ปัจจัยจูงใจในการปฏิบัติงานที่มีความสัมพันธ์กับบทบาทในการอนุรักษ์และเผยแพร่อาหารไทยของผู้ประกอบอาหารในโรงแรมขนาดใหญ่ในเขตกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบทบาทในการอนุรักษ์และเผยแพร่อาหารไทยของผู้ประกอบอาหารในโรงแรมขนาดใหญ่ในเขตกรุงเทพมหานคร และ 2) หาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจในการปฏิบัติงานกับบทบาทในการอนุรักษ์และเผยแพร่อาหารไทยของผู้ประกอบอาหารในโรงแรมขนาดใหญ่ในเขตกรุงเทพมหานคร ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้ประกอบอาหารไทยในโรงแรมขนาดใหญ่ที่มีบริการอาหารไทย ในเขตกรุงเทพมหานคร มีจำนวนห้องพักตั้งแต่ 150 ห้อง ขึ้นไป จำนวน 127 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson’s Product moment correlation) วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์
ผลการวิจัย พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นต่อปัจจัยจูงใจในการปฏิบัติงาน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้าน ส่วนบทบาทในการอนุรักษ์และเผยแพร่อาหารไทยของ ผู้ประกอบอาหารในโรงแรมขนาดใหญ่ในเขตกรุงเทพมหานคร โดยภาพรวม ผู้ตอบแบบสอบถามมีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน อยู่ในระดับมาก จำนวน 2 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านการศึกษาเรื่องอาหารไทย และ 2) ด้านการประกอบการอาหาร รองลงมาอยู่ในระดับปานกลาง จำนวน 2 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านหน้าที่และตำแหน่ง และ 2) ด้านจัดจำหน่ายและการสาธิต
ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจในการปฏิบัติงานกับบทบาทในการอนุรักษ์และเผยแพร่อาหารไทยของผู้ประกอบอาหารในโรงแรมขนาดใหญ่ในเขตกรุงเทพมหานคร จำแนกตาม ด้านความสำเร็จในการทำงานของบุคคล ด้านลักษณะของงาน ไม่มีความสัมพันธ์กัน ส่วนด้านการยอมรับนับถือ ด้านความรับผิดชอบ ด้านความก้าวหน้าในการทำงาน และด้านสภาพแวดล้อมในการทำงาน มีความสัมพันธ์กัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
References
นฤมล นันทรักษ์. (2552). อุปนายก academics สมาคมพ่อครัวไทย อาจารย์ประจำและประธานหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการบริการ มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต, 22 ธันวาคม 2552.
น้ำทิพย์ วงษ์ประทีป. (2550). การพัฒนาคุณภาพอาหารไทย : ลอดช่องหนองกระดิ่ง.คณะเทคโนโลยีการเกษตรและอาหาร มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. งานประชุมวิชาการเกษตรนเรศวรครั้งที่ 2. ปีที่ 10 ฉบับที่ 1 (ตุลาคม 2549-มีนาคม 2550): 87-96.
นิธินันท์ ศักดิ์พงศ์สิงห์. (2540). บทบาทครูคหกรรมศาสตรวิทยาลัยอาชีวศึกษาต่อการอนุรักษ์อาหารไทย.วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ปาริชาต ตันประคองสุข. (2553). ปัจจัยในการเลือกบริโภคอาหารไทยของครูชาวต่างชาติในโรงเรียนนานาชาติในจังหวัดเชียงใหม่. หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาโภชนศาสตร์ศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พงษ์ศักดิ์ ทรงพระนาม. (2547). บทบาทผู้ประกอบอาหารไทยในโรงแรมเขตกรุงเทพมหานครต่อการอนุรักษ์และเผยแพร่อาหารไทย.คณะคหกรรมศาสตร์ ประจำภาควิชาอาหารและโภชนาการสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล.
วันดี ณ สงขลา. (2551). ผู้อำนวยการโรงเรียนครัววันดี, ธันวาคม 2551.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2558). การสำรวจการประกอบกิจการโรงแรมและเกสต์เฮาส์ 2557. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มกราคม 2558 จาก http://www.m-society.go.th/ewt_news.php?nid=13742
Sabin, H.P. (1972).The Management Organizational : A Systems and Human Resources Approach. New York: McGraw – Hill.
Broom, L. and Selznick, P. (1973). Sociology. (5 th ed). New York: Harper and Row.