Tourism Logistic Management of Travel Business in Chiang Rai
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to (1) evaluation tourism logistic management of travel business in Chiang Rai, and (2) compare tourism logistic management of travel business in Chiang Rai, classified by cost of operations, duration of operation and the number of employees. There are 127 entrepreneurs of travel business in Chiang Rai. Questionnaire was used a tool for data collection and statistically analyzed by using mean and standard deviation. The study found that the overall opinion of entrepreneur of travel business on tourism logistics management in Chiang Rai was at high level in all aspects. The highest rating was customer service and followed by the service of payment. For the lowest was the enjoyment of travel. The results of comparing tourism logistics management of travel business in Chiang Rai province categorizing by business type, operation capital, duration of business operation, and the number of employee found that differentiation of them had tourism logistics management differently. In summary, the findings on the tourism logistics management of the travel business in Chiang Rai can be used to as a guide to improve logistics management in tourism in Chiang Rai and to achieve better efficiency in operations.
Article Details
References
[2] ศูนย์บริหารจัดการความรู้. (2554). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ พ.ศ. 2555-2559. วันที่ค้นข้อมูล 10 มกราคม 2558, จาก กรมการท่องเที่ยว http://www.tourismkm-asean.org
[3] กรมการท่องเที่ยว. (2554). สำนักทะเบียนธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์. วันที่ค้นข้อมูล 10 มกราคม 2558, จาก กรมการท่องเที่ยว http://www.tourism.go.th/subweb/listcategory/6/151.
[4] คมสัน สุริยะ. (2551). กรอบแนวคิดโลจิสติกส์สำหรับการท่องเที่ยว. วันที่ค้นข้อมูล 27 กรกฎาคม 2557, จาก http://www.tourismlogistics.com
[5] มนสิชา อินทจักร. (2555). ผลกระทบของคุณลักษณะขององค์กรที่มีต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจนำเที่ยวในประเทศไทย. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการท่องเที่ยวและการโรงแรม มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
[6] รวิพร คูเจริญไพศาล. (2549). การกระจายช่องทางการตลาดและลอจิสติกส์. กรุงเทพฯ: สำนักงานพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
[7] ศูนย์บริการให้ข้อมูลท่องเที่ยวจังหวัดเชียงราย. (2555). กลุ่มผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวในจังหวัดเชียงราย. วันที่ค้นข้อมูล 2 กันยายน 2557, จาก http://tourismchiangrai.com/index.php?p=view&dis=1&g=5
[8] อนงค์ ไพจิตประภาภรณ์. (2552). การพัฒนาระบบโลจิสติกส์อุตสาหกรรม. จุลสาร กพร: กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่, 7(1), 3-5.
[9] Avci, U., Madanoglu, M. and Okumus, F. (2011). Strategic Orientation and Performance of Tourism Firms: Evidence From a Developing Country. Tourism Management, 32, 147-157.
[10] Nunnally, J. C. and Bernstein, I. H. (1994). Psychometric Theory. New York, Ny : McGraw-Hill.
[11] Pongpearchan, P. and Mumi, A. (2014).Strategic Human Capital Focus, Marketing Innovation, and Firm Success of Exporting Furniture Business in Thailand. International Journal of Business Research, 14(1), 73-85.
[12] Zineldin, M. (2004).Total Relationship and Logistics Management. International Journal of Physical Distribution & Logistics Management, 34(3/4), 286-301.