Pastiches: The Mask Singer Signification Overlapping of Makeup for Judges under Cultures in Postmodern Age
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aimed to analyze characteristics of trans-communication and signification overlapping of makeup for judges on the show “The Mask Singer” in the postmodern age. The study revealed that the judge makeup was media hybrid resulting from channel changes through complete metamorphosis which was face shape changes from the original and incomplete metamorphosis which was the other obvious face change. Furthermore, communication was intertextuality overlapping in architextuality. It was new context from the former one using creative imagination through pastiche for entertainment and aesthetics.
Article Details
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กาญจนา แก้วเทพ. (2552). สัมพันธบท (Intertexuality): เหล้าเก่าในขวดใหม่ในการสื่อสารศึกษา. วารสารนิเทศาสตร์, 27(2), 1-29.
กาญจนา แก้วเทพ. (2545). สื่อบันเทิง : อำนาจแห่งความไร้สาระ. กรุงเทพฯ: ออล อเบ้าท์ พริ้นท์.
กำจร หลุยยะพงศ์. (2556). ภาพยนตร์กับการประกอบสร้าง สังคม ผู้คน ประวัติศาสตร์ และชาติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เจริญพงศ์ ศรีสกุล. (2550). การออกแบบเนื้อหาส่วนควบและส่วนขยายในสื่อดีวีดีภาพยนตร์(วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2554). แนะนำสกุลความคิดหลังโครงสร้างนิยม. กรุงเทพฯ: สมมติ.
เตชิต หอมจันทร์ และ ณัฐพงค์ แย้มเจริญ. (2562). พฤติกรรมการเปิดรับและความพึงพอใจของผู้ชมต่อรูปแบบรายการ หน้ากากนักร้อง (The Mask Singer) ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์, 23(1), 343-354.
ทวีรัก กลิ่นสุคนธ์. (2541). การศึกษากระบวนการผลิตและการบริโภคภาพเขียนลอกแบบในประเทศไทย(วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธัญญา สังขพันธานนท์. (2559). แว่นวรรณคดี ทฤษฎีร่วมสมัย. ปทุมธานี: นาคร.
นับทอง ทองใบ. (2561). เรื่องเล่าลูกผสมและการสร้างคาแร็คเตอร์แบบการ์ตูนในรายการ The Mask Singer. วารสารศรีปทุมปริทัศน์, ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ 18(1), 107-116.
ปิยะรัตน์ ชูเรือง. (2560). การกระจายเนื้อหารายการและการจัดวางตราสินค้าหรือผลิตภัณฑ์ในรายการโทรทัศน์ The Mask Singer หน้ากากนักร้อง ผ่านมัลติแพลตฟอร์มที่มีผลต่อความสัมพันธ์กับกลุ่มผู้ชม(วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เพ็ญสิริ เศวตวิหารี. (2541). อิทธิพลของแนวคิดยุคหลังสมัยใหม่ที่ปรากฏในภาพยนตร์ไทยของผู้กำกับรุ่นใหม่ ระหว่างปี พ.ศ. 2538-2540(วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พวงผกา คุโรวาท. (2535). คู่มือประวัติเครื่องแต่งกาย. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: รวมสาส์น.
ภารดี ภัทรโชคชัย และ แอนนา จุมพลเสถียร. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติ และแนวโน้มในการรับชมรายการ The Mask Singer. สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2563, จาก http://203.131.210.100/ejournal/wp-content/uploads/2017/12/JCIS60045.pdf.
ยุทธนา สุวรรณรัตน์. (2559). การข้ามผ่านทางการสื่อสารของบทพระราชนิพนธ์เรื่องไกลบ้าน(วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสยาม.
วรันธร บุญพิทักษ์. (2551). ปรสิตการสื่อสารในการแสดงตลกจากสื่อวีซีดีบันทึกการแสดงสดของวงโปงลางสะออน(วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริชัย ศิริกายะ. (2558ก). แบบจำลองการสื่อสารในยุคดิจิทัล. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 13(15), 8-13.
ศิริชัย ศิริกายะ. (2558ข). ข้อเสนอแนะประเด็นการสื่อสารเพื่องานวิจัยนิเทศศาสตร์ตามแนวคิด “ปฏิปักษ์สัมพันธ์” (Symbiosis) ในยุคดิจิทัล. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 14(16), 7-11.
สุธรรม อารีกุล. (2559). การเจริญเติบโต. สืบค้นเมื่อ 11 กรกฎาคม 2563, จาก
http://kanchanapisek.or.th/kp6/sub/book/page=t19-5-infodetail02.html [10 ตลุาคม 2559.
สุภาวดี โพธิเวชกุล. (2548). รูปแบบการแสดงเบิกโรงละครรำในยุครัตนโกสินทร์ (รัชกาลที่ 9). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
อภิโชค แซ่โค้ว, (2542). การแต่งกายไทย. กรุงเทพฯ: เอส.ที.พี.เวิลด์ มีเดีย.
อภิวัฒน์ อ่อนแก้ว. (2551). การส่งความสุขปีใหม่ด้วยสื่อบัตรอวยพร โทรศัพท์เคลื่อนที่ และไฮเปอร์มีเดีย(วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Bolter, J. (2002). Formal Analysis and Cultural Critique in Digital Media Theory. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, 8(4), 77-88.
Dentith, S. (2002). Parody. London: Routledge.
Dunn, R. (1991). Postmodernism: Populism, Mass Culture, and Avant-Garde. Theory, Culture and Society, 8, 111-135.
Eco, U. (1977). A Theory of Semiotics. London: The. Macmillan Press.
Fiske, J. (1990). Introduction to Communication Studies. London and New York: Routledge.
Genette, G. (1997). Literature in the Second Degree. Translated by Channa Newman and Claude Doubinsky. London: University of Nebraska Press.
McLuhan, M. (1964). Understanding media: The extensions of man. New York: McGraw-Hill.