Juvenile and Family Court Areas in Family Case that the Minors Have Interests
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic paper presented the notion of defining the jurisdiction of the Juvenile and Family Court in family trials in which minors have an interest, which is currently not defined in the Juvenile and Family Court and Procedure Act B.E. 2553. Therefore, the general principles for determining the court's boundaries as defined in the Civil Procedure Code are used. The defendant's domicile or the place where the lawsuit was born. This may not be appropriate for family cases in which minors have interests. This is because family cases where minors have an interest must also take into account the best interests of the child. In addition, the mechanism for family cases in which the minors have an interest requires the Observation Center to be involved in the trial by having the Director of the Observation Center come to investigate the facts related to the minor and make a report to the Director in order for the Director of the Observation Center to offer his opinion to the Juvenile and Family Court. Therefore, juvenile and family court boundaries in family cases where the minors have an interest should also be linked to minors who have an interest in the case.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กฎกระทรวงกำหนดแนวทางการพิจารณาว่าการกระทำใดเป็นไปเพื่อประโยชน์สูงสุดของเด็กหรือเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อเด็ก พ.ศ. 2549. (2549, 22 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 123 ตอนที่ 84 ก หน้า 6-9.
คณิต ณ นคร. (2558). กฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6155/2540. สืบค้นจาก https://deka.in.th/view-12072.html
ทนงศักดิ์ ดุลยกาญจน์ และ พรรณพิไล ดุลยกาญจน์. (2557). คดีเกี่ยวกับเด็กและเยาวชน (แพ่ง-อาญา). (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: แสงจันทร์การพิมพ์.
ไพโรจน์ วายุภาพ. (2560). คำอธิบายระบบศาลและพระธรรมนูญศาลยุติธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
มาตาลักษณ์ เสรเมธากุล. (2562). การคุ้มครองสิทธิเด็กภายใต้หลักประโยชน์สูงสุดของเด็กในกฎหมายไทย. วารสารนิติศาสตร์, 48(4), 621-653.
รัชนี สุขสวัสดิ์. (2562). ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายในเรื่องเขตอำนาจศาลเยาวชนและครอบครัวตามมาตรา 95 แห่งพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553. วารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น, 3(1), 1-20.
สมชัย ฑีฆาอุตมากร. (2563). สัมมนากฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง. กรุงเทพฯ: ชวนพิมพ์ 50.
สหรัฐ กิติ ศุภการ. (2564). หลักและคำพิพากษา พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2553. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
สุริยา ปานแป้น. (2559). หลักกฎหมายพระธรรมนูญศาลยุติธรรม. กรุงเทพฯ: ไอเดีย พริ้นติ้ง (2013).