พุทธบูรณาการเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนริมคลองลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร

กัญจน์ณัฏฐ์ พฤฒยางกูร

ผู้แต่ง

กัญจน์ณัฏฐ์ พฤฒยางกูร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

พุทธบูรณาการ, การมีส่วนร่วม, การพัฒนาชุมชน

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาระดับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนริมคลองลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร 2. ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักอปริหานิยธรรม 7 กับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนริมคลองลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร และ 3. แนวทางพุทธบูรณาการเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนริมคลองลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร ดำเนินการวิธีวิจัยแบบผสานวิธี โดยการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 336 คน โดยใช้แบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่น ทั้งฉบับเท่ากับ 0.939 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ
จำนวน 10 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนริมคลองลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร โดยภาพรวมอยูในระดับปานกลาง 2. ความสัมพันธ์ระหว่างหลักอปริหานิยธรรม 7 กับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนริมคลองลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร พบว่า โดยภาพรวมมีความสัมพันธ์เชิงบวก ในระดับปานกลาง (R=.790**) มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ 3. แนวทางพุทธบูรณาการเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนริมคลองลาดพร้าว กรุงเทพฯ พบว่า ตามหลักอปริหานิยธรรม 7 คือ การประชุมอย่างพร้อมเพรียงสม่ำเสมอต่อเนื่องเปิดโอกาสให้ประชาชนได้ร่วมตัดสินใจและวางแผนการดำเนินงานร่วมกัน ช่วยสร้างความสัมพันธ์ที่ดีของคนในชุมชน ลดความขัดแย้งในชุมชน การเคารพ ให้เกียรติ รับฟังความคิดเห็น ผู้อาวุโส การให้เกียรติและคุ้มครองสตรี มุ่งเน้นให้เกิดความเสมอภาคเป็นไปตามหลักประชาธิปไตย

เอกสารอ้างอิง

จุมพล หนิมพานิช. (2552). การวิเคราะห์นโยบาย : ขอบข่าย แนวคิด ทฤษฎี และกรณีตัวอย่าง (พิมพ์ครั้งที่ 4). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ธีรวัฒน์ รังแก้ว. (2564). บ้านใหม่-ชีวิตใหม่ของชาวชุมชนรมคลองลาดพร้าว-เปรมประชากรฯ. สืบค้น 12 พฤศจิกายน 2566, จาก https://web.codi.or.th/20210716-25758/

พระครูกิตติญาณวิสิฐ (ธนา กิตฺติญาโณ). (2564). พุทธธรรมประยุกต์เพื่อพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดอ่างทอง (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2548). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ชุดคำวัด. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เลี่ยงเชียง.

พระมหาธีระยุทธ ฐานรโต. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของผู้สูงอายุในอำเภอเมืองระยอง จังหวัดระยอง (สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาบรรพต กิตฺติปญฺโญ และคณะ. (2565). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนขององค์การบริหารส่วน ตำบลสาริกา อำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 5(1), 68-79.

พระอดิศักดิ์ วชิรปญฺโญ. (2561). แนวคิดกระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชนเชิงพุทธบูรณาการ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์, 6(4), 1810-1821.

สุทน ทองเล็ก. (2563). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนจังหวัดสระแก้วในการเลือกตั้งทั่วไป ปี พ.ศ. 2562 (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Cohen, J. M. & Uphoff, N. T. (1980). Participations Place in Rural Development: Seeking Clarity through Specificity. New York: World Developments.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). Tokyo: Aoyama Gakuin University.