THAILAND HEALTH TOURISM MODEL FOR MIDDLE EAST PEOPLE IN THAILAND: HEALTHCARE PROVIDER SHOULD BE AWARE
Keywords:
Medical Tourism, Middle East TouristAbstract
The purpose of this article is to reflect on the issues and trends in providing health tourism services to Middle-East tourists in Thailand, especially those who received subsidies from their government and home agency for health examinations or medical treatment. Due to confidence in the examination and treatment provided, as well as the relatively lower medical costs of Thai hospitals compared to those in Western and American countries, this has become an attraction and incentive for people to travel for health tourism. Most people prefer to travel from mid-May to August, while the Middle East region has an extremely hot climate and high humidity, so they escape the weather and come to travel in Thailand. In 2017-2018 Thailand had an average income from health tourism for Middle Easterners of 2,553.81 million baht. However, there are differences in language, culture, religious beliefs, and lifestyles which are the barrier to the medical and health tourism model and health service system in Thailand. The results of the study found that 1) there should be adjustments to a tourism pattern that promotes health by emphasizing Thai wisdom; 2) organizing training for medical personnel and language interpreters; 3) promoting the presence of medical professionals who are specialized in creating health in the tourism system; 4) preparing medical equipment and medicines; and 5) supporting the establishment of Halal restaurants. All five issues are part of achieving Thailand’s sustainable economic goals.
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ พ.ศ. 2564-2565 (ออนไลน์).เข้าถึงได้จาก: https://anyflip.com/zzfck/gopk/ [2566, 30 สิงหาคม].
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). รายงานวิสัยทัศน์การท่องเที่ยวไทย พ.ศ. 2579 (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:https://secretary.mots.go.th/ewtadmin/ewt/policy/download/article/article_20170509151433.pdf [2566, 30 สิงหาคม].
ดาลีซะห์ ดะยี, นภัสนันท์ วินิจวรกิจกุล และปรเมษฐ์ บุญนำศิริกิจ. (2557). พฤติกรรมการใช้บริการการท่องเที่ยวชาวตะวันออกกลางในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 10(2),หน้า 1-13.
ธนาคารทหารไทยธนชาต จำกัด (มหาชน). (2565). ttb analytics คาดอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเชิงการแพทย์ของไทยฟื้นเร็วโตเฉียด 2.5 หมื่นล้านบาท ในปี 2566 (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://www.ttbbank.com/th/newsroom/detail/medical-tourism-2566 [2566, 30 สิงหาคม].
สถาบันทรัพย์สินทางปัญญาแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2560). รายงานการวิเคราะห์แนวโน้มเทคโนโลยีและอุตสาหกรรม อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวกลุ่มรายได้ดี และท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ : โครงการพัฒนาผู้ประกอบการด้านทรัพย์สินทางปัญญาและนวัตกรรม Intellectual Property Innovation Driven Enterprise (IP IDE Center). กรุงเทพฯ: สถาบันทรัพย์สินทางปัญญาแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สาริกา ค้าสุวรรณ. (2560). พฤติกรรมการใช้บริการทางการแพทย์ในประเทศไทยของนักท่องเที่ยวเชิงสุขภาพจากตะวันออกกลาง : มุมมองจากผู้ให้บริการทางการแพทย์. วารสารเกษตรศาสตร์ธุรกิจประยุกต์, 11(4), หน้า 53-76.
ไอริณ กรองไชย และอารีย์วรรณ อ่วมตานี. (2563). ประสบการณ์การดูแลผู้ป่วยข้ามวัฒนธรรมในหอผู้ป่วยอาหรับโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง. วารสารพยาบาลทหารบก, 21(1), หน้า 356-365.
IN-TOUCH Research & Consultancy. (2563). รายงานฉบับสมบูรณ์ “โครงการศึกษาห่วงโซ่อุปทานการท่องเที่ยวเชิงการแพทย์ (Medical Tourism) ของไทย ปี 2563” (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: http://tourismlibrary.tat.or.th/medias/T26950.pdf [2566, 30 สิงหาคม].
Joint Commission International. (2023). Chart a course to safer care (Online). Available: https://www.jointcommissioninternational.org/ [2023, August 30].
The Siam Commercial Bank. (2566). อัปเกรดการทองเที่ยวเชิงการแพทย์ไทยสู่ศูนย์กลางการทองเที่ยวเชิงการแพทยโลก (Medical tourism) (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://www.scbeic.com/th/detail/product/medical-tourism-020323 [2566, 30 สิงหาคม].
