ปัจจัยที่มีผลต่อความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด: ศึกษาเฉพาะกรณีเยาวชนที่ศาลมีคำพิพากษาให้เข้ารับการฝึกอบรมภายในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนแห่งหนึ่ง

ผู้แต่ง

  • ศศิกานต์ พุฒแก้ว คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กรุงเทพฯ ประเทศไทย
  • รองศาสตราจารย์ ดร.วิไลภรณ์ โคตรบึงแก คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กรุงเทพฯ ประเทศไทย

คำสำคัญ:

ความฉลาดทางอารมณ์, เด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด, ศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดและศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความฉลาดทางอารมณ์ที่แตกต่างกันของเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด โดยดำเนินการวิจัยด้วยวิธีเชิงปริมาณ ประชากรกรที่ทำการศึกษาวิจัยครั้งนี้ คือ เด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดที่ศาลมีคำพิพากษาให้เข้ารับการฝึกอบรมภายในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนแห่งหนึ่ง ซึ่งมีจำนวน 56 คนประกอบด้วยเยาวชนชาย 44 คน และเยาวชนหญิง 12 คน ผู้ศึกษาได้ใช้วิธีการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 48 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน

ผลการศึกษา พบว่า เด็กและเยาวชนที่สถานภาพครอบครัวแตกต่างกัน มีการควบคุมตัวเอง การตัดสินใจและแก้ไขปัญหาที่แตกต่างกัน เด็กและเยาวชนที่มีความสามารถทางสติปัญญา (IQ) ที่แตกต่างกัน มีความฉลาดทางอารมณ์ (EQ) ด้านการตัดสินใจและแก้ปัญหาที่แตกต่างกัน ทั้งนี้ระดับความแตกต่างของการศึกษาไม่มีผลต่อความแตกต่างของความความฉลาดทางอารมณ์

ผลการศึกษาเกี่ยวกับปัจจัยภายนอก พบว่า เด็กและเยาวชนที่ได้รับการอบรมเลี้ยงดูด้วยรูปแบบที่แตกต่างกัน มี EQ ด้านความรับผิดชอบและด้านการมีแรงจูงใจที่แตกต่างกัน เด็กและเยาวชนที่มีสัมพันธภาพกับเพื่อนที่แตกต่างกัน มี EQ ด้านความรับผิดชอบและด้านการมีแรงจูงใจที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ดี ปัจจัยสนับสนุนด้านสภาพแวดล้อมไม่มีผลต่อความฉลาดทางอารมณ์

เอกสารอ้างอิง

กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. (2564). รายงานการดำเนินงานของรัฐต่อสาธารณะรายปี ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2564. กรุงเทพฯ: กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน.

กรมสุขภาพจิต. (2543). อีคิว: ความฉลาดทางอารมณ์. กรุงเทพฯ: กระทรวงสาธารณสุข.

กันตวรรณ มีสมสาร. (2544). การเปรียบเทียบความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กวัยย่างเข้าสู่วัยรุ่นที่ได้รับการอบรมเลี้ยงดูในรูปแบบที่แตกต่างกัน

ตามการรับรู้ของตนเอง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, บัณฑิตวิทยาลัย.

จิตสุภา ไวทยวรรณ. (2543). ความสัมพันธ์ระหว่างเชาว์ปัญญาและเชาว์อารมณ์ในเยาวชนไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จุไรรัตน์ กำแพงพันธ์. (2551). การทำหน้าที่ของครอบครัว ความฉลาดทางอารมณ์ และทัศนคติต่อการ กระทำผิดของวัยรุ่นชายในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน เขต 2 จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, สาขาจิตวิทยาชุมชน.

ธีรวุฒิ เอกกุล. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสาตร์. สถาบันราชภัฎอุบลราชธานี.

นิกร น้อยรักษา. (2548). การศึกษาบุคลิกภาพและความฉลาดทางอารมณ์ของเยาวชนที่กระทำผิด. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.

พัชรินทร์ ไชยวงศ์. (2545). การอบรมเลี้ยงดูกับความฉลาดทางอารมณ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนสันป่าตองวิทยาคม จังหวัดเชียงใหม่. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

รัดใจ เปียแก้ว. (2545). ปัจจัยทางครอบครัวที่มีผลต่อความฉลาดทางอารมณ์ของวัยรุ่นตอนต้น. กรุงเทพฯ: สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วีระชัย เหล่าลงอินทร์. (2552). การกระทําผิดซํ้าของผู้ต้องขังในเรือนจําจังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

วิทยากร เชียงกูล. (2552). จิตวิทยาวัยรุ่น: ก้าวข้ามปัญหาและพัฒนาศักยภาพด้านบวก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สายธาร.

วัลลภ ปิยะมโนธรรม. (2544). คุยกับนักจิตวิทยาคลายปัญหาลูกวัยรุ่น. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

สุดา สินทรโก. (2546). ความฉลาดทางอารมณ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดหนองบัวลำภูที่มีรูปแบบการอบรมเลี้ยงดูที่ต่างกัน. จิตวิทยาการศึกษา, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2549). จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย วัยรุ่น-วัยสูงอายุ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อารีย์ ตัณฑเจิญรัตน์. (2543). อารมณ์และสุขภาพจิต. ศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยนเรศวร พิษณุโลก.

Laura-Elena, N., & Kincso, S. (2012). Adolescents’ emotional intelligence and parental styles. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 33, 478-482.

Mohammadyari, G. (2011). The Relationship between parental style and emotional intelligence among students of payame noor university. Retrieved August 18,2022, from https://www.semanticscholar.org/paper/THE-RELATIONSHIP-BETWEEN-PARENTAL-STYLE-AND-AMONG-Mohammadyari/360484fe7cbe2c3d5a0bc6e559fe6f986911d066

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

28-12-2023

รูปแบบการอ้างอิง

พุฒแก้ว ศ., & โคตรบึงแก ว. (2023). ปัจจัยที่มีผลต่อความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด: ศึกษาเฉพาะกรณีเยาวชนที่ศาลมีคำพิพากษาให้เข้ารับการฝึกอบรมภายในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนแห่งหนึ่ง. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และการบริหารสังคม, 31(2), 324–361. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swjournal/article/view/264569

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย