กรรมวิธี: การแก้กรรมของพระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม)

บทคัดย่อ

วิทยานิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ดังนี้ ๑) เพื่อศึกษากรรมในพระพุทธศาสนา ๒) เพื่อศึกษาคำสอนเรื่องกรรมของพระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ิตธมฺโม) ๓) เพื่อวิเคราะห์กรรมวิธีการแก้กรรมของพระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม) เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาจากคัมภีร์ พระไตรปิฎก อรรถกถา เอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิด้านพระพุทธศาสนาและผู้ปฏิบัติธรรมสายพระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ิตธมฺโม)

ผลการวิจัยพบว่า

๑. กรรมในพระพุทธศาสนา คือ กฎธรรมชาติ หมายถึงการกระทำที่ประกอบด้วยเจตนา คือการจงใจหรือตั้งใจกระทำ ธรรมชาติ ๓ เป็นเหตุให้เกิดกรรมชั่ว ๓ ประการ โลภะ โทสะ โมหะ และธรรมชาติ ๓ เป็นเหตุให้เกิดกรรมดี ๓ ประการ อโลภะ อโมสะ อโมหะ จำแนกตามทางที่แสดงออกได้ ๓ ทางคือ ทางกาย (กายกรรม) ทางวาจา (วจีกรรม) และทางใจ (มโนกรรม) จำแนกตามคุณภาพของกรรมได้ ๒ อย่าง คือ กรรมดี (กุศลกรรม) และ กรรมชั่ว (อกุศลกรรม) จำแนกตามลักษณะความประพฤติผู้ที่ทำกรรม แบ่งเป็น ๒ ประเภท คือ กุศลกรรมบถ ๑๐ ประการ และอกุศลกรรมบถ ๑๐ ประการ จำแนกตามเวลาที่เกิดจะได้ ๒ อย่าง คือ กรรมเก่า และกรรมใหม่ จำแนกวิบากตามลักษณะของกรรมจะได้ ๔ ประเภทคือ ๑ กรรมดำมีวิบากดำ ๒ กรรมขาวมีวิบากขาว ๓ กรรมทั้งดำและขาว มีวิบากทั้งดำและขาว และ ๔ กรรมทั้งไม่ดำและไม่ขาว มีวิบากทั้งไม่ดำและไม่ขาว

๒. คำสอนเรื่องกรรมของพระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ิตธมฺโม) ท่านสอนเรื่องกฎแห่งกรรมให้      ศิษ . สุเชาว์ พลอยชุม*** ยานุศิษย์มีความพยายามที่จะแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ด้วยตนเอง โดยวิธีด้วยการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน (สติปัฏฐาน ๔) การอธิฐานจิตขอขมากรรม ขออโหสิกรรม การแผ่เมตตา และการสวดมนต์

         ๓. กรรมวิธี: การแก้กรรมของพระธรรมสิงหบุราจารย์(จรัญ ิตธมฺโม) ท่านได้สอนถึงการให้เร่งกระทำกรรมดีเพื่อให้กรรมดีได้เข้าแทรกแซง ซึ่งจะเป็นการบรรเทาอกุศลกรรมให้ค่อย ๆ จางหายไป ด้วยการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน (สติปัฏฐาน ๔) การอธิฐานจิตขอขมากรรม ขออโหสิกรรม การแผ่เมตตา และการสวดมนต์ คุณค่าการแก้กรรมของพระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ิตธมฺโม) มีผล ๔ ระดับ ได้แก่ ๑. ระดับภายในจิตใจ บุคคลเมื่อเจริญวิปัสสนากรรมฐานตามสติปัฏฐาน ๔ การอโหสิกรรม การแผ่เมตตา และการสวดมนต์ ทำให้สติเกิดความระลึกรู้ตัวทั่วพร้อมสามารถควบคุมกายและจิต ทำให้จิตใจโปร่งโล่งสบาย ทำให้ตนเองมีความสุข มีปีติอิ่มเอิบใจ ๒. ระดับบุคลิกภาพ บุคคลเมื่อมีการเจริญวิปัสสนากรรมฐานตามสติปัฏฐาน ๔ ทำให้สติเกิดความระลึกรู้ตัวทั่วพร้อมยิ่งขึ้น เมื่อกระทำตามขั้นตอนอย่างละเอียดดีแล้ว จะทำให้มีบุคลิกที่สง่างาม เป็นบุคคลที่มีลักษณะดี ๓. ระดับวิถีชีวิต บุคคลเมื่อมีการเจริญวิปัสสนากรรมฐานตามสติปัฏฐาน ๔ เป็นประจำ เป็นผู้รู้การให้อภัย ให้อโหสิกรรม ทำอะไรมีเมตตาธรรม ทำให้วิถีชีวิตดำเนินไปอย่างราบรื่น เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้นก็สามารถแก้ไขได้ เป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ๔. ระดับสังคม สังคมจะไม่เกิดการหวาดระแวงกัน สังคมเกิดความเอื้ออาทร มีเมตตาต่อกัน มีกรุณาต่อกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ซึ่งรวมไปถึงการให้อภัย จะทำให้ตนเองอยู่ดีมีสุข และสังคมสงบน่าอยู่สามารถพึ่งพาช่วยเหลืออุปถัมภ์ซึ่งกันและกันได้ทำให้เป็นสังคมอารยธรรม