ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายสำหรับผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็น ต่อสมรรถภาพทางกายและความคาดหวังความสามารถตนเอง ในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของผู้สูงอายุ จังหวัดปทุมธานี

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้เป็นงานวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi Experimental Research) เพื่อศึกษา ผลของ โปรแกรมการออกกำลังกายสำหรับผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็น ต่อสมรรถภาพทางกายและความคาดหวังความสามารถ ตนเองในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของผู้สูงอายุ จังหวัดปทุมธานี กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็น จำนวน 25 คน เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย แบบบันทึก ข้อมูลส่วนบุคคล แบบบันทึกการทดสอบสมรรถภาพ ทางกาย แบบประเมนิความสามารถในการปฏบิตักิจิวัตร ประจำวันแบบสัมภาษณ์การรับรู้ความสามารถตนเองใน การออกกำลังกาย แบบสัมภาษณ์ความคาดหวังใน ผลดีของการออกกำลังกาย และโปรแกรมการออกกำลัง กาย ผลการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาของ โปรแกรมการออกกำลังกาย เท่ากับ .78 และผลการ ตรวจสอบความเชื่อมั่นของการรับรู้ความสามารถตนเอง ในการออกกำลังกาย และความคาดหวังในผลดีของ การออกกำลังกายด้วยค่าสัมประสิทธิ์ครอนบาคแอลฟา (Cronbach ’s alpha coefficient) เท่ากับ .80 และ .82 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าสถิติเชิงอนุมาน ด้วยการทดสอบค่าที (T-test )
        ผลการวิจัยพบว่า
        1. สมรรถภาพทางกาย พบว่า ค่าเฉลี่ยความ แข็งแรงของการงอพับแขนขวา ก่อนและหลังการทดลอง มีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t= -.789, P=.00) และ ค่าเฉลี่ยของความอ่อนตัว ของร่างกายส่วนบน ก่อนและหลังการทดสอบมีความ แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t= -2.57, P=.01) ส่วนด้านอื่น ๆไม่แตกต่างกัน
        2. ค่าเฉลี่ยของความสามารถในการปฏิบัติ กิจวัตรประจำวัน ของกลุ่มตัวอย่างหลังทดลองลดลง ก่อนและหลังการทดลองไม่มีความแตกต่างกัน อย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t= .052, P=.959) 
        3. คา่เฉลี่ยของการรับรู้ความสามารถตนเอง ในการออกกำลังกายของผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็ญโดยการ ทดสอบค่าที่พบว่า การรับรู้ความสามารถตนเองในการ ออกกำลังกายของผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็นก่อนและหลังการ ทดลองมีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 (t= -3.756, P=.001)
        4. ค่าเฉลี่ยของความคาดหวังในผลดีของ การออกกำลังกายของผู้สูงอายุที่นั่งรถเข็นโดยการ ทดสอบค่าที พบว่า ความคาดหวังในผลดีของการออก กำลังกายของผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็นก่อนและหลังการ ทดลองมีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 (t= -3.97, P=.001)