การ์ตูนประวัติศาสตร์ไทย : พลวัตของเรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์
คำสำคัญ:
การ์ตูนประวัติศาสตร์ไทย, เรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์, การผสมผสานทางวัฒนธรรมบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพลวัตของเรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์ไทยในการ์ตูนประวัติศาสตร์ไทย จำนวน 6 เล่ม ผลการวิจัยพบว่า การ์ตูนประวัติศาสตร์ไทยมีพลวัตทั้งในด้านการผลิต กลุ่มผู้รับสาร ตัวบท และการใช้ตัวบท ด้านการผลิตเป็นการปรับเปลี่ยนจากราชสำนักสู่นายทุนตามกระบวนการผลิตของระบบทุนนิยม ผู้รับสารปรับเปลี่ยนจากผู้ต้องการค้นคว้าศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และใช้เป็นหลักฐานอ้างอิงมาสู่กลุ่มผู้อ่านที่เป็นเด็กและเยาวชนโดยมีผู้ปกครองสนับสนุนให้อ่านเพื่อความรู้พร้อมไปกับความบันเทิง ด้านตัวบทมีพลวัตในลักษณะ การดัดแปลงองค์ประกอบจากเอกสารทางประวัติศาสตร์ การสร้างสหบท และการสร้างสหวาทกรรม
ส่วนด้านการใช้มีพลวัตที่สอดคล้องกับผู้สร้างและผู้เสพ คือ การใช้เรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์เป็นสื่อความบันเทิงและเป็นแหล่งเรียนรู้เพิ่มเติม การใช้เรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์เป็นสื่อในการปลูกจิตสำนึกเกี่ยวกับชาติ พลวัตเรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นล้วนเป็นผลมาจากการรวมความรู้ทางประวัติศาสตร์กับการ์ตูนเข้าด้วยกัน เพื่อมุ่งสนองความคิด “ความรู้คู่ความบันเทิง” การ์ตูนประวัติศาสตร์ไทยจึงเป็นการ์ตูนแนวใหม่ที่ผู้อ่านจะได้รับทั้งความบันเทิงและความรู้ไปพร้อมกัน
เอกสารอ้างอิง
Comic Creation. (2550). พระเจ้าติโลกราช ยุคประกาศแสนยานุภาพเมืองเหนือ. กรุงเทพมหานคร: อีคิวพลัส.
จารุณี สุขชัย. (2550). มิติ "ความเป็นไทย" ในหนังสือการ์ตูนไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ภาควิชาการประชาสัมพันธ์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
นาฏวิภา ชลิตานนท์. (2524). ประวัติศาสตร์นิพนธ์ไทย. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ และ สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เปรม สวนสมุทร. (2547). ผู้เสพกับการดัดแปลงเนื้อหาและตัวละครเรื่องพระอภัยมณีในวัฒนธรรมประชานิยมในช่วงปีพุทธศักราช 2545-2546 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
พระยาประชากิจกรจักร์. (2516). พงศาวดารโยนก. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: คลังวิทยา.
มารุต วงษ์ศิริ. (2552). อคติทางเพศในหนังสือการ์ตูนตลกไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ภาควิชาวารสารสนเทศ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
รัชรินทร์ อุดเมืองคำ. (2551). การศึกษาวรรณกรรมแนววัฒนธรรมประชานิยมเรื่องสังข์ทองฉบับต่างๆ. (วิทยานิพนธ์
อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. ค้นคืนจาก https://dictionary.orst.go.th/
วรัชญ์ วานิชวัฒนากุล. (2548). การสื่อความหมายใน "การ์ตูนไทยพันธุ์ใหม่" (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต).
ภาควิชาการสื่อสารมวลชน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
วรัชญ์ วานิชวัฒนากุล. (2549). การสื่อสารความหมายใน ‘การ์ตูนไทยพันธุ์ใหม่’. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
ศักดิ์ชัย เกียรตินาคินทร์. (2534). “การ์ตูน ศาสตร์และศิลป์แห่งจินตนาการ.” ใน การส่งเสริมและพัฒนาหนังสือการ์ตูนไทย. กรุงเทพมหานคร: การศาสนา.
ศิริพร ภักดีผาสุข. (2556). นิทานในหนังสือนิทานแนว edutainment ภาษาไทย : การศึกษาพลวัตของนิทานในบริบทสังคมไทยร่วมสมัย. วารสารอักษรศาสตร์, 42(2), 259-303.
ส. สิรกร. (2555). พระมหาจักรพรรดิ วีรบุรุษแห่งสงครามช้างเผือก. กรุงเทพมหานคร: บีเวล พับลิชชิ่ง.
สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ. (2556). พงศาวดารเรื่องไทยรบพม่า. กรุงเทพมหานคร: ไทยควอลิตี้บุ๊คส์.
สละ นาคบำรุง. (2552). พ่อขุนรามคำแหง 1. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์คอมมิกส์.
สุภฤกษ์ บุญกอง. (2556). กาลครั้งหนึ่ง...เมืองไทย สมเด็จพระสุริโยทัย. ปทุมธานี: สกายบุ๊กส์.
สุภกฤษ์ บุญกอง. (2556). มหาราชชาติไทย (ฉบับการ์ตูน) (พิมพ์ครั้งที่ 8). ปทุมธานี: สกายบุ๊กส์.
โอม รัชเวทย์. (2560). พระราชประวัติสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ฉบับการ์ตูน. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์คอมมิกส์.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
