พระสงฆ์กับการเรียนรู้กฎหมายบ้านเมือง
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
กฎหมายรัฐธรรมนูญ เป็นกฎหมายหลักหรือกฎหมายสูงสุดของการปกครองในทางโลก ส่วนพระวินัยในพระปาฏิโมกข์ เป็นเสมือนกฎหมายหลักในการปกครองของคณะสงฆ์ พระวินัยแต่ละสิกขาบทมีบทบัญญัติระบุโทษแก่ผู้ละเมิดไว้ แต่กฎหมายรัฐธรรมนูญไม่มีบทบัญญัติระบุโทษควบคู่ไปด้วย แต่มีระบุโทษแก่ผู้ละเมิดไว้ในกฎหมายอื่นที่ออกตามความในกฎหมายรัฐธรรมนูญ การแบ่งกฎหมายทางโลกแบ่งเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ กฎหมายเอกชน และกฎหมายมหาชน ส่วนพระวินัยจะมีลักษณะของกฎหมายเอกชน และกฎหมายมหาชนรวมกันอยู่ในฉบับเดียวกัน พระสงฆ์มีหน้าที่เช่นเดียวกับพลเมืองของประเทศ จึงมี 2 สถานะ คือสถานะที่เป็นพลเมืองของรัฐที่ต้องอยู่ภายใต้บังคับข้อกฎหมายของรัฐ และสถานะที่พระสงฆ์ต้องอยู่ภายใต้กรอบของพระธรรมวินัยสงฆ์ โดยเฉพาะกฎหมายของรัฐ พระสงฆ์ต้องเรียนรู้เนื่องจากเป็นกฎหมายบ้านเมืองสำหรับทุกคน
References
บรรณานุกรม
กีรวุฒิ กิติยาดิศัย. (2556). รายงานเรื่อง สิทธิเสรีภาพของพระภิกษุสงฆ์. กรุงเทพฯ : วิทยาลัยศาล
รัฐธรรมนูญ สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ. (2564). สังคมกับกฎหมาย. กรุงเทพฯ : วิญญูชน. มหาวิทยาลัย.
ฝ่ายกฎหมาย สนพ. (2559). กฎหมายประจำบ้าน. กรุงเทพฯ : บริษัท ยูโรปาเพลส จำกัด.
รชฎ เจริญฉ่ำ. (2565). เทคนิคการซักความให้ชนะคดี. กรุงเทพฯ : หจก. พิมพ์อักษร.
วิชา มหาคุณ. (2559). การใช้เหตุผลในทางกฎหมาย. กรุงเทพฯ : วิญญูชน. มหาวิทยาลัย.
สมยศ เชื้อไทย. (2566). นิติปรัชญาเบื้องต้น. กรุงเทพฯ : วิญญูชน. มหาวิทยาลัย.
สุเมษ จานประดับ. (2560). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการตีความกฎหมาย. กรุงเทพฯ : บริษัท แอคทีฟ
พริ้น จำกัด.
โสต สุตานันท์. (2557). นิติศาสตร์แนวพุทธ. กรุงเทพฯ : บริษัท อมรินทร์บุ๊คเซ็นเตอร์ จำกัด.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความวิชาการและบทความวิจัยในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศาส์น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์