An Analytical Study of the Lingapurana

Main Article Content

Sanit Sinak
Chainarong Klinnoi

Abstract

The research objectives were to 1) conduct an analytical study of the Lingapurana and 2) conduct a socio-cultural study of the Lingapurana in some aspects, such as its cultural, religious, and philosophical principles and ethics. This research was documentary research using the research methodology of qualitative research by method and data analysis from documents by transliteration and translation, a review of concepts, theories, and related literature from Sanskrit, Thai, and English documentary evidence. The research results were as follows: 1) the Lingapurana contained the five general characteristics of the Mahapurana, viz., creation, dissolution, and re-creation; genealogy of gods; the ages of Manu; and genealogy and history of royal houses. and 2) The Lingapurana was divided into the "Tamasa Purana" group, which worshipped Lord Siva as the Supreme God. Thus, it described the evolution of Linga, a phallic form of Siva. It recorded the tradition of the rise of the Linga cult, the modes of worshipping Linga, and the principles of its ritual. Furthermore, the Lingapurana detailed the procedure of religious and philosophical principles as a means of achieving the ultimate goal, namely, the absorption of the personal soul into the supreme soul-Lord Siva.

Article Details

How to Cite
Sinak, S., & Klinnoi, C. (2023). An Analytical Study of the Lingapurana. Journal of Multidisciplinary in Humanities and Social Sciences, 6(1), 106–119. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/261500
Section
Research Articles
Author Biographies

Sanit Sinak, Faculty of Archaeology, Silpakorn University, Thailand

 

 

Chainarong Klinnoi, Faculty of Archaeology, Silpakorn University, Thailand

 

 

References

กุสุมา รักษมณี. (2537). ดั่งรัตนะแห่งโกสินทร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศยาม.

จิรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา. (2532). ปุราณะ. ไทย-ภารต, 17(25), 80.

จำลอง สารพัดนึก. (2530). ประวัติวรรณคดีสันสกฤต. กรุงเทพฯ: คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ปรมินทร์ จารุวร. (2549). ความขัดแย้งและการประนีประนอมในตำนานปรัมปราไทย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

สุภาพร พลายเล็ก. (2557). การศึกษาเปรียบเทียบเรื่องจักรวาลวิทยาในคัมภีร์วิษณุปุราณะและไตรภูมิพระร่วง(วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

A Board of Scholars. (1970). Ancient Indian Tradition and Mythology. Delhi: Motilal Banarsidass.

A Board of Scholars. (1990). The Linga Purana. Delhi: Motilal Banarsidass.

Amarasinha. (1998). Amarakosah. Varanasi: Chowkhamba Sanskrit Series Office.

Bharadvaja, K. (1981). A Philosophical Study of the Concept of Visnu in the Puranas. Delhi: Motilal Banarsidass.

Macdonell, A.A. (1971). A History of Sanskrit Literature. (2nd ed.). Delhi: Motilal Banarsidass.

Prapandvidya, C. (1975). Dharmaranya Purana : A Cultual Study. Baroda: The M.S. University of Baroda.

Shastri, J. L. (1975). Lingapuranam. Delhi: Motilal Banarsidass.

Swami Madhavananda. (1950). The Brhadaranyaka Upanisad. Calcutta, India: Advaita Ashrama.

Verma, P. (1988). Social Philosophy of the Mahābhārata and the Manu Smṛti. New Delhi: Calssical Publishing Company.

Wilson, H.H. (1980). Viṣṇu Purāṇa: A System of Hindu Mythology and Tradition. Vol. I. Delh: Nag Publishers.