ภูมิปัญญา ความเชื่อ เรื่องเล่าปลาดุกร้า ตำบลเคร็ง อำเภอชะอวดสู่การสื่อสารการตลาดสร้างมูลค่าผลิตภัณฑ์

Main Article Content

กรกฎ จำเนียร
เมธาวี จำเนียร
ทองพูล มุขรักษ์
ปรีชาพร เกตุแก้ว

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภูมิปัญญา ความเชื่อ และเรื่องเล่าของปลาดุกร้า และ 2) หาแนวทางการเพิ่มมูลค่าสินค้าเกษตรแปรรูปผ่านภูมิปัญญา ความเชื่อ และเรื่องเล่าสู่การสื่อสารการตลาดของปลาดุกร้า การวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาเชิงพื้นที่ในตำบลเคร็ง อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยกลุ่มเป้าหมาย คือ กลุ่มวิสาหกิจชุมชนศรีนวลปลาดุกร้าอินเตอร์ที่มีการผลิตปลาดุกร้าจำนวน 4 คน ใช้วิธีคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 3 ชนิด คือ 1) แบบสัมภาษณ์การสนทนากลุ่ม 2) แบบสัมภาษณ์เชิงลึก 3) แบบบันทึกผลการสังเกตการณ์แบบไม่มีส่วนร่วม และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหาแล้วเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1. ปลาดุกร้า ตำบลเคร็ง อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช ของกลุ่มผู้ประกอบการโซนนา มีภูมิปัญญาการเลี้ยงปลาดุกแบบธรรมชาติและการนำมาแปรรูปเป็นปลาดุกร้า โดยการนำเสนอเรื่องราวความเป็นมาและสูตรเฉพาะของปลาดุกร้าที่มีรสชาติหวานนำ เค็มตาม ไม่เค็มมาก ไม่ทำลายสุขภาพ สู่ศูนย์การเรียนรู้ของตำบล ภายใต้แบรนด์ศรีนวลปลาดุกร้าอินเตอร์ และ 2. แนวทางการเพิ่มมูลค่าสินค้าเกษตรแปรรูปผ่านภูมิปัญญา ความเชื่อ และเรื่องเล่าสู่การสื่อสารการตลาด คณะผู้วิจัยใช้การวิจัยแบบมีส่วนร่วม ใช้การสื่อสารการตลาดทางสื่อออนไลน์ ผ่านการใช้ภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว การใช้สื่อสิ่งพิมพ์ในการให้ข้อมูลสินค้า เป็นข้อมูลอัตลักษณ์เชิงพื้นที่ และการใช้สื่อป้าย ณ จุดจำหน่ายปลาดุกร้า เพื่อให้เกิดการรู้จักและจดจำผลิตภัณฑ์ รวมถึง การใช้สื่อกิจกรรมเพื่อส่งเสริมด้านการเรียนรู้ของชุมชนและผู้สนใจทั่วไป    

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จำเนียร ก., จำเนียร เ., มุขรักษ์ ท., & เกตุแก้ว ป. (2023). ภูมิปัญญา ความเชื่อ เรื่องเล่าปลาดุกร้า ตำบลเคร็ง อำเภอชะอวดสู่การสื่อสารการตลาดสร้างมูลค่าผลิตภัณฑ์. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 272–288. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/262136
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
ประวัติผู้แต่ง

กรกฎ จำเนียร, คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

 

 

 

เมธาวี จำเนียร, คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

 

 

ทองพูล มุขรักษ์, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

 

 

ปรีชาพร เกตุแก้ว, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

 

 

เอกสารอ้างอิง

กริช ภัทรกริช ภัทรภาคิน และ ณัฐวัฒน์ ฐิตวัฒนา. (2561). รายงานการวิจัยการศึกษารวบรวมภูมิปัญญาท้องถิ่นและแนวทางการพัฒนาศูนย์การเรียนรู้อย่างมีส่วนร่วมของชุมชน ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

ณัฐวุฒิ สุวรรณทิพย์. (2557). การตลาดแบบองค์รวม (พิมพ์ครั้งที่ 2). สุราษฎร์ธานี: เค.ที.กราฟฟิค.

ปารมี ชุมศรี. (2559). การพัฒนาสูตรผลิตภัณฑ์น้ำพริกมะขามเสริมปลาดุกร้า, วารสารสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี, 5(2), 48-55.

พนิดา รัตนสุภา และคณะ. (2553). การสร้างความเข้มแข็งให้แก่กล่มเกษตรกรผู้ผลิตปลาดุกร้า ในเขตจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยใช้ส่วนประสมทางการตลาด. คณะเทคโนโลยีการจัดการ, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย.

พัชรินทร์ สิรสุนทร. (2550). ชุมชนปฏิบัติการด้านการเรียนรู้: แนวคิด เทคนิค และกระบวนการ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เมทิกา พ่วงแสง และ หญิง มัทนัง. (2561). การพัฒนาและออกแบบบรรจุภัณฑ์ร่วมสมัย เพื่อพัฒนาภาพลักษณ์และเพิ่มมูลค่าสินค้าแก่ชุมชน : กรณีศึกษากลุ่มผลิตปลาดุกร้า จังหวัดพัทลุง. (รายงานวิจัย). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

วรรณนิจ หนูแย้ม. (2560). ความรู้สัมมาชีพชุมชน การทำปลาดุกร้า. สืบค้นจาก http://cddata.cdd.go.th/cddkm/prov/km1_viewlist.php?action=view&div=46&kid=3 4568

สมิทธิ์ บุญชุติมา และ รุ่งโรจน์ รุ่งวิมลสิน. (2560). กลยุทธ์การสร้างสรรค์เพื่อการสื่อสารการตลาด. กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.

สำราญ ผลดี. (2561). ไทยศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เสรี พงศ์พิศ. (2548). เครือข่าย: ยุทธวิธีเพื่อประชาคมเข้มข้นชุมชนเข้มแข็ง. กรุงเทพฯ: โครงการมหาวิทยาลัยชีวิต สถาบันการเรียนรู้เพื่อปวงชน.

สุชาดา น้ำใจดี. (2564). การสื่อสารแบรนด์ : ภาพลักษณ์ผ้าไหมทอมืออำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 15(1), 1-14.

สุพรรณี ชีนะเภท และนางนวพร สังวร. (2559). รายงานการวิจัยกลยุทธ์ช่องทางการจัดจําหน่ายผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นภาคใต้. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ

อรัญ วานิชกร. (2559). การออกแบบผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

U2T กระทรวง อว. และ มทร.ศรีวิชัย. (2564). ศูนย์การเรียนรู้ผลิตภัณฑ์ปลาดุกร้าชุมชน องค์การบริหารส่วนตำบลเคร็ง. U2T กระทรวง อว. และ มทร.ศรีวิชัย.

Khoshkesht, S., Nasrabadi, A.N., & Dehkordi, L.M. (2020). Digital Storytelling: The New Arts-Based Research Method. Iran J Public Health, 49(7), 1395–1396. doi: 10.18502/ijph.v49i7.3602

Sundin. A., Andersson, K., & Watt, R. (2018). Rethinking communication: integrating storytelling for increased stakeholder engagement in environmental evidence synthesis. Environ Evid, 7(6), 1-6. https://doi.org/10.1186/s13750-018-0116-4