Teaching for the Development of ‘Wisdom’ for Higher Education
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research article on teaching for the development of 'wisdom' in higher education explores a definition and scope of wisdom and its application to the teaching and learning process for higher education students by using qualitative research, particularly in-depth interviews with people who have direct experience in Vipassana meditation, experts, education administrators, lecturers, and undergraduate students in the general education for human development course of Mahidol University for a total of 28 people.
The result showed that participants had a different understanding of the definition of wisdom based on their experiences. To develop a curriculum or course for wisdom development as Sammaditthi, the definitions and the three levels of wisdom development should be used according to the Buddhist philosophy, objectives, expected learning outcomes, and assessments should be set based on outcome-based education and Benjamin Bloom's taxonomy. In addition, lecturers, and undergraduate students in the general education for human development course at Mahidol University agreed that the course helps develop the minds, thoughts, and wisdom of learners. The course can be applied to a curriculum and other courses in higher education.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
นิธี ศิริพัฒน์. (2555). หลักไตรลักษณ์กับการตรัสรู้ธรรม. สืบค้นเมื่อ 28 มิถุนายน 2561, จาก http://www.siripat.com/Annual_Articles_2012/27.%20The-Three-Characteristics-and-Enlightenment-2012.pdf
เบญจวรรณ ปรางประเสริฐ. (2553). การศึกษาผลการเรียนรู้ เรื่องหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาโดยใช้กระบวนการเผชิญสถานการณ์ร่วมกับการคิดแบบโยนิโสมนสิการ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4(วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ประเวศ วะสี. (2562). ยุทธศาสตร์ทางปัญญาพาชาติออกจากวิกฤติ. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2565, จาก https://www.youtube.com/watch?v=0e6ysa9ctOg
พรภิรมย์ ยอดบุญ และ พระพรหมพิริยะ มาลัยรักษ์. (2565). การจัดการเรียนรู้ตามหลักโยนิโสนสิการเพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของผู้เรียน. วารสาร
มจร. พุทธโสธรปริทรรศน์, 2(1),13-25.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2558). พุทธธรรม (ฉบับปรับขยาย). สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม 2560, จาก http://www.watnyanaves.net/uploads/File/books/pdf/buddhadhamma_extended_edition.pdf
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). การศึกษาทั่วไปเพื่อพัฒนามนุษย์. สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม 2560, จาก https://www.watnyanaves.net/th/book_detail/596
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม 2560, จาก https://www.watnyanaves.net/uploads/File/books/pdf/dictionary_of_buddhism_pra-muan-dhaama.pdf
พระมหาประเสริฐ สุเมโธ, ปิยวัฒน์ คงทรัพย์ และ ทิพย์ ขันแก้ว. (2565). การพัฒนาการรู้คิดตามแนวพระพุทธศาสนาของเยาชนในสังคมไทย. วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์, 7(1), 16-30.
พระมหาไพรัชน์ ธมฺมทีโป. (2560). การบูรณาการโยนิโสมนสิการสู่การศึกษาไทย เพื่อพัฒนาการคิดเชิงวิเคราะห์. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 2(2), 29-55.
ไพทรูย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2550). การพัฒนารูปแบบการสร้างและพัฒนาครูเพื่อรองรับกระบวนการเรียนรู้ ในการพัฒนาปัญญาบนพื้นฐานแนวคิดไทย: รายงานผลวิจัย. คณะครุศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลัดดา ภู่เกียรติ และ คณะ. (2550). การพัฒนารูปแบบกระบวนการเรียนรู้เพื่อพัฒนาปัญญาบนพื้นฐานแนวคิดไทยของนักเรียนโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายประถม. คณะครุศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา. (2556). แผนพัฒนาการศึกษาระดับอุดมศึกษา ฉบับที่ 11. สืบค้นเมื่อ 4 กันยายน 2560, จาก http://www.mua.go.th/users/bpp/developplan/download/higher_edu_plan/PlanHEdu11_2555-2559.pdf
สิริอร วิชชาวุธ. (2554). จิตวิทยาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Baltes, P.B., & Staudinger, U.M. (2000). Wisdom: A metaheuristic (pragmatic) to orchestrate mind and virtue toward excellence. American Psychologist, 55(1), 122-136.
ILC SWU. (2557, 2 กุมภาพันธ์). การศึกษาหมาหางด้วน. สืบค้นเมื่อ 10 มิถุนายน จาก https://www.youtube.com/watch?v=w5eoA2pO1co
Smith, J., & Baltes, P. B. (1990). Wisdom-related knowledge: Age/cohort differences in response to life-planning problems. Developmental Psychology, 26(3), 494-505.