การศึกษาผลของโปรแกรมการควบคุมตนเองต่อพฤติกรรมการลดใช้สารเสพติดของเยาวชนภายในศูนย์ฝึกและอบรม: ศึกษาเฉพาะกรณี ศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนชายบ้านกรุณา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและศึกษาผลของโปรแกรมการควบคุมตนเอง โดยใช้ฐานคิดการควบคุมตนเองของ Rosembaum เพื่อลดพฤติกรรมการใช้สารเสพติดของเยาวชนภายในศูนย์ฝึกและอบรม ศึกษาเฉพาะกรณี ศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนชายบ้านกรุณา โดยเป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดผลก่อนและหลังทดลอง ซึ่งกลุ่มควบคุมจะได้รับโปรแกรมตามปกติที่มีอยู่ในศูนย์ฝึกและอบรมฯ ส่วนกลุ่มทดลองจะได้รับโปรแกรมตามปกติที่มีอยู่ในศูนย์ฝึกและอบรมฯ และโปรแกรมการควบคุมตนเองต่อพฤติกรรมการลดใช้สารเสพติดที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น คัดเลือกเยาวชนกลุ่มตัวอย่างเป็นเยาวชนชายที่มีอายุ 18-24 ปี ที่มีพฤติกรรมการใช้สารเสพติดก่อนที่จะกระทำความผิดและระหว่างฝึกอบรมมีพฤติกรรมการกระทำผิดกฎระเบียบของศูนย์ฝึกและอบรมฯ เกี่ยวกับการใช้สารเสพติดเป็นประจำติดต่อกัน 3 เดือน และฝึกอบรมมาแล้วอย่างน้อย 6 เดือน โดยคัดเลือกแบบเจาะจง จำนวน 20 คน ใช้วิธีการจับฉลาก แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 10 คน ผลการศึกษา พบว่า เยาวชนกลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมการควบคุมตนเองฯ เพิ่มเติมนอกเหนือไปจากการใช้โปรแกรมตามปกติที่มีอยู่ในศูนย์ฝึกและอบรมฯ สามารถส่งเสริมให้เยาวชนมีทักษะการควบคุมตนเองแตกต่างจากก่อนเข้าร่วมโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z เท่ากับ 2.085 และค่า Asymp. Sig. (2-tailed) = 0.005) รวมถึง โปรแกรมการควบคุมตนเองฯ ช่วยให้เยาวชนสามารถลดหรือเลิกใช้สารเสพติดได้มากขึ้น และสามารถนำไปใช้ควบคู่กับโปรแกรมบำบัดตามปกติที่มีอยู่ในศูนย์ฝึกและอบรมฯ เพื่อเพิ่มทักษะการควบคุมตนเองให้กับเยาวชนภายในศูนย์ฝึกและอบรมฯ มีระดับการควบคุมตนเองสูงขึ้น

ข้อเสนอแนะสำคัญ คือ ควรปรับรายละเอียดกิจกรรมให้มีความหลากหลาย เน้นการฝึกปฏิบัติหรือการแสดงบทบาทสมมติตามสถานการณ์มากกว่าการเขียน และควรมีนโยบายนำโปรแกรมการควบคุมตนเองฯ ไปปรับใช้เป็นโปรแกรมบำบัดพิเศษ สำหรับเยาวชนที่เคยได้รับโปรแกรมบำบัดตามปกติที่มีอยู่ในศูนย์ฝึกและอบรมฯ ครบถ้วนแล้ว แต่ยังมีพฤติกรรมกระทำผิดเรื่องการใช้สารเสพติดอยู่หลายครั้ง เพื่อช่วยให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของเยาวชนให้ดีมากขึ้น