ปัจจัยสำคัญต่อการมีส่วนร่วมของชุมชนในประเพณีไหลเรือไฟ จังหวัดนครพนม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของชุมชนท้องถิ่นที่มีต่อประโยชน์ที่ได้รับจากการจัดงานประเพณีไหลเรือไฟ 2) เพื่อศึกษาระดับความรู้ความเข้าใจของชุมชนท้องถิ่นเกี่ยวกับการจัดงานประเพณีไหลเรือไฟ 3) เพื่อศึกษารูปแบบ ปัญหาและอุปสรรคของการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นเกี่ยวกับการจัดงานประเพณีไหลเรือไฟ โดยการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงในชุมชน 12 อำเภอ จำนวน 296 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์ทำการทดสอบสมมุติฐานโดยใช้สถิติ t- test ที่ระดับความเชื่อมั่น 0.05 ผลการศึกษาพบว่า ชุมชนท้องถิ่นส่วนใหญ่เห็นว่าประเพณีไหลเรือไฟก่อให้เกิดประโยชน์เชิงเศรษฐกิจมากที่สุด คือเกิดรายได้เพิ่มขึ้น รองลงมาคือ ได้รับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการจัดงานประเพณีไหลเรือไฟและอนุรักษ์ประเพณีไหลเรือไฟเพิ่มขึ้น กลุ่มตัวอย่างชุมชนทั้ง 12 อำเภอได้รับรายได้จากการจัดงานประเพณีไหลเรือไฟโดยชุมชนอำเภอเมืองนครพนมมีรายได้จากการการจัดประเพณีไหลเรือไฟมากที่สุด ระดับการมีส่วนร่วมในกิจกรรมการอนุรักษ์ประเพณีไหลเรือไฟอยู่ในระดับมาก ผลการทดสอบสมมุติฐาน ปรากฏว่า การได้รับรายได้จากการจัดงานประเพณีไหลเรือไฟและความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับประเพณีไหลเรือไฟสอดคล้องกับระดับการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นในการอนุรักษ์ประเพณีไหลเรือไฟจังหวัดนครพนม ดังนั้น อาจกล่าวว่าปัจจัยทางด้านรายได้ ความรู้และความเข้าใจในประเพณีไหลเรือไฟ เป็นปัจจัยสำคัญที่ก่อให้เกิดจากการจัดงานประเพณีไหลเรือไฟ จังหวัดนครพนมและเป็นแรงกระตุ้นให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการจัดทำเรือไฟ เพื่อร่วมในประเพณีไหลเรือไฟ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
[2] Jiwaprasert, Sanya. (2014). Memories of Land along the Mekong River in Thai History and Laos History. Journal of Social Sciences, Srinakharinwirot University, 17(17), 339-357. (in Thai)
[3] Jittungwattana, Boonlert. (1999). Sustainable Tourism Development Planning. Chiang Mai University. (in Thai)
[4] Hamzah, H., Ab Karim, M. S., Othman, M., Hamzah, A., & Muhammad, N. H. (2015). Challenges in Sustaining the Malay Traditional Kuih among Youth. International Journal of Social Science and Humanity, 5(5), 472-478.
[5] Homklin, Kamol., Nathalang, Sowatree., & Jintana, Vipak. (2015). The Community's Cultural Adaptation after Building Lam Dom Yai Dam. Journal of Social Sciences and Humanities, 4(2), 174-185.
[6] Kanchanasarathana, Chanthareeyapat. (2014). The Warmth of Isan Way. Institute of Culture and Arts Journal, 15(2), 79-89.
[7] Kemmis, S., & McTaggart, R. (2005). Participatory Action Research. The Sage Handbook of Qualitative Research. Sage Publication: Thousand Oaks.
[8] Nakhon Phanom’s Brainbank. (2007). Local Legend. Nakhon Phanom.
[9] Nasok, Wannika. (2013). A Traditional Northeastern Style Singer: Bunjong Nita-in. Humanities and Social Sciences Journal, 4(2), 39-50.
[10] Poonsin, Preeda. (2012). Community Participation in Knowledge Management of Arts & Cultural: A Case Study of Wat Sommanus Community. Research and Development Journal, 4, 60-66. Thammasat University.
[11] Rabibhadana, Akin. (2009). Village, City People: Social Justice in Thailand. Khon Kaen: The Foundation for Rural Development Press. (in Thai)
[12] Sasongkoah, Taweesak. (2011). Intelligence and Creating Local Wisdom. Institute of Culture and Arts Journal, 13(1 (25)), 27-30.
[13] The Working Group for Preparation and Translation of Nakhon Phanom’s Illuminated Boat Procession. (2011). Nakhon Phanom’s Illuminated Boat Procession. Radio Thailand, Nakhon Phanom.
[14] Xing, H. (2015). Community Participation in Cultural Heritage Tourism in Lijiang Old Town, China. Universiti Sains Malaysia.
