รูปแบบของวัฒนธรรมองค์การที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัดเพชรบูรณ์

ผู้แต่ง

  • พัชราพร เพ็ชรนิล มหาวิทยาลัยปทุมธานี
  • นิเทศ ตินณะกุล มหาวิทยาลัยปทุมธานี

คำสำคัญ:

รูปแบบของวัฒนธรรมองค์การ, ประสิทธิผล, การบริหารจัดการ, องค์การบริหารส่วนตำบล

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง รูปแบบวัฒนธรรมองค์การที่มีผล ต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการขององค์การบริหารส่วน ตำบลในเขตจังหวัดเพชรบูรณ์ ซึ่งวัตถุประสงค์การวิจัย 1) เพื่อศึกษาวัฒนธรรมองค์การขององค์การบริหารส่วน ตำบลในเขตจังหวัดเพชรบูรณ์ 2) เพื่อศึกษารูปแบบ วัฒนธรรมองค์การที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหาร จัดการองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัด เพชรบูรณ์ โดยประชากร และกลุ่มตัวอย่างได้กลุ่มตัวอย่าง 4 กลุ่ม คือ 1) ปลัดองค์การบริหารส่วนตำบล 2) หัวหน้าส่วนการ คลัง 3) หัวหน้าส่วนส่วนการโยธา 4) ตัวแทนประชาชน ซึ่งเป็นตัวแทนองค์การบริหารส่วนตำบลที่มีความรู้ ประสบการณ์ ความสามารถในการบริหารจัดการที่ ประสบความสำเร็จมาแล้ว รวมทั้งหมด จำนวน 395 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1.สถิติ เชิงพรรณนา (Descriptive Statistics) ได้แก่ร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) และค่าส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน (Standard Deviation: S.D.) 2. สถิติเชิงอนุมาน (Inferential Statistics) ได้แก่ การวิเคราะห์ความแปรปรวน ทางเดียว (one - way analysis of variance) การวิเคราะห์ ความถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) และการวิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณตามลำดับ ความ สำคัญของตัวแปรที่เข้า สมการ (Stepwise Multiple Regression Analysis) การสัมภาษณ์เจาะลึกข้อมูล สำคัญ และใช้การวิจัย เชิงประสานวิธี (Mixed Method Research) เพื่อทดสอบตัวแปรที่สำคัญจากกรอบ ความคิดซึ่งตัวแปรอิสระ ได้แก่ วัฒนธรรมองค์การ 8 ด้าน คือ ด้านวัฒนธรรมตามพื้นฐานค่านิยม ด้าน วฒั นธรรมตามพื้นฐานของการควบคุม ด้านวัฒนธรรม ตามวิถีชีวิต และพฤติกรรมด้านวัฒนธรรมลักษณะ สร้างสรรค์ ด้านวัฒนธรรมองค์การแห่งการเรียนรู้ ด้าน วัฒนธรรมองค์การอัจฉริยะ ด้านวัฒนธรรมองค์การ การเปลี่ยนแปลง ด้านวัฒนธรรมองค์การแห่งการตื่นรู้ โดย รูปแบบวัฒนธรรมองค์การที่มีผลต่อประสิทธิผล การบริหารจัดการองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัด เพชรบูรณ์
               ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบของวัฒนธรรมองค์การ ที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การบริหาร ส่วนตำบลในเขตจังหวัดเพชรบูรณ์ดังนี้ 
              1. รูปแบบด้านวัฒนธรรมตามพื้นฐานค่านิยม ในการบริหารจัดการองค์การบริหารส่วนตำบล พบว่าใน ภาพรวมประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การบริหาร ส่วนตำบล ด้านสาธารณูปโภคชุมชนมีค่าเฉลี่ยอยู่ใน ระดับมาก 
              2. รูปแบบด้านวัฒนธรรมลักษณะสร้างสรรค ์ ในการบริหารจัดการองค์การบริหารส่วนตำบล ในภาพรวม ประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การบริหารส่วนตำบล ด้านป้องกันสาธารณภัยอยู่ในอยู่ในระดับมาก 
              3. รูปแบบด้านวัฒนธรรมองค์การแห่งการ เรียนรู้ในการบริหารจัดการองค์การบริหารส่วนตำบล ใน ภาพรวมประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การบริหาร ส่วนตำบล ด้านการบริการสาธารณสุขชุมชนอยู่ในระดับ มาก 
              4. รูปแบบด้านวัฒนธรรมองค์การ การ เปลี่ยนแปลงในการบริหารจัดการองค์การบริหารส่วน ตำบล ในภาพรวมประสิทธิ์ผลการบริหารจัดการองค์การ บริหารส่วนตำบล ด้านเศรษฐกิจ และสังคมอยู่ในระดับ ปานกลาง 
              5. รูปแบบด้านวัฒนธรรมองค์การอัจฉริยะใน การบริหารจัดการองค์การบริหารส่วนตำบลในภาพรวม ประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การบริหารส่วนตำบล ด้านทรัพยากร และสิ่งแวดล้อมอยู่ในระดับปานกลาง 
              6. รูปแบบด้านวัฒนธรรมองค์การแห่งการ ตื่นรู้ในการบริหารจัดการองค์การบริหารส่วนตำบล ใน ภาพรวมประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การบริหาร ส่วนตำบล ด้านความพึงพอใจของประชาชนมีค่าเฉลี่ยอยู่ ในระดับมาก 
              ผู้วิจัยได้ค้น พบว่า รูปแบบด้านวัฒนธรรมตาม พื้นฐานค่านิยม ด้านวัฒนธรรมลักษณะสร้างสรรค์ ด้านวัฒนธรรมองค์การการเปลี่ยนแปลง ด้านวัฒนธรรม องค์การอัจฉริยะ และด้านวัฒนธรรมองค์การแห่ง การเรียนรู้ เป็นรูปแบบวัฒนธรรมองค์ การมีผลต่อ ประสิทธิผลการบริหารขององค์การบริหารส่วนตำบลใน จังหวัดเพชรบูรณ์คิดเป็นร้อยละ 60.40 มีความคาด เคลื่อนในการทำนายเท่ากับ .281 ซึ่ง แสดงว่าเมื่อ รูปแบบ ด้านวัฒนธรรมตามพื้นฐานค่านิยม ด้านวัฒนธรรม ลักษณะสร้างสรรค์ ด้านวัฒนธรรมองค์การ การ เปลี่ยนแปลง ด้านวัฒนธรรมองค์การอัจฉริยะ และด้าน วัฒนธรรมองค์การแห่งการเรียนรู้ สูงขึ้นย่อมมีผลต่อ ประสิทธิผลการบริหารจดั การขององค์การบริหารส่วน ตำบลในเขตจังหวัดเพชรบูรณ

References

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2546). คู่มือพนักงานส่วนตำบล. กรุงเทพฯ: ส่วนท้องถิ่นกรมการปกครองกระทรวงมหาดไทย.

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2546). แนวคิดคู่มือการปฏิบัติงานสภาตำบล และอบต. กรุงเทพมหานคร.

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2551). มาตรฐานกลางเพื่อการกำกับการดูแลองค์กร.

เกศรา รักชาติ. (2549). องค์กรแห่งการตื่นรู้. กรุงเทพมหานคร: บริษัท เนชั่นมัลติมีเดีย กรุ๊ป จำกัด.

ธีระพล อรุณะกสิกร. (2550). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550. กรุงเทพมหานคร: วิญูชน.

สำนักงานคณะกรรมการการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (2542). แผนกระจายอำนาจให้แก่ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. เอกสารอัดสำเนา.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2019-03-12