ทุนทางวัฒนธรรมในมิติการท่องเที่ยวชุมชนที่อธิบายผ่านเรื่องเล่า ตำนาน ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น ในวิถีชีวิตชุมชน
คำสำคัญ:
ตำนานและพิธีกรรม, การท่องเที่ยวชุมชน, แอ่งเทือกเขาภูเวียงบทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้ศึกษาเรื่องเล่า ตำนาน ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น และวิถีชีวิตชุมชน ที่เป็นทุนทางวัฒนธรรมในชุมชนเทือกเขาภูเวียง อำเภอเวียงเก่า จังหวัดขอนแก่น เป็นการลงพื้นที่ภาคสนามกับชุมชนโดยตำนานเก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลหลัก 6 คน จากเครือข่ายการบอกต่อเพื่อเป็นศึกษาตำนานทั้งในรูปแบบมุขปาฐะและลายลักษณ์ ด้านพิธีกรรมเป็นการสังเกต เพื่อเป็นฐานข้อมูลในการวิเคราะห์การสื่อสารความหมายทางวัฒนธรรมกับการประกอบสร้างทุนทางวัฒนธรรมเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในมิติต่าง ๆ
จากการศึกษาพบว่าชุมชนได้ใช้ทุนทางวัฒนธรรมมาส่งเสริมการท่องเที่ยวเพื่อเสริมสร้างชุมชนให้เข็มแข็งจากอัตลักษณ์สู่ธุรกิจชุมชน การท่องเที่ยวที่ได้รับการสนับสนุนจากเรื่องเล่า ตำนาน ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น และวิถีชีวิตชุมชน จำแนกออกได้ 7 มิติดังนี้ 1) การท่องเที่ยวเชิงเกษตร 2) การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ 3) การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม 4) การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ 5) การท่องเที่ยวเชิงธุรกิจ 6) การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ 7) การท่องเที่ยวเชิงพุทธ เกิดการสร้างรายได้และสร้างเศรษฐกิจฐานรากให้ยั่งยืนโดยคนท้องถิ่นในชุมชน จนส่งผลให้เกิดเป็นรูปแบบการนำเสนอการท่องเที่ยวในมิติต่าง ๆ อย่างสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
กิ่งแก้ว อัตถากร. (2514). วรรณกรรมจากบ้านใน. กรุงเทพมหานคร: (พิมพ์ครั้งที่ 2) หน่วยศึกษานิเทศก์ คติชนวิทยา: โอเดียนสโตร์.
กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2543). การศึกษานิทานพื้นบ้านรูปแบบมุขปาฐะ. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2516). คติชนวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
จารุวรรณ ธรรมวัตร. (2530). เอกสารประกอบการศึกษาวัฒนธรรมพื้นบ้านคติชาวบ้าน. มหาสารคาม: ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ มหาสารคาม.
จิรพงษ์ คำขวา ช่างบายศรีบ้านเมืองเก่า อำเภอเวียงเก่า จังหวัดขอนแก่น. (5 พฤศจิกายน 2563). สัมภาษณ์.
ดลดนัย ศิริโคตร บ้านดอนหัน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. (10 พฤศจิกายน 2563). สัมภาษณ์.
ธนิก เลิศชาญฤทธิ์. (2554). การจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร(องค์การมหาชน).
ปรมินท์ จารุวร. (2556). ภาพลักษณ์ “หมู่บ้านวัฒนธรรมหนองขาว” จากวิธีคิดในการจัดกิจกรรมท่องเที่ยวในงานประเพณีเทศน์มหาชาติ. วารสารอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 42(2). 133-168.
ประคอง นิมมานเหมินท์. (2543). นิทานพื้นบ้านศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประมวล พิมเสน. (2541). ประวัติศาสตร์เมืองขอนแก่น. ขอนแก่น: คลังนานาธรรมวิทยา.
พระครูสุตธรรมานุกูล (ทอมสัน) วัดนายมวราราม เจ้าคณะอำเภอเวียงเก่า จังหวัดขอนแก่น. (20 ธันวาคม 2563). สัมภาษณ์.
พระอาจารย์นาวิน อนาลโย วัดศรีภูเวียง บ้านดอนหัน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. (23 ธันวาคม 2563). สัมภาษณ์.
พระอาจารย์หลวง วัฑฒโณ วัดจันทราราม อำเภอเวียงเก่า จังหวัดขอนแก่น. (15 มกราคม 2564). สัมภาษาณ์.
มิ่งสรรพ์ ขาวสะอาด. (2540) กติกา เครื่องมือ และการมีส่วนร่วมของประชาชนเพื่อรักษาสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตนครราชสีมา.
วิศาล อเนกเวียง บ้านดอนหัน ตำบลภูเวียง อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. (15 มกราคม 2564). สัมภาษณ์.
ศิราพร ณ ถลาง. (2558). "คติชนสร้างสรรค์" บทสังเคราะห์และทฤษฎี. ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน): กรุงเทพมหานคร.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
