อนาคตภาพโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชน ในทศวรรษหน้า

บทคัดย่อ

ดุษฎีนิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชน 2) เพื่อศึกษาอนาคตภาพโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชนในทศวรรษหน้ากลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือผู้อำนวยการ ผู้บริหารฝ่ายต่างประเทศและครูในโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชน จำนวน302 คน ได้มาด้วยวิธีการเปิดตาราง เคซึ่ และมอร์แกน(Krejcie and Morgan) และวิธีการสุ่มอย่างง่ายโดยใช้แบบสอบถามเป็นแบบมาตรประมาณค่า (Rating Scale) 5 ระดับ และแบบสัมภาษณ์สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือค่าเฉลี่ย (Mean) และ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Stand and Deviation) S.D. ในส่วนขั้นตอนของ EDFR ผู้เชี่ยวชาญจำนวน 19 รูป/คนเครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างและแบบสอบถาม Delphi วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าร้อยละ (Percentage) ค่ามัธยฐาน (Median) และค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ (Interquartile Range)เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพผลกำรวิจัยพบว่ำ: 1) สภาพปัจจุบันโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชนตามความคิดเห็นของกลุ่มตัวอย่างทั้ง 10 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านการบริหารจัดการ 2) ด้านครูผู้สอน 3) ด้านหลักสูตรของโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชน 4) ด้านกิจกรรมการเรียนการสอน 5) ด้านมาตรฐานของโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชน 6) ด้านการสนับสนุนของรัฐบาล 7) ด้านค่านิยมการเรียนในโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชน 8) ด้านเอกสารประกอบการสอนโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชน9) ด้านผู้เรียน และ 10) ด้านพุทธศาสนากับโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชนสภาพปัจจุบันโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชนควรพัฒนา
ส่งเสริมในความเป็นโรงเรียนนานาชาติ เพื่อความก้าวหน้าต่อไป โดยมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับน้อย - ปานกลาง( = 2.32 - 2.60)2. ศึกษาอนาคตภาพโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชนในทศวรรษหน้าด้วยกระบวนการวิจัยแบบ EDFR (Ethnographic Del Phi Futures Research) ผลการวิจัย พบว่า การศึกษานานาชาติไทยในอีก 10 ปีข้างหน้าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงตามกระแสโลกาภิวัตน์และเทคโนโลยี ในการสื่อสาร โดยมีการปฏิรูปการศึกษาเข้าสู่ไทยแลนด์ 4.0 และแผนการศึกษาชาติต่อไปจึงต้องมีการเตรียมแนวทางอนาคตภาพโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชนในทศวรรษหน้า มีดังนี้ 1) การบริหารจัดการต้องมีเป้าหมายเดียวกัน มีความเป็นอิสระ และส่งเสริมแบบมีส่วนร่วม 2) ครูผู้สอนต้องทำงานเชิงรุกมีทักษะในสาขาวิชาที่สอน และเชี่ยวชาญด้านวิชาการ3) หลักสูตรของโรงเรียนต้องเป็นสากล มีความยืดหยุ่นและหลักสูตรเป็นประชาธิปไตย 4) กิจกรรมการเรียนการสอนต้องมีความหลากหลายเหมาะสมกับผู้เรียนสอดคล้องกับทิศทาง ความเป็นนานาชาติ และจัดการเรียนการสอนแบบเจาะจง 5) มาตรฐานของโรงเรียนต้องกำหนดมาตรฐานนานาชาติที่ชัดเจน กำหนดมาตรฐานของภาษาต่างประเทศ และกำหนดบันได
ความก้าวหน้าของโรงเรียน 6) การสนับสนุนของรัฐบาล จัดสรรงบประมาณให้เหมาะสมและเพียงพอให้ความสำคัญกับการศึกษานานาชาติ และมีนโยบายส่งเสริมและสนับสนุนการเรียน 7) ค่านิยมการเรียนในโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชน นำเสนอภาพลักษณ์ ของนานาชาติ ร่วมมือกันสร้างและผลักดันให้เกิดค่านิยมการเรียนนานาชาติ และสถานศึกษาต้องเป็นนานาชาติทุกระดับ 8) เอกสารประกอบการสอนสื่อการเรียนการสอนที่มีมาตรฐาน เอกสารประกอบการสอนต้องเป็นประชาธิปไตย และสามารถผลิตตำราเรียนสอนได้เอง 9) ผู้เรียนมีความสามารถในการสื่อสารที่ดีเป็นผู้มีทักษะในการใช้ภาษาที่สองของโลกและมีความสามารถ มีทักษะที่หลากหลาย และ10) พุทธศาสนากับโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติ เป็นทางเลือกให้กับนักเรียนที่หลากหลายส่งเสริมอนุรักษ์ พัฒนาศิลปวัฒนธรรมและสนับสนุนให้มีโรงเรียนนานาชาติพุทธศาสนา และพุทธศาสนาในโรงเรียนนานาชาติเอกชน จะเห็นได้ว่าความเชื่อมโยงร่วมมือร่วมใจกันทุกภาคส่วนทุกด้านอย่างจริงจัง และต่อเนื่องจะส่งผลให้อนาคตของโรงเรียนระดับประถมศึกษานานาชาติเอกชนไทยเกิดการพัฒนาก้าวหน้าสามารถตอบสนองความองสถานประกอบการได้ทั้งในและต่างประเทศ สามารถแข่งขันในทุกภาคส่วนในระดับนานาชาติของไทย มีแนวทางที่ชัดเจนได้ไม่เพียงแต่ในทศวรรษนี้เท่านั้น แต่จะเป็นการปูพื้นฐานของการพัฒนาชาติในทุกมิติ เพื่อพัฒนาคนไทยทั้งประเทศ และยังสอดคล้องกับแผนพัฒนาชาติ (2560 – 2579) ต่อไป