บทวิจารณ์หนังสือ: Contesting Social Welfare in Southeast Asia
คำสำคัญ:
บทวิจารณ์หนังสือ, Contesting Social Welfare in Southeast Asiaบทคัดย่อ
หนังสือเรื่อง Contesting Social Welfare in Southeast Asia ศึกษาสวัสดิการสังคมในประเทศภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จัดพิมพ์ในชุดหนังสือ Cambridge Elements in Politics and Society in Southeast Asia ผู้เขียนหนังสือเลือกเสนอสี่ประเทศ ได้แก่ อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ ไทย และมาเลเซีย พร้อมให้เหตุผลสองประการ ประการแรก สัดส่วนประชากรในสี่ประเทศของกรณีศึกษา มีสภาพการดำรงอยู่ในความยากจน และความเปราะบางที่อาจนำไปสู่ความยากจน จึงเป็นความท้าทายต่อการปรับปรุงระบบการคุ้มครองทางสังคม (Social Protection) ในประเทศภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และประการสอง ปัจจัยทางการเมืองร่วมกันในสี่ประเทศกรณีศึกษา คือ พัฒนาการประเทศตามระบบทุนนิยมของการทำให้เป็นอุตสาหกรรม ทั้งยังมีการขยายตัวของระบอบอำนาจนิยมและกึ่งอำนาจนิยม การปฏิรูปประชาธิปไตย การก้าวสู่ประเทศที่มีระดับรายได้ปานกลาง และการสืบทอดอำนาจเชิงโครงสร้างของคนกลุ่มน้อยของประเทศ
เอกสารอ้างอิง
Aspalter, C. (Ed.). (2024). The Routledge International Handbook to Welfare State Systems: Towards Global Social Policy Science. (2nd Edition). Routledge.
Esping-Anderson, G. (1990). The Three Worlds of Welfare Capitalism. Polity Press.
International Labour Organization. (2024). World Social Protection Data Dashboards. International Labour Organization.
Midgley, J. (2022). Advanced Introduction to Social Protection. Edward Elgar.
Rosser, A., & Murphy, J. (2023). Contesting Social Welfare in Southeast Asia. Cambridge University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และการบริหารสังคม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผลงานที่ตีพิมพ์ในวารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และวารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ขอสงวนสิทธิในการเผยแพร่ผลงานที่ตีพิมพ์ในแบบรูปเล่มและทางสื่ออิเล็กทรอนิกส์อื่นใด
บทความหรือข้อความคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฏในวารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนโดยเฉพาะ คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และบรรณาธิการไม่จําเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ