แนวทางการพัฒนาท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความพึงพอใจ ความต้องการ ศักยภาพ บทบาทหน้าที่ ปัญหาและอุปสรรค รวมทั้งการหาแนวทางในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในท้องถิ่น อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย เก็บข้อมูลวิจัยด้วยแบบสอบถาม การสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง และการสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการจำแนกและจัดกลุ่มข้อมูล
ผลการวิจัยพบว่า 1) นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่นิยมมาท่องเที่ยวเชียงคานเพื่อรับประทานอาหารท้องถิ่น และไปแหล่งท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยม เช่น ถนนคนเดินและแก่งคุดคู้ 2) ความพึงพอใจและความต้องการของนักท่องเที่ยว โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 3) ศักยภาพของท้องถิ่นมีความอุดมสมบูรณ์ด้านทรัพยากร สามารถพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ 4) ที่ว่าการอำเภอเชียงคานมีบทบาทหน้าที่ในฐานะเป็นหัวหน้าส่วนราชการและร่วมวางแผนกับอพท. เป็นระยะเวลา 3 ปี 5) ปัญหาและอุปสรรคในท้องถิ่น คือ การขาดบุคลากรและงบประมาณ และ 6) การให้ความรู้เกี่ยวกับการท่องเที่ยวและจัดกิจกรรมเชิงสร้างสรรค์ สามารถพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวอำเภอเชียงคานสู่การเป็นแหล่งท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Apichat Damdee. (2009). New Paradigms in Local Development. Retrieved from http://www.oknation.net/blog/damdee/2009/06/05/entry-1
Chiang Khan Municipal. (2012). 3 Years Chiang Khan Municipality Development Plan (2012 – 2014). Chiang Khan District, Loei.
Kantapon Kaewsanga. (2013). Knowledge Management of Creative Tourism in Cultural Tourist Attractions, Phimai District, Nakhon Ratchasima. Master’s Thesis, Department of Information Technology, Faculty of Information Science, Suranaree University of Technology.
Ministry of Interior. (2005). Local Development Plan Development Techniques, Local Development Planning Techniques, Guidelines for Supporting the Self-Reliance Community Master Plan for Local Government Organizations. Bangkok: Ministry of Interior.
Nattakarn Penghaphan. (2011). The Potential Development of Cultural Tourism in Chiang Khan District, Loei Province. The 1st National and International Graduate Study Conference, pp.945–962. Bangkok.
Office of the Council of State. (1999). The Plan and the Process of Decentralization to Local Government 1999. Retrieved from http://www.oic.go.th/fileweb/cabinfocenter20/drawer003/
general/data0000/00000035.pdf
Paimanee Kaewsanga & Nisachol Chamnongsri. (2012). Creative Tourism: A New Choice of Thai Tourism. Suranaree Journal of Social Science, 6(1), 91–109.
Patarapong Intarakumnerd. (2010). Innovation System to develop the Knowledge Economy and Creatives: A Case Studies of Creative Tourism Industry. Bangkok: Ministry of Education.
Richards, G. (2010). Creative Tourism and Local Development. In Wurzburger, R. (ed.), Creative Tourism A Global Conversation How to Provide Unique Creative Experiences for Travelers Worldwide, (pp.78–90). A Present at the 2008 Santa Fe & UNESCO International Conference on Creative Tourism in Santa Fe, New Mexico, USA.
Suwaree Sripoona. (2008). Borderland Hueng-Khong River Tourism Quality and Standard Development: Case Study Keang Khud Koo, Chiang Khan, Loei. Area Based Development Research Journal, 1(1), 16–25.
Thitisak Wechkama. (2014). Creative Tourism for to Prepare Thai Tourism. Journal of Thai Hospitality & Tourism, 9(1), 64–77.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Harper & Row.
Yubol Benjarongkij. (1999). Audiences Analysis. Bangkok: T.P. Print.
