การพัฒนาประสิทธิผลขององค์กรคณะสงฆ์จีนนิกาย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอการพัฒนาประสิทธิผลขององค์กรคณะสงฆ์จีนนิกาย รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ เจ้าอาวาส หรือรองเจ้าอาวาส ของวัดในสังกัดคณะสงฆ์จีนนิกาย และนักวิชาการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ จำนวน 17 รูป/คน ใช้วิธีคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า การพัฒนาประสิทธิผลขององค์กรคณะสงฆ์จีนนิกาย คือ ควรมีการวางแผนการดำเนิน งานและดำเนินงานตามแผนที่กำหนดไว้ มีการตรวจสอบ และการติดตามประเมินผล รวมถึงควรมีความสามัคคีร่วม มือกันในการบริหารและพัฒนาคณะสงฆ์ มีการแบ่งงานที่ชัดเจน การมอบหมายงาน เปิดโอกาสให้คนรุ่นใหม่เข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารงานคณะสงฆ์จีน พัฒนาไปในทิศทางที่ปรับเข้ากับบริบทของสังคมยุคปัจจุบัน แต่ยังคงความเป็นอัตลักษณ์ของตนเอาไว้ เน้นจุดแข็ง เสริมจุดอ่อน เร่งสร้างศาสนทายาทเพื่อการต่อเนื่องของการพัฒนาให้มีประสิทธิภาพยิ่งๆ ขึ้นไป มีเป้าหมายที่ชัดเจน และปรับทัศนคติและความสามัคคีให้เป็นไปในทิศทางเดียวกันการทำงานเป็นทีมช่วยกันแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นจากองค์กรภายนอก ใช้หลักพระธรรมวินัยในการบริหารจัดการคณะสงฆ์ควบคู่กับการใช้หลักธรรมาภิบาลในการพัฒนาคณะสงฆ์ และส่งเสริมให้บุคลากรคณะสงฆ์จีนได้ศึกษาด้านปริยัติ และเน้นเอกลักษณ์ด้านภาษาและวัฒนธรรมจีนอย่างเป็นรูปธรรม
Article Details
References
กุณภาณัฏฐ์ สุวรรณนุรักษ อรุณ ไชยนิตย์ และภานุพงศ์ สามารถ. (2563). รูปแบบการพัฒนาประสิทธิภาพองค์การ กรณีศึกษา: สำนักมาตรฐานและประเมินผลอุดมศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กรุงเทพฯ. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(11), 147-165.
กนกวรรณ โกลิทธิพงศ์. (2559). การบริหารกิจการของคณะสงฆ์จีนนิกายในประเทศไทย (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูวิสุทธานันทคุณ (สุรศักดิ์ วิสุทฺธาจาโร). (2559). การบริหารจัดการวัดเพื่อความมั่นคงแห่งพระพุทธ ศาสนา (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสาครธรรมประสิทธิ์. (2564). การพัฒนาประสิทธิผลการบริหารกิจการคณะสงฆ์. วารสารพุทธมัคค์ ศูนย์วิจัยธรรมศึกษา สำนักเรียนวัดอาวุธวิกสิตาราม, 6(1), 177-189.
พระครูโสภณธำรงกิตติ์ และวรสิทธิ์ เจริญพุฒ. (2562). การจัดการวัดอย่างมีประสิทธิผลของคณะสงฆ์ภาค 15. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 6(2), 277-298.
มยุรี วรรณสกุลเจริญ และชาญณรงค์ รัตนพนากุล. (2563). ประสิทธิผลขององค์การ. วารสารศิลปะการจัดการ, 4(1), 193-204.
สุภางค์ จันทวานิช. (2554) การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Schein, E. H. (1970). Organizational Psychology. NJ: Prentice-Hall.