Guideline Enhancement for Responsible Behavior of Tourists in Low Carbon Tourism towards Sustainability in Baan Tham Suea Community, Kaeng Krachan District, Phetchaburi Province
DOI:
https://doi.org/10.14456/lar.2023.13Keywords:
Responsible Tourism, Low Carbon Tourism, Sustainable Tourism, Baan Tham Suea CommunityAbstract
The objectives of this study were: 1) to study the responsible behavior of tourists in low carbon tourism and 2) to provide guidelines for enhancing the responsible behavior of tourists in low carbon tourism towards sustainability in Baan Tham Suea Community, Kaeng Krachan District, Phetchaburi Province. The research was conducted as quantitative research through an in-depth interview, and the key informants were 35 individuals from five sectors: community, tourists, academia, governments, and tour operators. The purposive sampling method was used to analyze the data through thematic analysis. The study found that 1) the responsible behavior of tourists in low-carbon tourism consists of choosing low carbon tourism activities, conserving energy, complying with the rules of the community, decreasing the amount of waste, selecting local products, and 2)guidelines for enhancing the responsible behavior of tourists in low carbon tourism towards sustainability include promoting valuable tourist experiences through low carbon tourism activities and giving back to the community and environment, promoting the use of alternate energy sources and efficient energy management, promoting interpretation and education about low carbon tourism, promoting waste management, and promoting the use of resources in the local community.
References
กนกกานต์ แก้วนุช. (2564). การจัดการการท่องเที่ยวและการพัฒนาชุมชนการท่องเที่ยวภายใต้พลวัตโลก (Tourism management and community development in dynamic world: issues, trends and tools). กรุงเทพมหานคร: ฟรีมายด์ พับลิชชิ่ง.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2562). คู่มือแนวทางการออกแบบและพัฒนาธุรกิจท่องเที่ยวที่ปล่อยคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์. กรุงเทพมหานคร: กองวางแผนลงทุนอุตสาหกรรมท่องเที่ยว ฝ่ายส่งเสริมการลงทุนอุตสาหกรรมท่องเที่ยว.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2565). ชุมชนบ้านถ้ำเสือโฮมสเตย์. สืบค้นจาก https://shorturl.asia/9LI5k.
จิรศักดิ์ จิยะจันทน์. (2563). กลยุทธ์ทางการตลาดที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าของนักท่องเที่ยวชาวจีนในย่านเยาวราช เขตสัมพันธวงศ์กรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 7(1), 320-331.
เจริญเนตร แสงดวงแข. (2564). การสื่อสารอัตลักษณ์ท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของชุมชนตำบลเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 29(2), 1-23.
ชนิตตา โชติช่วง. (2565). การใช้แนวคิดคติชนสร้างสรรค์ในการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนโดยรอบเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 17(1), 29-46.
ชาคริต อ่องทุน และนรินทร์ สังข์รักษา. (2562). การปฏิบัติที่เป็นเลิศในการจัดการท่องเที่ยวแบบคาร์บอนต่ำ: กรณีศึกษาชุมชนในภาคตะวันออกของไทย. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 13(2), 374-384.
ธีระ สินเดชารักษ์. (2564). การท่องเที่ยวแบบคาร์บอนต่ำ : การรับรู้และทัศนคติของนักท่องเที่ยวที่เข้าพักในสถานประกอบการภาคีเครือข่ายขององค์การพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน (อพท.). วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 16(2), 74-84.
นภวรรณ ฐานะกาญจน์พงษ์เขียว และอุษารดี ภู่มาลี. (2560). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อร่องรอยทางนิเวศของ นักท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร (มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ), 10(3), 585-599.
นิคมศม อักษรประดิษฐ์ ธีรศักดิ์ อุ่นอารมย์เลิศ. (2560). กระบวนการบริหารจัดการการท่องเที่ยวแบบคาร์บอนตํ่า (Low Carbon Tourism) กรณีศึกษาพื้นที่เกาะหมากจังหวัดตราด. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 9(2). 205-216.
ภัทรภรณ์ พิศปั้น, และฆริกา คันธา. (2563). การบริหารจัดการและดำเนินโครงการประกวดอุทยานแห่งชาติสีเขียว ด้านขยะมูลฝอยของอุทยานแห่งชาติภูเรือ จังหวัดเลย. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏ บุรีรัมย์, 15(2), 113-126.
เมษ์ธาวิน พลโยธี, สุธาธิณี หนูเนียม และสุวิชาดา สกุลวานิชเจริญ. (2565). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวโดย ชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาชุมชนไทดำ บ้านนาป่าหนาด อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ. 18(1). 1-25.
ยุลดา ทรัพย์สมบูรณ์ และวริยา ภัทรภิญโญพงศ์ (2564). แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอาหารอย่างสร้างสรรค์ กรณีศึกษากลุ่มชาติพันธุ์ลาวเวียง ตำบลม่วงงาม อำเภอเสาไห้ จังหวัดสระบุรี. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 16(2), 125-140.
วนิดา อ่อนละมัย. (2562). แนวทางการพัฒนาการท่องเทียวอย่างมีความรับผิดชอบ ชุมชนบ้านศรีฐาน จังหวัดขอนแก่น. วารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคําแหง. 5(2).42-56.
วนิดา อ่อนละมัย. (2563). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างมีความรับผิดชอบชุมชนบ้านสาวะถี จังหวัดขอนแก่น. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 2(1), 74-83.
วรรณดี สุทธินรากร, ภัทรวรรธน์ จีรพัฒน์ธนธร และสิริพร ตันจอ. (2562). ศักยภาพในการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนในพื้นที่จังหวัดตราด. วารสารสมาคมนักวิจัย, 24(2), 158-171.
วิสาขา ภู่จินดาและ สิริสุดา หนูทิมทอง. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการจัดการและการใช้พลังงาน ของผู้ประกอบการโฮมสเตย์: กรณีศึกษา อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารสุโขทัยธรรมาธิราช, 31(1), 78-91.
ศิวฤทธิ์ พงศกรรังศิลป์ และพิมพ์ลภัส พงศกรรังศิลป์. (2561). พฤติกรรมและความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมของนักท่องเที่ยวชาวไทยในแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลและชายหาด กรณีศึกษา เกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี.Veridian E-Journal, Silpakorn University, 11(2), 2801-2817.
สุนิดา พิริยะภาดา, และอุดมศักดิ์ ศีลประชาวงศ์. (2561). มูลค่าความเต็มใจจะจ่ายของนักท่องเที่ยวเพื่อการจัดการแหล่งท่องเที่ยวแบบคาร์บอนต่ำ: กรณีศึกษาเกาะล้านจังหวัดชลบุรี. พัฒนาการเศรษฐกิจปริทรรศน์, 12(2), 80-102.
สุนิสา บุตรวิมัสฉา, ชุลีวรรณ ปราณีธรรม และประเสริฐ สิทธิจิรพัฒน์. (2562). แนวทางการพัฒนามัคคุเทศก์: กรณีศึกษา อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 1(1), 83-96.
สุวจี แตงอ่อน และเยาวภรณ์ เลิศกุลทานนท์. (2562). ความสามารถในการลดก๊าซเรือนกระจกจากโฮมสเตย์: กรณีศึกษาเปรียบเทียบชุมชนเกาะเกิดและชุมชนไทรน้อย จังหวัดอยุธยา. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี. 13(2). 330-356.
อัจฉราวรรณ เพ็ญวันศุกร์. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมและเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ชุมชนบางตะบูนและชุมชนบ้านแหลม อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 4(1), 97-114.
อัญชลี ศรีเกตุ. (2565). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนสู่วิถีที่ยั่งยืน. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(2), 270-279.
อรัญญา ดูเบย์ และจุฑาธิปต์ จันทร์เอียด. (2561). แนวทางการสื่อความหมายในแหล่งท่องเที่ยวชุมชน ตําบลบ้านแหลม อําเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 7(11), 147-164.
อารยา สุนทรวิภาต, ลักษมณ บุญมา, ธัชนันท์ สังวาลย์, กนกรัชต์ กาสาวพานิชย์ และพัชรี ปรีเปรมโมทย์. (2565). ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวและแนวทางการยกระดับการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน: เกาะหมาก จังหวัดตราด. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 4(4), 297-312.
อิสระ พงษ์พลธานี และอุมาพร บุญเพชรแก้ว. (2560). องค์ประกอบศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลเกาะหมาก จังหวัดตราด. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 12(24), 95-102.
Fakfare, P., & Wattanacharoensil, W. (2023). Low-carbon tourism: determining domestic tourist perception from Thailand: TOURISM AGENDA 2030. Tourism Review, 78(2), 496-516.
Giampiccoli, A., & Saayman, M. (2018). Community-based tourism development model and community participation. African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, 7(4), 1-27.
Jirojkul, S., Pongsakornrungsilp, S., Pianroj, N., Chaiyakot, P., Buakhwan, N., Mia, M. S., & Techato, K. (2021). Responsibility and Mindset of Tourist and Community-Based Tourism Enterprise to Conserve the Environment and Energy. TEM J, 10, 1838-1848.
Lee, T. H., & Jan, F. H. (2019). The low-carbon tourism experience: A multidimensional scale development. Journal of Hospitality & Tourism Research, 43(6), 890-918.
Mills, J., Ingram, J., Dibari, C., Merante, P., Karaczun, Z., Molnar, A., & Ghaley, B. B. (2020). Barriers to and opportunities for the uptake of soil carbon management practices in European sustainable agricultural production. Agroecology and Sustainable Food Systems, 44(9), 1185-1211.
Shaharudin, M. S., Fernando, Y., Jabbour, C. J. C., Sroufe, R., & Jasmi, M. F. A. (2019). Past, present, and future low carbon supply chain management: A content review using social network analysis. Journal of Cleaner Production, 218, 629-643.
Thongdejsri, M., & Nitivattananon, V. (2019). Assessing impacts of implementing low-carbon tourism program for sustainable tourism in a world heritage city. Tourism Review, 74(2), 216-234.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Liberal Arts Review
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
