การพัฒนาภาวะผู้นำสมัยใหม่ของผู้บริหารกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาศึกษาระดับภาวะผู้นำสมัยใหม่ของผู้บริหารกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ 6 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ การนำการเปลี่ยนแปลง ผู้นำทางจิตวิญญาณ ผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ ผู้นำวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์ ผู้นำวิสัยทัศน์เชิงดิจิทัล และความสามารถในการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ 2) วิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันภาวะผู้นำสมัยใหม่ของผู้บริหารกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ 6 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ การนำการเปลี่ยนแปลง ผู้นำทางจิตวิญญาณ ผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ ผู้นำวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์ ผู้นำวิสัยทัศน์เชิงดิจิทัล และความสามารถในการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ 3) จัดทำข้อเสนอแนะเชิงนโยบายเพื่อการพัฒนาภาวะผู้นำสมัยใหม่ของผู้บริหารกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ งานวิจัยนี้ใช้การวิจัยแบบผสานวิธีระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ ในการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ ข้าราชการสังกัดกรมชลประทาน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ จำนวน 440 คน ขนาดของกลุ่มตัวอย่างกำหนดโดยใช้เกณฑ์ 20 เท่าของตัวแปรสังเกต ใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน ใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยแบบจำลองสมการโครงสร้าง ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้วิธีการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักคือ ผู้บริหารระดับสูงของกรมชลประทาน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ และผู้เชี่ยวชาญด้านภาวะผู้นำสมัยใหม่ รวมจำนวน 20 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาวะผู้นำสมัยใหม่ของผู้บริหารกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ 6 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ การนำการเปลี่ยนแปลง ผู้นำทางจิตวิญญาณ ผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ ผู้นำวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์ ผู้นำวิสัยทัศน์เชิงดิจิทัล และความสามารถในการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ อยู่ในระดับมาก 2) วิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันภาวะผู้นำสมัยใหม่ของผู้บริหารกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ 6 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ การนำการเปลี่ยนแปลง ผู้นำทางจิตวิญญาณ ผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ ผู้นำวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์ ผู้นำวิสัยทัศน์เชิงดิจิทัล และความสามารถในการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ องค์ประกอบเชิงยืนยันภาวะผู้นำสมัยใหม่ของผู้บริหารกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ มีความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าดัชนีความกลมกลืน ดังนี้ c2= 349.21 df = 176 p-value = .00000 , c2 / df = 1.98, RMSEA = .047, RMR = .029, SRMR = .035, CFI = .99, GFI = .93, AGFI = .90, CN = 272.40 โดยพบว่าภาวะผู้นำสมัยใหม่ของผู้บริหารกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ มี 6 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ การนำการเปลี่ยนแปลง การนำทางจิตวิญญาณ การนำเชิงวิสัยทัศน์ การนำวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์ การนำวิสัยทัศน์เชิงดิจิทัล และความสามารถในการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบมาตรฐาน มีค่าอยู่ระหว่าง .90 - .99 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในการพัฒนาภาวะผู้นำสมัยใหม่ของผู้บริหารกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น มีชื่อว่า SLTML Model โดยทางกรมชลประทานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์สามารถนำไปพัฒนาหลักสูตรการสร้างผู้นำเชิงดิจิทัลเพื่อพัฒนาองค์กรสู่องค์กรอัจฉริยะ สามารถรับมือกับความเปลี่ยนแปลงและการเติบโตในโลกดิจิทัลได้อย่างมีประสิทธิภาพในอนาคตต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กนกอร สมปราชญ์. (2562). ภาวะผู้นำกับคุณภาพการศึกษา. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
กรมชลประทาน. (2565). รายงานประจำปี 2565. กรุงเทพฯ: ชลประทาน
สถาพร นาคคนึง. (2561). ผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำชลประทานในแปลงนาจากพฤติกรรมการใช้ปุ๋ย กรณีศึกษา: สถานีทดลองการใช้น้ำชลประทานที่ 9 (ท่าม่วง) อำเภอท่าม่วง จังหวัดกาญจนบุรี). กรุงเทพฯ: สำนักวิจัยและพัฒนากรมชลประทาน
ปรีชา วรารัตน์ไชย. (2565). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นําสมัยใหม่ในองค์การธุรกิจให้บริการโลจิสติกส์ไทย. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 24(1), 97-110.
สุรัตน์ เปี่ยมศิริ. (2563). ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์และประสิทธิผลการปฏิบัติงานของข้าราชการสำนักงานเขตบางเขน (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกริก.
คงกฤช วุฒิสุชีวะ. (2563). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การผ่านการรับรู้วัฒนธรรมองค์การและการกำกับตนเองของข้าราชการทหารปืนใหญ่ต่อสู้อากาศยาน (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรังสิต.
สุกฤษฎิ์ ลิมโพธิ์ทอง. (2565). การพัฒนารูปแบบภาวะผู้นําเชิงกลยุทธ์สําหรับโรงงานอุตสาหกรรมไทย. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(9), 61-79.
อรพรรณ หันแถลง. (2563). การพัฒนาแนวทางเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ของผู้บริหารสถานศึกษา ในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดมหาสารคาม (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
จิรพล สังข์โพธิ์, สุวรรณ จันทิวาสารกิจ และเสาวณีย์ อยู่ดีรัมย์. (2560). ภาวะผู้นำในการบริหารยุคดิจิทัล: องค์การไอทีและองค์การที่เกี่ยวข้องกับไอทีในเขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยนวัตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Anser, M.K., Shafique, S., Usman, M., Akhtar, N & Ali, M. (2021). Spiritual leadership and organizational citizenship behavior for the environment: an intervening and interactional analysis. J. Environ. Plan. Manag, 64 (8), 1496–1514.
Usman, M., Ali, M., Ogbonnaya, C., & Babalola, M. T. (2021). Fueling the intrapreneurial spirit: A closer look at how spiritual leadership motivates employee intrapreneurial behaviors. Tourism Management, 83, 104227.
Mingwei Liu, Pengcheng Zhang, Yanghao Zhu, and Yang Li . (2022). How and When Does Visionary Leadership Promote Followers’ Taking Charge? The Roles of Inclusion of Leader in Self and Future Orientation. Psychol Res Behav Manag. 2022; 15: 1917–1929.
Wenjing, C., Xueling, F & Qiqi, W. (2023). Linking visionary leadership to creativity at multiple levels: The role of goal-related processes. Journal of Business Research, 167, 114182.
Virpi, S., Ritva, K. & Johan, D. M. (2023). Nursing Leaders as Visionaries and Enablers of Action. Seminars in Oncology Nursing, 39(23-24), 151365.
Schiuma G., Schettini E., Santarsiero F., & Carlucci, D. (2021). The transformative leadership compass: six competencies for digital transformation entrepreneurship. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 28(5), 1273-1291.
Erhan, T., Uzunbacak, H. H., & Aydin, E. (2022). From conventional to digital leadership: Exploring digitalization of leadership and innovative work behavior. Management Research Review, 45(11), 1524–1543.
Fernandes, C., Ferreira, J. J., Veiga, P. M., Kraus, S., & Dabi´c, M. (2022). Digital entrepreneurship platforms: Mapping the field and looking towards a holistic approach. Technology in Society, 70(101979), 1-13.
Antonopoulou, H., Halkiopoulos, C., Barlou, O., & Beligiannis, G. N. (2021). Transformational leadership and digital skills in higher education institutes: during the COVID-19 pandemic. Emerging science journal, 5(1), 1-15.
Burcu, E. K. (2023). Program development for leaders in the post-truth era: Arts-based creative leadership communication program. Evaluation and Program Planning, 98, 102295.
Cheng, H. & Yi, G. J. (2022). When transparent leadership communication motivates employee advocacy: Testing the mediator roles of employee attributions in CEO activism. Public Relations Review, 48(3), 102202
EGAT Today. (2023). Communication skills that leaders should have to move the organization forward in the same direction. Retrieved on 1 August 2023, from https://www.egat.co.th/egattoday/index.php?option=com_k2&view=item&id=14661:20211305-egatsp
Shohei, T. & Ryutaro, Y. (2022). The relationship between athlete leadership and communication:Analyzing social networks within Japanese sport teams. Asian Journal of Sport and Exercise Psychology, 2(3), 151–155.
Rizvi, I. A., & Popli, S. (2021). Revisiting Leadership Communication: A Need for Conversation. Global Business Review. Accessed 1 August 2023. Retrieved from https://doi.org/10.1177/09721509211061979
