัดการ. กรุงเทพฯ: นำอักษรการพิมพ์.

Covey, S. R. (1999). The Habits of Highly Effective People. London: Cox & Wyman Ltd.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-25

รูปแบบการอ้างอิง

วริทฺธิญาโณ พ., อคฺคปญฺโญ พ., & รัตนะ ท. (2025). แนวทางการส่งเสริมคุณลักษณะของผู้นำนักการเมืองท้องถิ่น ด้วยหลักพรหมวิหารธรรม. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 8(3), 349–357. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jidir/article/view/278607