ภาวะผู้นำทางการเมืองตามแนวปาปณิกธรรมของผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำทางการเมือง, ปาปณิกธรรม, ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ระดับภาวะผู้นำทางการเมือง 2. ความสัมพันธ์ระหว่างหลักปาณิกธรรมกับภาวะผู้นำทางการเมือง และ 3. แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำทางการเมืองตามแนวปาปณิกธรรมของผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากประชาชนในเขตบางคอแหลม กลุ่มตัวอย่าง 399 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ด้วยวิธีการของเพียร์สัน การวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวมรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 9 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาและพรรณนาความ
ผลการวิจัยพบว่า 1. ภาวะผู้นำทางการเมืองของผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครโดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2. ความสัมพันธ์ระหว่างหลักปาปณิกธรรมกับการพัฒนาภาวะผู้นำทางการเมืองของผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร โดยรวมมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูง (r=0.791**) และ 3. การพัฒนาภาวะผู้นำทางการเมืองของผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ตามหลักปาปณิกธรรม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ดังนี้ หลักจักขุมา (การมีวิสัยทัศน์) หลักนิสสยสัมปันโน (การมีมนุษยสัมพันธ์) และหลักวิธูโร คือ (การจัดการงานดี) ตามลำดับ จากการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่า หลักจักขุมา ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร มีวิสัยทัศน์ มองการณ์ไกล สำรวจปัญหาและความต้องการของประชาชน หลักวิธูโร สามารถจัดการงาน ประสานงานได้ดีกับทุกคน มีความสามารถในการสื่อสารมีความกระตือรือร้น พูดและทำ หลักนิสสยสัมปันโน มีมนุษยสัมพันธ์ มีความสามารถในการวิเคราะห์และแก้ปัญหาชุมชน เช่น การจัดการขยะ โดยใช้ความร่วมมือจากประชาชน องค์กรท้องถิ่น และผู้ประกอบการ
เอกสารอ้างอิง
ชนิดาภา งามตระกูล. (2559). ภาวะผู้นําทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นในเมืองพัทยา : ศึกษาเฉพาะกรณีประชาชนในเขตเทศบาลเมืองหนองปรือ (สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์การปกครอง). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2541). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: เทพเนรมิตการพิมพ์.
พระครูสังฆรักษ์เอกลักษณ์ อชิโต. (2566). การประยุกต์ใช้หลักทุติยปาปณิกธรรมเพื่อการพัฒนาภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดสมุทรสงคราม (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาอาคม อตฺถเมธ. (2565). การศึกษาภาวะผู้นำตามหลักทุติยปาปณิกสูตรของผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม จังหวัดเลย (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2541). คุณธรรมสำหรับนักบริหาร. กรุงเทพฯ: มูลนิธิพุทธธรรม.
พิศณุพงศ์ กล้ากสิกิจ. (2563). ต้นแบบการพัฒนาประสิทธิผลการบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมืองในจังหวัดกำแพงเพชร. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(4), 118-125.
สิน พันธุ์พินิจ. (2547). เทคนิคการวิจัยทางสังคม. กรุงเทพฯ: บริษัทจูนพลับลิซซิ่ง จำกัด.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกแปลไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธนาพล อิ๋วสกุล. (2550). รัฐประหาร 19 กันยา รัฐประหารเพื่อระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข. กรุงเทพฯ: ฟ้าเดียวกัน.
ลิขิต ธีรเวคิน. (2567). ภาวะผู้นำทางการเมือง. สืบค้น 15 ตุลาคม 2567, จาก http://www.dailynew.co.th/Content/Article/18999
Ferris, G. R. et al. (2005). Development and Validation of the Political Skill Inventory. Journal of Management, 31(1), 126-152.
Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
