กลยุทธ์การตลาดเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงประสบการณ์บ้านไร่ตะวันหวาน อำเภอลำทับ จังหวัดกระบี่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลยุทธ์การตลาดเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงประสบการณ์บ้านไร่ตะวันหวาน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างตามความสะดวก กลุ่มตัวอย่างคือ นักท่องเที่ยวที่มาเยี่ยมชมบ้านไร่ตะวันหวานโดยศึกษาตัวแปรการตลาดเชิงประสบการณ์ ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยว การแนะนำต่อ และการกลับมาเยือนซ้ำ โดยรายงานผลการวิจัยเป็นสถิติเชิงพรรณนาจากการวิเคราะห์การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวการตลาดเชิงประสบการณ์ (5 ด้าน) มีค่าเฉลี่ยรวม ( = 3.83, S.D. = 0.86) ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวมีค่าเฉลี่ยรวม (
= 3.92, S.D. = 0.89) ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวด้านการแนะนำต่อมีค่าเฉลี่ย (
= 3.96, S.D. = 0.87) ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวด้านการกลับมาเยือนซ้ำมีค่าเฉลี่ย (
= 4.00, S.D. = 0.86) ข้อเสนอแนะกลยุทธ์การตลาดเพื่อสร้างการรับรู้การท่องเที่ยว ควรมีแนวทางในการประชาสัมพันธ์กิจกรรมการท่องเที่ยวเพื่อสร้างการรับรู้และพัฒนาบุคลากรทางการท่องเที่ยวให้มีความรู้ด้านการท่องเที่ยวและพัฒนาคุณภาพการบริการ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Boonkoom, W. (2017). Motivations of Thai Tourists in Visiting Important Temples in Phetchaburi and Their Perceptions Affecting the Revisitation. Dhurakij Pundit University.
Buhalis, D. (2000). Marketing the Competitive Destination in the Future. Tourism Management, 21(1), 97–116.
Butrasart, K. (2014). Leadership Guide for Recreation. Veterans Welfare Organization Publishing House under Royal Patronage.
Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques. John Wiley & Sons.
Gee, Y., James, C., Deriter, J. & Choy, L. (2007). Travel Industry. John Wiley & Sons.
Jeenapak, V. (2012). Domestic Tourists Satisfaction towards the Erawan National Park in Kanchanaburi. Srinakharinwirot University.
Kaewcharoensri, W. (2015). A Case Study of the Influence of the Viral Marketing Models on Attitude of Viral Marketing. Bangkok University.
Keller, K. L. (2012). Understanding the Richness of Brand Relationships: Research Dialogue on Brands as Intentional Agents. Journal of Consumer Psychology, 22(2), 186–190.
Kotler, P. & Keller, K. L. (2006). Marketing Management. Pearson.
Kruawang, P. & Phungbangkruay, J. (2018). Servicescape Affecting Customer Experience of Yomjinda Retro Market Road, Rayong Province. The International and National Conference in Business Administration and Accountancy, Khonkaen.
Kuo, N., Cheng, Y., Chang, K. & Chuang, L. (2018). The Asymmetric Effect of Tour Guide Service Quality on Tourist Satisfaction. Journal of Quality Assurance in Hospitality & Tourism, 19, 521–542.
Lacher, R. G. & Nepal, S. K. (2010). Dependency and Development in Northern Thailand. Annals of Tourism Research, 37(4), 947–968.
Lekcharoen, C. (2016). Experiential Marketing and Consumer Loyalty in Watching Talk Shows. National Institute of Development Administration.
Lertmonphairoj, S. (2007). Study of the Needs of Tour Operators in Tourism Industry Content. Chulalongkorn University.
Maharom, S. (2013). Experiential Relationship Building Strategies Affecting Customers’ Decision to Use Financial Products at Krungthai Bank Public Company Limited in Suphanburi Province. Bangkok University.
National Tourism Policy Committee (NTPC). (2016). The 2nd National Tourism Development Plan (2017–2021). Ministry of Tourism and Sports.
Pelasol, J. (2012). Igcabugao: A Potential Tourist Destination in the Southern Part of Iloilo, Philippines. The International JPAIR Multidisciplinary Research, United Kingdom.
Pine, B. J., & Gilmore, J. (1998). Welcome to the Experience Economy. Harvard Business Review, 76(4), 97–105.
Puvattanasin, P. & Nurittamont, W. (2017). Experiential Marketing and Relationship Quality Influence on Customer Loyalty of Bakery S&P Shop in Bangkok and Metropolitan Areas. Suthiparithat, 31(100), 58–71.
Schmitt, B. (1999). Experiential Marketing. Journal of Marketing Management, 15(1–3), 53–67.
Sitthisubphaisarn, C. (2015). The Influence of Tourist Satisfaction, Word–of–Mouth and Perceived Value Affecting Bicycle Tour Returns at Khung Bangkachao. Bangkok University.
Stephen, L. W. & Ronald, G. E. (2018). A Retrospective View of Electronic Word–of–Mouth in Hospitality and Tourism Management. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 30(1), 313–325.
Stylidis, D., Shani, A. & Belhassen, Y. (2017). Testing an Integrated Destination Image Model across Residents and Tourists. Tourism Management, 58, 184–195.
Teeranon, S. & Sophonjaratsakul, P. (2016). Creative Tourism: Survival Options for Thai Tourism. Pathumthani University Academic Journal, 8(2), 206–215.
Thailand Institute of Scientific and Technological Research (TISTR). (1997). The Action to Formulate Policies Tourism for Ecological Preservation. TISTR.
Untong, A. & Kaosa–ard, M. (2011). Image and Experience of Foreign Tourists in Important Markets of Thailand. Research Methodology & Cognitive Science, 9(1), 24–41.
Vanichbuncha, K. (2006). Statistics for Research. Chulalongkorn University Press.
Zeithaml, V. A., Bitner, M. J. & Gremler, D. D. (2009). Services Marketing: Integrating Customer Focus across the Firm. McGraw–Hill and Irwin.
