Cultural capital in the dimension of community tourism described through Stories, legends, local history and community way of life
Keywords:
myths and rituals, community based tourism, geosyncline area of Phu Wiang mountainAbstract
This research studies Storytelling and rituals in Phu Wiang mountain community, Wiang Kao district, Khon Kaen province by conducting a site visit. For myths, data are collected from data providers in a word of Telling network in order to study myths both in oral and written foams. For rituals, participant observation and non-participant observation are employed in ordered to be used as a database for analyzing cultural interpretation and for constructing cultural capital for tourism support in various dimensions.
From the study, it was found that the community used cultural capital to promote tourism in order to strengthen the community from identity to community business. Tourism is supported by tales, legends, local history. and the way of life of the community can be classified into 7 dimensions as follows: 1) Agritourism 2) Ecotourism 3) Cultural Tourism 4) Health Tourism 5) Business Tourism 6) Ecotourism 7) Buddhist Tourism generate income and create a sustainable economic base by local people in the community resulting in a creative way of presenting tourism in different dimensions.
References
กิ่งแก้ว อัตถากร. (2514). วรรณกรรมจากบ้านใน. กรุงเทพมหานคร: (พิมพ์ครั้งที่ 2) หน่วยศึกษานิเทศก์ คติชนวิทยา: โอเดียนสโตร์.
กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2543). การศึกษานิทานพื้นบ้านรูปแบบมุขปาฐะ. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2516). คติชนวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
จารุวรรณ ธรรมวัตร. (2530). เอกสารประกอบการศึกษาวัฒนธรรมพื้นบ้านคติชาวบ้าน. มหาสารคาม: ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ มหาสารคาม.
จิรพงษ์ คำขวา ช่างบายศรีบ้านเมืองเก่า อำเภอเวียงเก่า จังหวัดขอนแก่น. (5 พฤศจิกายน 2563). สัมภาษณ์.
ดลดนัย ศิริโคตร บ้านดอนหัน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. (10 พฤศจิกายน 2563). สัมภาษณ์.
ธนิก เลิศชาญฤทธิ์. (2554). การจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร(องค์การมหาชน).
ปรมินท์ จารุวร. (2556). ภาพลักษณ์ “หมู่บ้านวัฒนธรรมหนองขาว” จากวิธีคิดในการจัดกิจกรรมท่องเที่ยวในงานประเพณีเทศน์มหาชาติ. วารสารอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 42(2). 133-168.
ประคอง นิมมานเหมินท์. (2543). นิทานพื้นบ้านศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประมวล พิมเสน. (2541). ประวัติศาสตร์เมืองขอนแก่น. ขอนแก่น: คลังนานาธรรมวิทยา.
พระครูสุตธรรมานุกูล (ทอมสัน) วัดนายมวราราม เจ้าคณะอำเภอเวียงเก่า จังหวัดขอนแก่น. (20 ธันวาคม 2563). สัมภาษณ์.
พระอาจารย์นาวิน อนาลโย วัดศรีภูเวียง บ้านดอนหัน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. (23 ธันวาคม 2563). สัมภาษณ์.
พระอาจารย์หลวง วัฑฒโณ วัดจันทราราม อำเภอเวียงเก่า จังหวัดขอนแก่น. (15 มกราคม 2564). สัมภาษาณ์.
มิ่งสรรพ์ ขาวสะอาด. (2540) กติกา เครื่องมือ และการมีส่วนร่วมของประชาชนเพื่อรักษาสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตนครราชสีมา.
วิศาล อเนกเวียง บ้านดอนหัน ตำบลภูเวียง อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. (15 มกราคม 2564). สัมภาษณ์.
ศิราพร ณ ถลาง. (2558). "คติชนสร้างสรรค์" บทสังเคราะห์และทฤษฎี. ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน): กรุงเทพมหานคร.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปศาสตร์วิชาการและวิจัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว