Guildlines for Developing Tourism Activities and Destination for Sustainable Tourism of Amphawa Floating Market, Samut Songkram Province
Main Article Content
Abstract
The research on “ Guidelines for Developing Tourism activities and Destination for Sustainable Tourism of Amphawa Floating Market, Samut Songkram Province”, purpose of this research were to (1) study the Thai tourists’ demographies have an effect on satisfaction to Amphawa floating market tourism of Thai tourists (2) study the physical environment, the tourist attractions and sustainable tourism activities have an effect on satisfaction to Amphawa floating market tourism of Thai tourists (3) study relationship between satisfaction to tourism and tourism behavior in Amphawa floating market of Thai tourists (4) study tourism behavior and sustainable tourism principle have an effect on repeated tourism tendency in Amphawa floating market of Thai tourists (5) study the guidelines for developing tourism activities and destination for sustainable tourism of Amphawa floating market, Samut Songkram province. The research used qualitative research and quantitative research methodology. The sampling groups were government officers in Amphawa district, traders in Amphawa district, community representatives and Thai tourists.
The quantitative research result found that most of tourists were single female aged 26-35 years old. Their educational level was bachelor degree. Their income was 10,001-20,000Baht and their home-town was in Bangkok. The opinion to physical environment of Amphawa floating market in overall was in good level. The opinion to tourist attractions in overall and in each aspect including restaurants nearby canal, souvenir shops and temple, church, ancient remains were in good level. Requirement in sustainable tourism activities in overall was in demand level. The satisfaction to Amphawa floating market tourism in overall was satisfy level. Most of Tourists behavior travelled with family, private vehicles was used. The average number of purchase in travelling was less than 2,000 baht per time, average time to travelling was minimum 1hour and maximum 10hours. per time, average of expense was minimum 100 Baht and maximum 4,500 Baht per time, number to travelling within 1 year was minimum 1 time and maximum 13 times per year. Repeated tourism tendency in overall was in excellent level and opportunity to come back to travelling within 1 year was maximum 15 times the opinion to sustainable tourism principle Amphawa floating market was in good level.
As for the qualitative research result found that the municipal Amphawadistric was determined the policy for developing and unhurriedly achieve, step by step and continuity activities for simple to direct management and able to control. Because of the Amphawa floating market was suddenly growth rapidly without direction and there was no the measure to efficiently control. For the suggestion, since the municipal Amphawadistric is a small-sized municipality therefore, they obtained the limited budget and mostly income originates from the tourists. As for the Amphawa floating community, there will be the policy to participate with vendor association, community leader and the Amphawa lover’s community listen to the trouble by each other side for solve the problem and sustainable floating market development. For the planning of floating market in the future, there are more plans: to expand footpath and will plan to open daily, not only on Friday, Saturday and Sunday. By the way,system should develop. Cost and product quality must control for the better way and sustainable tourism development at Amphawa floating market.
The quantitative research result found that most of tourists were single female aged 26-35 years old. Their educational level was bachelor degree. Their income was 10,001-20,000Baht and their home-town was in Bangkok. The opinion to physical environment of Amphawa floating market in overall was in good level. The opinion to tourist attractions in overall and in each aspect including restaurants nearby canal, souvenir shops and temple, church, ancient remains were in good level. Requirement in sustainable tourism activities in overall was in demand level. The satisfaction to Amphawa floating market tourism in overall was satisfy level. Most of Tourists behavior travelled with family, private vehicles was used. The average number of purchase in travelling was less than 2,000 baht per time, average time to travelling was minimum 1hour and maximum 10hours. per time, average of expense was minimum 100 Baht and maximum 4,500 Baht per time, number to travelling within 1 year was minimum 1 time and maximum 13 times per year. Repeated tourism tendency in overall was in excellent level and opportunity to come back to travelling within 1 year was maximum 15 times the opinion to sustainable tourism principle Amphawa floating market was in good level.
As for the qualitative research result found that the municipal Amphawadistric was determined the policy for developing and unhurriedly achieve, step by step and continuity activities for simple to direct management and able to control. Because of the Amphawa floating market was suddenly growth rapidly without direction and there was no the measure to efficiently control. For the suggestion, since the municipal Amphawadistric is a small-sized municipality therefore, they obtained the limited budget and mostly income originates from the tourists. As for the Amphawa floating community, there will be the policy to participate with vendor association, community leader and the Amphawa lover’s community listen to the trouble by each other side for solve the problem and sustainable floating market development. For the planning of floating market in the future, there are more plans: to expand footpath and will plan to open daily, not only on Friday, Saturday and Sunday. By the way,system should develop. Cost and product quality must control for the better way and sustainable tourism development at Amphawa floating market.
Article Details
How to Cite
Ritdej, T. (2016). Guildlines for Developing Tourism Activities and Destination for Sustainable Tourism of Amphawa Floating Market, Samut Songkram Province. Journal of Thai Hospitality and Tourism, 10(2), 18–33. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/tourismtaat/article/view/45399
Section
Research Article
References
[1] กมลรัตน์ โถวสกุล. (2550). การรับรู้เครื่องมือการสื่อสารทางการตลาดที่มีผลต่อการท่องเที่ยวในตลาดน้ำอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. การตลาดบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
[2] กัลยา วานิชย์บัญชา. (2545). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสำหรับการบริหารและการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 6). บริษัทธรรมสาร.
[3] กาญจนา กันภัย และคณะ. (2552). พฤติกรรมนักท่องเที่ยว กรณีศึกษาตลาดน้ำอัมพวา. ปริญญาบริหารธุรกิจบัณฑิต คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
[4] ธัญญารัตน์ บุญต่อ. (2552). รายงานการวิจัยเรื่องปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจของผู้ใช้บริการโรงแรมเวสติน แกรนด์ สุขุมวิท. ภาคนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
[5] นพดล ภาคพรต. (2548). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการท่องเที่ยวในเอกสารชุดฝึกอบรมทางไกล หลักสูตรการวัดการการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน (หน่วยที่ 2). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
[6] นิคม จารุมณี. (2536). การท่องเที่ยวและการจัดการอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.
[7] บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2542). การวางแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. (พิมพ์ครั้งที่ 1). คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
[8] วราภรณ์ จิวชัยศักดิ์. (2553). วิวัฒนาการของตลาดน้ำ. วันที่ค้นข้อมูล 17 พฤษภาคม 2557, จาก https://guru.google.co.th/guru/threads?tid=5d5f54daf2a1a417
[9] วิรุฬ พรรณเทวี. (2542). ความพึงพอใจของประชาชนต่อการให้บริการของหน่วยงานกระทรวงมหาดไทยในอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตร คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
[10] อุดม เชยกีวงศ์. (2552). ตลาดน้ำ: วิถีชีวิตของชุมชนที่อาศัยอยู่ริมแม่น้ำ. กรุงเทพฯ: ภูมิปัญญาสร้างสรรค์.
[2] กัลยา วานิชย์บัญชา. (2545). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสำหรับการบริหารและการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 6). บริษัทธรรมสาร.
[3] กาญจนา กันภัย และคณะ. (2552). พฤติกรรมนักท่องเที่ยว กรณีศึกษาตลาดน้ำอัมพวา. ปริญญาบริหารธุรกิจบัณฑิต คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
[4] ธัญญารัตน์ บุญต่อ. (2552). รายงานการวิจัยเรื่องปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจของผู้ใช้บริการโรงแรมเวสติน แกรนด์ สุขุมวิท. ภาคนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
[5] นพดล ภาคพรต. (2548). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการท่องเที่ยวในเอกสารชุดฝึกอบรมทางไกล หลักสูตรการวัดการการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน (หน่วยที่ 2). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
[6] นิคม จารุมณี. (2536). การท่องเที่ยวและการจัดการอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.
[7] บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2542). การวางแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. (พิมพ์ครั้งที่ 1). คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
[8] วราภรณ์ จิวชัยศักดิ์. (2553). วิวัฒนาการของตลาดน้ำ. วันที่ค้นข้อมูล 17 พฤษภาคม 2557, จาก https://guru.google.co.th/guru/threads?tid=5d5f54daf2a1a417
[9] วิรุฬ พรรณเทวี. (2542). ความพึงพอใจของประชาชนต่อการให้บริการของหน่วยงานกระทรวงมหาดไทยในอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตร คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
[10] อุดม เชยกีวงศ์. (2552). ตลาดน้ำ: วิถีชีวิตของชุมชนที่อาศัยอยู่ริมแม่น้ำ. กรุงเทพฯ: ภูมิปัญญาสร้างสรรค์.