พระสงฆ์กับการเรียนรู้กฎหมายบ้านเมือง

ผู้แต่ง

  • อดิศักดิ์ ตั้งปัทมชาติ -

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

            กฎหมายรัฐธรรมนูญ เป็นกฎหมายหลักหรือกฎหมายสูงสุดของการปกครองในทางโลก ส่วนพระวินัยในพระปาฏิโมกข์ เป็นเสมือนกฎหมายหลักในการปกครองของคณะสงฆ์ พระวินัยแต่ละสิกขาบทมีบทบัญญัติระบุโทษแก่ผู้ละเมิดไว้ แต่กฎหมายรัฐธรรมนูญไม่มีบทบัญญัติระบุโทษควบคู่ไปด้วย แต่มีระบุโทษแก่ผู้ละเมิดไว้ในกฎหมายอื่นที่ออกตามความในกฎหมายรัฐธรรมนูญ การแบ่งกฎหมายทางโลกแบ่งเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ กฎหมายเอกชน และกฎหมายมหาชน ส่วนพระวินัยจะมีลักษณะของกฎหมายเอกชน และกฎหมายมหาชนรวมกันอยู่ในฉบับเดียวกัน พระสงฆ์มีหน้าที่เช่นเดียวกับพลเมืองของประเทศ จึงมี 2 สถานะ คือสถานะที่เป็นพลเมืองของรัฐที่ต้องอยู่ภายใต้บังคับข้อกฎหมายของรัฐ และสถานะที่พระสงฆ์ต้องอยู่ภายใต้กรอบของพระธรรมวินัยสงฆ์ โดยเฉพาะกฎหมายของรัฐ พระสงฆ์ต้องเรียนรู้เนื่องจากเป็นกฎหมายบ้านเมืองสำหรับทุกคน

References

บรรณานุกรม

กีรวุฒิ กิติยาดิศัย. (2556). รายงานเรื่อง สิทธิเสรีภาพของพระภิกษุสงฆ์. กรุงเทพฯ : วิทยาลัยศาล

รัฐธรรมนูญ สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.

ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ. (2564). สังคมกับกฎหมาย. กรุงเทพฯ : วิญญูชน. มหาวิทยาลัย.

ฝ่ายกฎหมาย สนพ. (2559). กฎหมายประจำบ้าน. กรุงเทพฯ : บริษัท ยูโรปาเพลส จำกัด.

รชฎ เจริญฉ่ำ. (2565). เทคนิคการซักความให้ชนะคดี. กรุงเทพฯ : หจก. พิมพ์อักษร.

วิชา มหาคุณ. (2559). การใช้เหตุผลในทางกฎหมาย. กรุงเทพฯ : วิญญูชน. มหาวิทยาลัย.

สมยศ เชื้อไทย. (2566). นิติปรัชญาเบื้องต้น. กรุงเทพฯ : วิญญูชน. มหาวิทยาลัย.

สุเมษ จานประดับ. (2560). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการตีความกฎหมาย. กรุงเทพฯ : บริษัท แอคทีฟ

พริ้น จำกัด.

โสต สุตานันท์. (2557). นิติศาสตร์แนวพุทธ. กรุงเทพฯ : บริษัท อมรินทร์บุ๊คเซ็นเตอร์ จำกัด.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-12-30

How to Cite

ตั้งปัทมชาติ อ. (2024). พระสงฆ์กับการเรียนรู้กฎหมายบ้านเมือง. วารสารบัณฑิตศาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 22(2). สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/mgsj/article/view/275514