พิธีบุญถือบิณฑ์ (พิธีบ็อนกันเบ็ญ) ของชาวเขมรถิ่นไทยและชาวเขมรกัมพูชา: จุดร่วมของความเชื่อและจุดต่างทางอุดมการณ์

ผู้แต่ง

  • บุณยเสนอ ตรีวิเศษ

คำสำคัญ:

พิธีบุญถือบิณฑ์, พิธีบ็อนกันเบ็ญ, แซนโฎนตา, ชาวเขมรถิ่นไทย, ชาวเขมรกัมพูชา

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ มีจุดมุ่งหมายเพื่อเปรียบเทียบพิธีบุญถือบิณฑ์ หรือ พิธีบ็อนกันเบ็ญ (ពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ)​ และพิธีแซนโฎนตา (សែនដូនតា) ของชาวเขมรถิ่นไทยกับชาวเขมรในกัมพูชา โดยศึกษาสังเคราะห์จากเอกสารทั้งภาษาไทย และภาษาเขมร รวมทั้งการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาและวัฒนธรรมเขมรทั้งชาวไทยและชาวกัมพูชา ผลการศึกษา พบว่า ชาวเขมรทั้งสองแผ่นดินต่างมีฐานความเชื่อเรื่องดวงวิญญาณของบรรพบุรุษซึ่งมีอำนาจในการให้คุณให้โทษแก่ผู้ยังมีชีวิต การแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อผีบรรพบุรุษเป็นสิ่งบุตรหลานละทิ้งไม่ได้ ส่วนในด้านอุดมการณ์พบว่า ชาวเขมรในกัมพูชายังคงปฏิบัติพิธีดังกล่าวอย่างบริสุทธิ์คือยังแสดงออกด้วยความสำนึกที่ฝังลึกในจิตใจ ส่วนชาวเขมรถิ่นไทยในฐานะชนกลุ่มน้อยในบริบทของประเทศไทยนั้น ประเพณีดังกล่าว ถูกประดิษฐ์ขึ้นเพื่อสร้างอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์และเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ทั้งนี้ เนื่องจากถูกแรงผลักดันจากทุนนิยมโลกาภิวัตน์ที่ผนวกกับแนวคิดเรื่องเศรษฐกิจสร้างสรรค์ อันส่งผลให้ประเพณีกลายเป็นสินค้าและมูลค่าทางเศรษฐกิจ

เอกสารอ้างอิง

เมธาวี ศิริวงศ์. (2556). ประเพณีประดิษฐ์กับการจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม กรณีศึกษา งานเทศกาลประเพณีแซนโฎนตา อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วิลาวัณย์ ประวาสุข คนึงนิตย์ ไสยโสภณ และบุญยัง หมั่นดี. (2560). การพัฒนาศิลปะการแสดงจากพิธีกรรมแซนโฎนตา กลุ่มชาติพันธุ์ไทยเขมรในจังหวัดสุรินทร์. วารสารวิชาการรมยสาร, 15 (1), 145-156.

ศิราพร ณ ถลาง. (2559). “คติชนสร้างสรรค์” บทสังเคราะห์และทฤษฎี. กรุงเทพฯ : ศูนย์มานุษยวิทยา สิรินธร (องค์การมหาชน).

สงบ บุญคล้อย, (2564, 20 ตุลาคม). [สัมภาษณ์โดย บุณยเสนอ ตรีวิเศษ]. บ้านเลขที่ 105 หมู่ 4 ตำบลหนองเต็ง อำเภอกระสัง จังหวัดบุรีรัมย์.

สงบ บุญคล้อย, (2558, 12 ตุลาคม). [สัมภาษณ์โดย สุชาดา ลิมป์]. บ้านเลขที่ 105 หมู่ 4 ตำบลหนองเต็ง อำเภอกระสัง จังหวัดบุรีรัมย์.

สมพงษ์ ดีล้อม. (2556). วัฒนธรรมท้องถิ่น ประเพณีแซนโฎนตา. บุรีรัมย์ : ม.ป.ท..

สารภี ขาวดี. (2559). ประเพณีแซนโฎนตา: การสืบทอดและการดำรงอยู่ในบริบทพื้นที่ดั้งเดิม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 7 (2), 131-163.

สุชาดา ลิมป์. (2560). แซนโฎนตา ช่วงเวลาคนตายสอนคนเป็น. สารคดี, 33 (387), 114-132.

สุรินทร์ จัดงานประเพณีแซนโฏนตา แบบนิว นอร์มอล บูชาบรรพบุรุษ. (2563, 14 กันยายน). [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. สยามรัฐ. สืบค้นเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2564, จาก http://www.siamrath.co.th/

Mok Sarom. (2021, 27 November). [interview with Bunsanoe Triwiset]. from Facebook: Bank Chearavanont]

មីសែល ត្រាណេ. (2003). វប្បធម៌ខ្មែរសុរិន្ទ្រ (បុរីរ៉ាម, សីសាកេត) ភាគទី 1. ភ្នំពេញ :រោងពុម្ព វិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ. ទំព័រទី 62-78.

មៀច ប៉ុណ្ណ. (2007). ពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ. កម្រងប្រពៃណីនិងទំនៀមទំលាប់ខ្មែរ. បោះពុម្ពលើកទី 3.ភ្នំពេញ : រោងពុម្ពអង្គរ. ទំព័រទី 265-273.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

เผยแพร่ 2021-12-30 — ปรับปรุง 2022-01-25

เวอร์ชัน

รูปแบบการอ้างอิง

ตรีวิเศษ บ. (2022). พิธีบุญถือบิณฑ์ (พิธีบ็อนกันเบ็ญ) ของชาวเขมรถิ่นไทยและชาวเขมรกัมพูชา: จุดร่วมของความเชื่อและจุดต่างทางอุดมการณ์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 8(2), 166–185. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/johuru/article/view/256440 (Original work published 30 ธันวาคม 2021)