สมรรถนะของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อทราบสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา 2) เพื่อทราบประสิทธิผลของสถานศึกษา 3) เพื่อทราบความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1 งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ สถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1 จำนวน 103 แห่ง ผู้ให้ข้อมูลสถานศึกษาละ 2 คน ประกอบด้วย ผู้อำนวยการสถานศึกษาหรือรักษาการในตำแหน่งผู้อำนวยการสถานศึกษา 1 คน และครู 1 คน รวมทั้งสิ้น 206 คน เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถามสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ความถี่ ร้อยละ มัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
ผลการวิจัยพบว่า 1. สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1 โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. ประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1 โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และ 3.สมรรถนะของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1 มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยเป็นความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูง และมีลักษณะคล้อยตามกัน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กมลพรรณ วุฒิอำพล และ มัทนา วังถนอมศักดิ์. (2562). ทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 12(1), 161-174 สืบค้นจาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/ suedureasearchjournal/article/view/223051
กิตติชัย เทียนไข. (2563). สมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 5 ลพบุรี. วารสารพัฒนาทักษะทางวิชาการอย่างยั่งยืน, 2(2), 49-60. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/JASD/article/view/244344
จีรพรณัฎฐ์ ภุมรินทร์. (2562). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษากับการจัดการเรียนการสอนในศตวรรษที่ 21 ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 11(1), 207-223. สืบค้นจาก https://so05.tcithaijo.org/index.php/ suedureasearchjournal/article/view/107161
ชุติมาพร เชาวน์ไว. (2564). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารแหล่งเรียนรู้ภายในสถานศึกษา สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดปทุมธานี. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 3(1), 19-28. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/250671
ธีระ รุญเจริญ. (2556). การบริหารโรงเรียนยุคปฏิรูปการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: U.L.T. เพรสการพิมพ์.
ปฐมพงษ์ เอื้ออวยพร และ ศักดิพันธ์ ตันวิมลรัตน์. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างอัตลักษณ์ของแบรนด์และประสิทธิผลของโรงเรียนที่มีอัตราการแข่งขันสูง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 222-232. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EdAd/article/view/241096
ปาริฉัตร ช่อชิต และ มัทนา วังถนอมศักดิ์. (2561). สมรรถนะผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 8(2), 80-93. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EdAd/article/view/ 153321
พอรุ้ง แสงนวล. (2563). การบริหารความเสี่ยงกับประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 9. วารสารศิลปการจัดการ, 4(3), 672–685. สืบค้นจากhttps://so02.tci-thaijo.org/index.php/jam/article/view/244251
วิไลพร ศรีอนันต์ และ นุชนรา รัตนศิระประภา. (2561). สมรรถนะผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานบุคคลโรงเรียนเอกชนจังหวัดนครปฐม. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(1), 14-24. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EdAd/article/view/156910
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1. (2563). การสังเคราะห์รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา ประจำปีการศึกษา 2563. สุพรรณบุรี: กลุ่มนิเทศติดตามและประเมินผล.
สายสุดา เตียเจริญ, ไชยยศ ไพวิทยศิริธรรม, มาเรียม นิลพันธุ์ และ นพดล เจนอักษร. (2564). การสร้างระบบ กลไก รูปแบบเครือข่ายการจัดการศึกษาแบบมีส่วนร่วมของพื้นที่การศึกษา จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(1), 1–20. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/255869
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). รายงานการศึกษารูปแบบและกลไกการมีส่วนร่วมและสมัชชาการศึกษา. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิก.
Boyatzis, R. E. (1982). The Competent Manager: A Model for Effective Performance. New York: John Wiley & Sons.
Hellriegel, D., Jackson, S. E., & Slocum, J. W. (2005). Management: A Competency-Based Approach. (10th ed.). Singapore: Thomson South-Western.
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2013). Educational Administration: Theory Research and Practice. (9th ed.). New York: McGraw-Hill Book.
Lunenburg, F. C., & Ornstein, A. C. (2012). Educational Administration: Concepts and Practices. (6th ed.). California: Wadsworth.
Mishra, B. & Bhaskar, U. A. (2010). Knowledge Management Process in Two Learning Organizations. Journal of Knowledge Management, 15(2), 344-359. https://doi.org/10.1108/13673271111119736
Phumphongkhochasorn, P., Damnoen, P. S., Suwannaprateep, T., & Phoomparmarn, U. (2021). National Educational Standards and the Improvement of Thai Education System with World Class. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 5(1), 75–86. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/ajrc/article/view/24592
Sergiovanni, T. J. (2014). The Principal Ship: A Reflective Practice Perspective. (7th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
