คุณสมบัติของสิ่งเคลื่อนที่และพื้นที่อ้างอิง ในมโนทัศน์การเคลื่อนที่เข้าในภาษาญี่ปุ่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาสิ่งเคลื่อนที่และพื้นที่อ้างอิงในมโนทัศน์การเคลื่อนที่เข้าในภาษาญี่ปุ่นนี้มีวัตถุประสงค์ในการวิเคราะห์คุณสมบัติของสิ่งเคลื่อนที่และพื้นที่อ้างอิงในมโนทัศน์การเคลื่อนที่เข้าในภาษาญี่ปุ่นตามแนวคิดภาษาศาสตร์ปริชาน โดยมีวิธีการศึกษาดังนี้ คือ รวบรวมคำกริยาที่แสดงความหมายการเคลื่อนที่เข้าจากพจนานุกรม Ruigojiten（類語辞典）จากนั้นจึงรวบรวมประโยคจากคลังข้อมูลภาษาญี่ปุ่นเพื่อวิเคราะห์คุณสมบัติของสิ่งเคลื่อนที่และพื้นที่อ้างอิงที่ปรากฏในเหตุการณ์เคลื่อนที่เข้านั้น ๆ ซึ่งได้ผลการศึกษาดังนี้ คือ สิ่งเคลื่อนที่จะมีคุณสมบัติที่สำคัญ 3 ประการ ได้แก่ (1) ความตั้งใจในการเคลื่อนที่ (2) การไม่มีส่วนที่ยึดติดกับสรรพสิ่งอื่น (3) ความสามารถการควบคุมตนเองในการเคลื่อนที่ ถ้าสรรพสิ่งในเหตุการณ์มีคุณสมบัติเหล่านี้ครบถ้วนก็จะจัดเป็นสิ่งเคลื่อนที่ที่ดี แต่ถ้าสรรพสิ่งนั้น ๆ มีคุณสมบัติที่ไม่ครบถ้วนก็มีแนวโน้มที่จะทำหน้าที่เป็นพื้นที่อ้างอิงในเหตุการณ์นั้น ๆ นอกจากนี้ยังมีปัจจัยอื่นเพิ่มเติม ได้แก่ ขนาด (size) ซึ่งสิ่งเคลื่อนที่จะต้องมีขนาดเล็กกว่าพื้นที่อ้างอิง และคำกริยา (verb) ที่ปรากฏร่วม ส่วนผลการศึกษาคุณสมบัติของพื้นที่อ้างอิงในมโนทัศน์การเคลื่อนที่เข้าพบว่าต้นแบบของพื้นที่อ้างอิงนั้นจะมีลักษณะกลวง มีสิ่งแสดงขอบเขตชัดเจน เป็นพื้นที่ปิดล้อมให้สิ่งเคลื่อนที่เคลื่อนไปอยู่ภายในได้ พื้นที่อ้างอิงแบ่งออกเป็น 3 ประเภทคือ (1) พื้นที่อ้างอิงแบบ 3 มิติ ที่มีลักษณะกลวงและมีช่องทางเข้า (2) พื้นที่อ้างอิงแบบ 3 มิติ มีลักษณะตันหรือไม่มีช่องทางเข้า (3) พื้นที่อ้างอิงแบบ 2 มิติ มีลักษณะแบนราบ
Article Details
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของภาษาและภาษาศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
. (2561). อรรถศาสตร์. กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
Chu, C. (2004). Event conceptualization and grammatical realization: The case of motion in Mandarin Chinese (Doctoral dissertation). University of Hawaii at Manoa, Honolulu.
Gendai nihongo kakikotoba kinkoo koopasu. (2015, December 11). Retrieved from https://www.kotonoha.gr.jp/shonagon/
Greenberg, J. H. (1963). Some universals of grammar with particular reference to the order of meaningful elements. In J. H. Greenberg (Ed.), Universals of language (pp. 58–90). Cambridge, MA: MIT Press.
Ibarretxe-Antuñano, I. (2003). Entering in Spanish: conceptual and semantic properties of entrar en/a. Annual Review of Cognitive Linguistics, 1, 29-58.
Johnson, M. (1987). The body in the mind: the bodily basis of meaning, imagination, and reason. Chicago, IL: University of Chicago Press.
Kita, S. (1999). Japanese enter/exit verbs without motion semantics. Studies in Language, 23(2). 307-330.
Lin, J. (2013). A figure’s final location must be identifiable: Localizer distribution in Chinese motion expressions. Proceedings of the 37th Annual Meeting of the Berkeley Linguistics Society, USA, 37, 242-256. Retrieved from https://escholarship.org/uc/item/7107f3ws
Miller, G. A., & Johnson-Laird, P. N. (1976). Language and perception. Cambridge, MA: The Belknap Press of Harvard University Press.
Senft, G. (1999). Enter and exit in Kilivila. Studies in Language, 23(1). 1-23.
Shibatani, M. (1990). The language of Japan. Cambridge, England: Cambridge University Press.
Shibata, T., & Yamada, S. (2002). Ruigo Daijiten (類語大辞典). Tokyo, Japan: Kodansha.
Talmy, L. (2000a). Toward a cognitive semantics volume I: Concept structuring systems. Cambridge, MA: MIT Press.
________. (2000b). Toward a cognitive semantics volume II: typology and process in concept structuring. Cambridge, MA: MIT Press.
