Bangkok and sustainable urban development

กรุงเทพมหานครกับการพัฒนาเมืองอย่างยั่งยืน

Abstract

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอและวิเคราะห์สภาพปัญหาที่เกิดขึ้นในกรุงเทพมหานครและเป้าหมายในการวางแผนเพื่อการพัฒนาเมืองตามแผนพัฒนากรุงเทพมหานครระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2556-2575) โดยใช้มิติการวางแผนที่ (Jeffrey R Kenworthy, 2006) เป็นผู้เสนอแนวทางการวางแผนพัฒนาเมืองเพื่อนำไปสู่การเป็นเมืองยั่งยืน เป็นกรอบในการพิจารณา ทั้งนี้การวิเคราะห์ครอบคลุมประเด็นต่างๆ ในการจัดการและพัฒนาเมืองจำนวน 10 มิติ ประกอบด้วย 1) การเป็นเมืองกะทัดรัดและใช้พื้นที่ภายในเมืองให้เกิดประโยชน์สูงสุด 2) เมืองเต็มไปด้วยสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ3) การเน้นโครงสร้างระบบขนส่งมวลชน ทางเท้า และทางจักรยาน 4) การใช้เทคโนโลยีที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในการจัดการน้ำและของเสีย 5) การเติบโตด้านการจ้างงานและการอยู่อาศัย 6) พื้นที่สาธารณะสะท้อนให้เห็นวัฒนธรรม ความเป็นชุมชน ความเป็นธรรม และหลักธรรมาภิบาล 7) โครงสร้างทางกายภาพและสภาพแวดล้อมของเมืองเหมาะสมและตอบสนองความต้องการของประชาชน 8) การเพิ่มประสิทธิภาพของเศรษฐกิจและการจ้างงาน 9) การวางแผนสำหรับการจัดการเมืองเป็นกระบวนการที่มาจากการอภิปรายและตัดสินใจร่วมกัน 10) การตัดสินใจบนพื้นฐานของความยั่งยืนโดยบูรณาการระหว่างสังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม ผลการศึกษาพบว่าในภาพรวม กรุงเทพมหานครยังไม่ผ่านหลักเกณฑ์ของมิติการวางแผนและการขนส่งเพื่อการพัฒนาเมืองอย่างยั่งยืน รวมทั้งยังไม่ประสบผลสำเร็จในการพัฒนากรุงเทพมหานครตามแผนที่วางเอาไว้