นักสืบสตรีศรีอยุธยา:นางเอกแห่งการสืบสวนกับผู้ชายในเงามืด

ผู้แต่ง

  • จาง หยิ่ง นักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารภาษาไทยเป็นภาษาที่สอง มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
  • จันทร์สุดา ไชยประเสริฐ อาจารย์ประจำสาขาวิชาภาษาศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ

DOI:

https://doi.org/10.14456/arjla.2025.4

คำสำคัญ:

ตัวละครผู้ช่วยเหลือ, วีรสตรี, นวนิยายชุด, นักสืบสตรีศรีอยุธยา

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ลักษณะของตัวละครผู้ช่วยเหลือที่ทำให้ตัวละครเอกหญิงกลายเป็น  วีรสตรีในนวนิยายสืบสวนสอบสวนอิงประวัติศาสตร์ ชุด นักสืบสตรีศรีอยุธยา ผลการวิจัยพบว่า ลักษณะตัวละคร ผู้ช่วยเหลือที่ทำให้ตัวละครเอกหญิงกลายเป็นวีรสตรีคือ 1) เพศชายเป็นคู่เสริม ช่วยเติมเต็มศักยภาพหรือขยายขอบเขตความสามารถของตัวละครเอกหญิง และมีฐานะหรือสถานะทางสังคมสูงกว่าตัวละครเอกหญิง เป็นบุคคลที่มีตำแหน่งหน้าที่การงานที่มั่นคง มีความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน หรือมีความรู้และประสบการณ์มากกว่า เป็นการเติมเต็มในเชิงสถานะและความสามารถของตัวละครเอกหญิง 2) เพศหญิงเป็นผู้ปฏิบัติแทน มักมีฐานะหรือสถานะทางสังคมต่ำกว่าตัวละครเอกหญิง ไม่ถูกกำหนดด้วยกรอบความคิดแบบดั้งเดิมที่ต้องวางตัวอยู่ในขนบของความเป็นหญิง ซึ่งมีบุคลิกภาพที่แตกต่างกับตัวละครเอกหญิงทำหน้าที่ช่วยเหลือในรูปแบบของการทำสิ่งที่ตัวละครเอกหญิงไม่สามารถทำได้ จากลักษณะผู้ช่วยเหลือของตัวละครเอกหญิงสามารถเห็นชุดความคิดที่แฝงอยู่ว่า เพศหญิงต้องพึ่งพาเพศชาย และเพศหญิงยังต้องก้าวข้ามกฎเกณฑ์ที่สังคมกำหนดให้สำหรับเพศหญิง

เอกสารอ้างอิง

ณัฐฐา ไตรเลิศ. (2562). การวิเคราะห์ภาพลักษณ์ของตัวละครเอกหญิงและจินตภาพในนวนิยายชุดนักสืบสตรีศรีอยุธยาของพงศกร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, สุราษฎร์ธานี.

นพพร ประชากุล. (2552). ยอกอักษร ย้อนความคิด เล่ม 2 ว่าด้วยสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: อ่านและวิภาษา.

บารมี บุญทรง. (2551). พลานุภาพแห่งเทพปกรณัม. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

พงศกร. (2560a). ลายกินรี. กรุงเทพมหานคร: กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง.

พงศกร. (2560b). ลายเหมราช. กรุงเทพมหานคร: กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง.

พงศกร. (2561). ลายราชสีห์. กรุงเทพมหานคร: กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.

วนิดา บำรุงไทย. (2542). ศาสตร์และศิลป์แห่งนวนิยาย. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

วิกิพีเดียสารานุกรมเสรี. (2567). การเดินทางของวีรบุรุษ. ค้นคืนจาก https://th.wikipedia.org/wiki/การเดินทางของวีรบุรุษ.

ศิราพร ณ ถลาง. (2557). ทฤษฎีคติชนวิทยา: วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนาน-นิทานพื้นบ้าน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุทัตตา พาหุมันโต. (2560). ตัวละครหญิงกับปิตาธิปไตยในนวนิยายสืบสวนสอบสวนร่วมสมัยของอเมริกา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.

อนนต์ ศรีศักดา. (2554). ความรู้พื้นฐานทางวรรณกรรมไทย (พิมพ์ครั้งที่ 6). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-25

รูปแบบการอ้างอิง

หยิ่ง จ., & ไชยประเสริฐ จ. (2025). นักสืบสตรีศรีอยุธยา:นางเอกแห่งการสืบสวนกับผู้ชายในเงามืด. วารสารศิลปศาสตร์วิชาการและวิจัย (ออนไลน์), 20(1), 52–70. https://doi.org/10.14456/arjla.2025.4

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย