Developing Administration Model for Quality Maintenance of Small Educational Opportunity Extension Schools in the Upper Northern Region

Main Article Content

Atcharaporn Buauan
Somkiet Tunkaew

Abstract

This research used a mixed research method. The qualitative and quantitative data were collected for the purpose of research to develop an administration model for quality maintenance of small educational opportunity extension schools in the upper northern region by studying basic information from the study management guidelines of small educational opportunity extension schools, document synthesis, examining best practices schools, interviewing 4 experts, studying the current and desirable conditions of small educational opportunity extension schools by asking the opinions of 255 informants, creating and verifying the accuracy and feasibility by inspecting 9 experts, and assessing the suitability and usefulness by 46 stakeholders. The data analysis deployed content analysis, frequency, percentage, mean, standard deviation, and modified PNI.


The results showed that developing an administration model for quality maintenance of small educational opportunity extension schools in the upper northern region had its suitability and usefulness rated at the highest level. The developing administration model for quality maintenance of small educational opportunity extension schools in the upper Northern Region (5 development school model) comprises 5 components: 1: principles of administration for quality maintenance of small educational opportunity extension schools; 2: Objectives of administration for quality maintenance of small educational opportunity extension schools; 3: Scope of work and processes of administration for quality maintenance of small educational opportunity extension schools; 4: Evaluation guidelines for administration for quality maintenance of small educational opportunity extension schools; and 5: Success Conditions of Administration for Quality Maintenance of Small Educational Opportunity Extension Schools.

Article Details

How to Cite
Buauan, A., & Tunkaew, S. (2023). Developing Administration Model for Quality Maintenance of Small Educational Opportunity Extension Schools in the Upper Northern Region. Journal of Multidisciplinary in Humanities and Social Sciences, 6(4), 1966–1987. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/264946
Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). การบริหารจัดการโรงเรียนขนาดเล็ก. ใน ผลการประชุมผู้บริหารสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ (สป.ศธ.) ครั้งที่ 1/2563 วันที่ 6 พฤศจิกายน 256 ณ ห้องประชุมราชวัลลภ กระทรวงศึกษาธิการ. สืบค้นจาก https://moe360.blog/2020/11/06/executive-meeting-ops/

ฉวีวรรณ อินชูกุล และ นพดล เจนอักษร. (2559). ยุทธศาสตร์การพัฒนาโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรี เขต 4. วารสารบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากร, 8(1), 138-147.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2558). เทคนิคการเขียนเค้าโครงการวิจัย: แนวทางสู่ความสำเร็จ. (พิมพ์ครั้งที่3). กรุงเทพฯ: อมรการพิมพ์.

ช่วงโชติ พันธุเวช. (2552). การจัดการศึกษาเชิงคุณภาพ SIPPO. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

ณัฐมนต์ ชาญเชิงค้า. (2561). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนขยายโอกาสสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 24(3), 87-101.

ธีรวุฒิ เอกะกุล และ สมคิด สร้อยน้ำ. (2558). รูปแบบเครือข่ายการพัฒนาคุณภาพการศึกษาด้านวิชาการของโรงเรียนระดับประถมศึกษา. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ ศรีนครินทรวิโรฒ, 16(2), 128-137.

นันทวัน สีมะเดื่อ, สุพรรณี สมานญาติ และ สรายุทธ์ เศรษฐขจร. (2564). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษาของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาตามนโยบายการศึกษา 4.0 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตราด. วารสารการอาชีวศึกษาภาคกลาง, 6(1), 79-89.

บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวิริยาสาส์น.

บุญส่ง องอาจ, เกรียงศักดิ์ ศรีสมบัติ และ คันธทรัพย์ ชมพูพาทย์. (2565). องค์ประกอบของโรงเรียนคุณภาพและปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นโรงเรียนคุณภาพสำหรับสถานศึกษาขนาดเล็กของรัฐ. วารสารรัชต์ภาคย์, 16(46), 544-559.

พัทธิพงศ์ พลอาจ, ระมัด โชชัย และ สำราญ มีแจ้ง. (2557). กลยุทธ์การพัฒนาโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในจังหวัดกำแพงเพชรให้เป็นองค์การแห่งการเรียนรู้. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(1), 24-39.

พรทิพย์ นวลแก้ว. (2560). รูปแบบการบริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาที่มีประสิทธิผลในจังหวัดสระแก้ว. Journal of Nakhonratchasima College, 11(3), 111-120.

วิชัย ลาธิ และ สุธรรม ธรรมทัศนานนท์. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนขนาดเล็กที่สามารถดำรงอยู่ได้ด้วยตนเองเพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษา กลุ่มจังหวัดร้อยแก่นสารสินธุ์. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(12), 85-100.

ศุภโชค ปิยะสันติ์. (2558). รูปแบบการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อการประกอบอาชีพสำหรับโรงเรียนในพื้นที่สูงและถิ่นทุรกันดารบทเรียนจากโรงเรียนที่มีวิธีปฏิบัติที่ดี. วารสารการวิจัยกาสะลองคำ มหาวิทยาลัยเชียงราย, 9(2), 175-189.

สมาพร ลี้ภัยรัตน์. (2560). รูปแบบการบริหารคุณภาพโรงเรียนมาตรฐานสากล ระดับประถมศึกษา(วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2557). แผนปฏิบัติการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2558). 100 อันดับโรงเรียนดีที่สุด ปี 58. สืบค้นเมื่อ 12 ตุลาคม 2562, จาก https://www.komchadluek.net/news/detail/214695

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). ประกาศนโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2564 – 2565. สืบค้นเมื่อ 12 ตุลาคม 2564, จาก https://www.kruachieve.com/เรื่องราว/นโยบายสำนักงานคณะกรรมสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). สพฐ. ประชุมชี้แจงการส่งเสริม สนับสนุน ภารกิจเกี่ยวกับการจัดการศึกษาในระดับชั้น ม.1-3 ในโรงเรียนขยายโอกาส สังกัด สพฐ. สืบค้นเมื่อ 12 ตุลาคม 2564, จาก https://www.obec.go.th/archives/482970

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 1. (2564). แผนขับเคลื่อนการดำเนินงานโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาขนาดเล็ก. อุตรดิตถ์: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 1.

สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2560). กรอบแนวทางการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสี่ (พ.ศ. 2559-2563). ม.ป.ท.

สำนักงานรางวัลคุณภาพแห่งชาติ. (2560). เกณฑ์รางวัลคุณภาพแห่งชาติ ปี 2561-2562. TQA Criteria for Performance Excellence Framework 2561-2562. กรุงเทพฯ: ตะวันออก.

สุพรรษา กรอกสำโรง. (2562). ผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในจังหวัดระนอง. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 11(1), 32-40.

อร่าม วัฒนะ, นันทิยา น้อยจันทร์ และ สาธร ทรัพย์รวงทอง. (2561). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียน สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัด. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 7(1), 55-71.

อิทธิพล พลเหี้ยมหาญ. (2563). การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็กที่มีประสิทธิผล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. Dhammathas Academic Journal, 20(1), 75-86.

อุทัย ไทยกรรณ์, สุขแก้ว คำสอน และ เกรียงศักดิ์ สุวรรณวัจน์. (2562). รูปแบบการบริหารงานวิชาการสำหรับโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 13(1), 88-104.

องค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการมาตรฐาน. (2008). ระบบประกันคุณภาพมาตรฐาน ISO 9000. กรุงเทพฯ: องค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการมาตรฐาน.

Brown, W.B., & Moberg, D.J. (1980). Organization Theory and Management: A Macro Approach. New York: John Wiley and Sons.

Creswell, J.W., & Plano Clark, V.L. (2011). Designing and Conducting Mixed Methods Research. (2nd ed.). Los Angeles: Sage Publications.

Deming, W.E. (1950). Elementary Principles of the Statistical Control of Quality. JUSE.

Deming, W. E. (1989). Out of The Crisis. Boston: The Massachusetts Institute of Technology Center for Advanced Engineering Study.

Gilgun, J. F. (2012). Reflexivity and Qualitative Research. Current Issue in Qualitative Research, 1(2), 1-8.

Gulick, L., & Urwick, L. (1973). Paper on the Science of Administration. Clifton: Augustus M. Kelley.

Joyce, B., & Weil, M. (1996). Models of Teaching. (5th ed.). Boston: Allyn and Bacon.

Molina, M., Castro, E., & Mason, J. (2008). Elementary School Students´ Approaches to Solving True/false Number Sentences. PNA, 2(2), 75-86.

Tenner, A. R., & Detoro, I. J. (1992). Total Quality Management: There Step to Continuous Improvement. Massachusetts: Addison-Wesley.

Willer, D. (1986). Theory and the Experimental Investigation of Social Structures. New York: Gordon and Breach Science.