ศักยภาพการตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อการกลับมาเที่ยวซ้ำ ของนักท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดพัทลุง
DOI:
https://doi.org/10.14456/arjla.2024.11คำสำคัญ:
การท่องเที่ยวเชิงอาหาร , การตลาดเชิงประสบการณ์ , การกลับมาเที่ยวซ้ำบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพการตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อการกลับมาเที่ยวซ้ำของนักท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดพัทลุง โดยดำเนินการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากนักท่องเที่ยวเชิงอาหารชาวไทยในจังหวัดพัทลุง จำนวน 400 คน ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ผลการศึกษา พบว่า การตลาดเชิงประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส ข้อร้านอาหารหรือสถานที่ด้านการท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดพัทลุงมีการจัดตกแต่งอาหารหรือจานอาหาร อยู่ในระดับมากที่สุด โดยประสบการณ์ทางความรู้สึก ข้อผู้ให้บริการหรือผู้เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดพัทลุงมีความเต็มใจในการให้บริการ ประสบการณ์ทางความคิด ข้อผู้ให้บริการหรือผู้เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดพัทลุงมีการอธิบายและให้ความรู้เกี่ยวกับอาหารท้องถิ่น ประสบการณ์ทางการกระทำ ข้อกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดพัทลุงให้ท่านได้มีปฏิสัมพันธ์กับนักท่องเที่ยวเชิงอาหารท่านอื่น และประสบการณ์ทางการเชื่อมโยง ข้อการท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดพัทลุงทำให้ท่านเห็นมุมมองใหม่ในสังคม อยู่ในระดับมาก สำหรับศักยภาพการตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลทางบวกต่อการกลับมาเที่ยวซ้ำของนักท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดพัทลุง โดยเรียงอันดับจากที่ส่งผลทางบวกสูงสูดไปยังที่ส่งผลทางบวกอันดับสุดท้าย ได้แก่ การตลาดเชิงประสบการณ์ทางความรู้สึก ประสบการณ์ทางการเชื่อมโยง ประสบการณ์ทางการกระทำ และประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส ขณะที่การตลาดเชิงประสบการณ์ทางความคิด พบว่า ไม่ส่งผลต่อการกลับมาเที่ยวซ้ำ
เอกสารอ้างอิง
กติกา กลิ่นจันทร์แดง. (2563). อัตลักษณ์การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอาหารท้องถิ่นในเมืองรองทางการท่องเที่ยวของกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง 1 (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2566). Amazing Journey Go Local: พัทลุง เมืองรองของไทยต้องไปให้รู้. TourismThailand. ค้นคืนจาก https://thai.tourismthailand.org/Articles/amazing-journey-golocal-phatthalung.
ชนิตตา โชติช่วง. (2565). การใช้แนวคิดคติชนสร้างสรรค์ในการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนโดยรอบเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 17(1), 29-46.
ชมพูนุท ภาณุภาส, ปัญจพร ธนาวชิรานันท์, และกิ่งกนก เสาวภาวงศ์. (2564). ศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงอาหารตามอัตลักษณ์พื้นที่นครแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน, 27(2), 46-61.
นะกะวี ด่านลาพล. (2561). ศิลปะการจัดจานและออกแบบตกแต่งอาหารไทยฟิวชั่น. วารสารบัณฑิตศึกษา, 15(71), 1-13.
เบญจมาภรณ์ ชำนาญฉา. (2561). การท่องเที่ยวเชิงอาหาร: ศักยภาพและความได้เปรียบของประเทศไทย. สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแหงประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี, 24(1), 103-116.
ฝนริน ชนะกำโชคเจริญ. (2563). อิทธิพลของการตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อความพึงพอใจ การแนะนำต่อ และการกลับมาเยือนซ้ำของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มาเยี่ยมชมมิวเซียมสยาม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
ยุลดา ทรัพย์สมบูรณ์ และวริยา ภัทรภิญโญพงศ์. (2564). แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอาหารอย่างสร้างสรรค์ กรณีศึกษากลุ่มชาติพันธุ์ลาวเวียง ตำบลม่วงงาม อำเภอเสาไห้ จังหวัดสระบุรี. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 16(2), 125-140.
วรรณพร ผาสุข. (2565). การตลาดเชิงประสบการณ์ที่ส่งผลต่อการกลับมาท่องเที่ยวซ้ำ ในเขตพื้นที่เมืองพัทยาของกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
สริณโญ สอดสี. (2565). ปัจจัยด้านคุณภาพการบริการ คุณภาพอาหาร และความคุ้มค่าด้านราคาที่ส่งผลต่อความพึงพอใจและความตั้งใจกลับมาใช้บริการซ้ำร้านอาหารระดับหรูของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์บปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
สุธีรา สิทธิกุล. (2566). ภาพลักษณ์อาหารท้องถิ่นที่มีอิทธิพลต่อแนวโน้มพฤติกรรมการกลับมาท่องเที่ยวเชิงอาหารซ้ำในจังหวัดเชียงใหม่. สยามวิชาการ, 24(1), 1-21.
สุภารัตน์ โยสุใจ และกนกกานต์ แก้วนุช. (2565). การมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการพัฒนาชุมชนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร พื้นที่ศึกษา ชุมชนบ้านสระวัง อำเภอเมืองลพบุรี จังหวัดลพบุรี. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 17(1), 62-76.
โสรัจจ์ วิสุทธิแพทย์, ธีรนุช ฉายศิริโชติ, และอรอนงค์ ทองมี. (2562). การศึกษาตำรับอาหารไทยเพื่อพัฒนาเป็นชุดรายการอาหารสำหรับสอนนักท่องเที่ยว. วารสารวัฒนธรรมอาหารไทย, 1(1), 11-21.
สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดพัทลุง. (2564). พช.พัทลุงจับมือท่องเที่ยวจังหวัดขับเคลื่อนท่องเที่ยวเชิงอาหารวิถีถิ่น. ผู้จัดการออนไลน์. ค้นคืนจาก https://mgronline.com/business/detail/9640000118528.
สำนักงานสถิติจังหวัดพัทลุง. (2565). รายงานสถิติจังหวัดพัทลุง พ.ศ. 2565. ค้นคืนจาก https://phatlung.nso.go.th/reports-publications/provincial-statistics-report.html.
อรุณรัตน์ หลักฐาน และมนสิชา อินทจักร. (2563). ประสบการณ์ของผู้ใช้บริการ ร้านอาหารพื้นเมืองในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 13(1), 139-147.
Abbasi, G. A., Kumaravelu, J., Goh, Y. N., & Singh, K. S. D. (2021). Understanding the intention to revisit a destination by expanding the theory of planned behavior (TPB). Spanish Journal of Marketing, 25(2), 280-307.
Keller, K. L. (2012). Understanding the richness of brand relationships: Research dialogue on brands as intentional agents. Journal of Consumer Psychology, 22(2), 186-190.
Kivela, J., & Crotts, J. C. (2006). Tourism and gastronomy: Gastronomy's influence on how tourists experience a destination. Journal of hospitality & tourism research, 30(3), 354-377.
Mannan, M., Chowdhury, N., Sarker, P., & Amir, R. (2019). Modeling customer satisfaction and revisit intention in Bangladeshi dining restaurants. Journal of Modelling in Management, 14(4), 922-947.
Martin, C. A., Izquierdo, C. C., & Laguna-Garcia, M. (2021). Culinary tourism experiences: The effect of iconic food on tourist intentions. Tourism Management Perspectives, 40, 100911.
Maulani, T. S., & Presetyo, M. H. (2018). Experiential marketing, experiential value and their effect on loyalty of culture tourism. Journal of Economic & Management Perspectives, 12(1), 299-306.
Molina-Collado, A., Santos-Vijande, M. L., Gómez-Rico, M., & del Cerro, J. S. (2024). Sensory versus personal environment as antecedents of the creative food tourism experience. International Journal of Hospitality Management, 118, 103688.
Moral-Cuadra, S., Martín, J. C., Román, C., & López-Guzmán, T. (2023). Influence of gastronomic motivations, satisfaction, and experiences on loyalty towards a destination. British Food Journal, 125(10), 3766-3783.
Pullphothong, L., & Sopha, C. (2013). Gastronomic Tourism in Ayutthaya, Thailand. In Proceedings of the International Conference on Tourism, Transport, and Logistics (Vol. 1416).
Schmitt, B., & Zarantonello, L. (2013). Consumer experience and experiential marketing: A critical review. Review of Marketing Research, 25-61.
Sio, K. P., Fraser, B., & Fredline, L. (2021). A contemporary systematic literature review of gastronomy tourism and destination image. Tourism Recreation Research, 1-17.
Sirirak, P., Sammasut, T., Tuntiwongwanich, W., & Ukachoke, P. (2021). The Sensory Experience Marketing Affecting Repurchasing through Customers’ Satisfaction with Cafe Business in Chonburi Province: A Case Study of Mongchang Cafe. UBRU International Journal Ubon Ratchathani Rajabhat University, 1(3), 9-19.
Soliman, M. (2021). Extending the theory of planned behavior to predict tourism destination revisit intention. International Journal of Hospitality & Tourism Administration, 22(5), 524-549.
Soonsan, N., Sukhabot, S., & Phakdee-Auksorn, P. (2023). Understanding the relationship between
gastronomic experience, satisfaction, and revisit intention. Kasetsart Journal of Social Sciences, 44(2), 585-592.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 ศิลปศาสตร์ปริทัศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
